Korku Okulu

Korku Okulu - 22.Bölüm - Kaçırılma

Yavaş adımlarla kapıya doğru gitmeye başladım. Kalbim çok hızlı atıyordu heyecandan. Sonunda kapının önüne vardım ve hızlıca kapıyı açtım. Kapıyı vuran annemmiş. Bana cüzdanını evde unuttuğunu söyledi. Yalnız annemin elleri titriyordu.

Cüzdanı alıp anneme götürürken annemin başına silah tutan birisi vardı. O an ki panikle cüzdanıda yere düşürdüm. Daha sonra silahlı kişi annemi geriye çekip silahı bana doğrulttu. Sessiz bir şekilde bana "Yanıma gel!" dedi. Çaresiz bir şekilde yavaş adımlarla gidiyordum ki tam o anda cebinden bir şey çıkardı...

Uyandığımda karşımda bana silah doğrultan kişi vardı. "Burası nere ? Sen kimsin ?" dedim. "Görevini yapsaydın keşke!" diyerek gülmeye başladı. Bağırmaya başladım ama nafile, çünkü dışarıya doğru baktığımda ıssız bir yer olduğunu anladım. Yani kimse beni duyamazdı.

Beni bir odaya koyduktan sonra kapıyı kilitleyip dışarı çıktı. Bir süre sonra cebimin titrediğini fark ettim. Elimi cebime doğru götürdüğümde telefon olduğunun farkına vardım. Arayan Tülin'di. Aramayı reddedip mesaj attım. Eğer konuşsaydım sesimden anlayıp telefonumu alabilirdi. Bana nerede olduğumu sordu. "Tülin yardım et!" dedim. Tam nerede olduğumu yazacakken o kişi yine geldi. Telaşla telefonu arkama sakladım. Önüme bir kabın içinde yemek getirdi. Yemeği ayağımla ileri doğru iteledim, çok değişik kokuyordu. Ama bu duruma bir saat kadar dayanabildim. Daha sonra yavaş yavaş yemeye başladım. Yemek bittikten sonra tekrar telefonuma baktım. Bir sürü cevapsız arama vardı. Hemen annemi aramaya başladım. Telefon çalıyordu ama açan yoktu. Anneme ne olduğunu şuan kendi durumumdan daha çok merak ediyorum.

Yorgunluktan ayakta duracak halim kalmamıştı. Pencerenin önündeki sandalyeye oturup buğulu camdan dışarı bakmaya başladım. O okula uğradıktan sonra ki hayatım gözümün önüne geldi. Hayatımın en kötü dönemi diyebildirdim aslında bu döneme. Kitaplarda, filmlerde gördüğüm her şeyi bir bir yaşadım. Bu kadar olay içinde tek tesellim hâla hayatta olmamdı. Bu düşünceler içinde kendi kendime tartışırken kafamda bir şey hissetmemle tartışma son buldu. Camdan yansımayla gördüğüm tek şey ; Kafama tutulan silah...