Korku Okulu

Korku Okulu - 31.Bölüm - Gerçekler

Kaan'ın o kelimeyi kimin için kullandığını tahmin etmiştim. Tam biz çıkarken onu demesi, bizim için kullandığı anlamına geliyordu. Ama bu bilgiyi kime veriyordu ? Tabii ki o okuldaki kişiye veriyordu. Hatta o okuldaki kişinin bizim hakkımızda bu kadar bilgi sahibi olmasının nedenide buydu.

Benim onu gördüğümü görmemesi için yanından yavaş adımlarla uzaklaştım. Efsun'da Kaan'ı görmüş olmalı ki şaşkın bir hâlde bana bakıyordu. Efsun'un yanına gittikten sonra birlikte oradan hemen uzaklaştık. Yolda yürürken her şeyi Efsun'a anlattım. Efsun o sırada sessiz bir şekilde "Arkana bak!" dedi. Arkama bakmamla beraber artık tahminlerimin doğru olduğu kesinleşmişti. Kaan resmen bizi takip ediyordu. Onu farketmememiz için biraz uzaktan yürüyor ama çoktan farketmiştik. Hızlı adımlarla bizim eve gittik. Evde kimse olmadığından rahatça konuşabilirdik. Konuşmaya başlayacakken Kaan'ın bizim eve geldiği gün anlattıkları aklıma geldi. O gün anlattığı her şey yalan mıydı ?

Artık Kaan'ın o okuldaki kişiye yardım ettiğinden emindim. Belki de o okuldaki kişi bu yüzden bizim hakkımızda bu kadar şeyi biliyordu. O zaman bu durumda Kaan'da suçlu oluyor. Efsun'da içimden geçenlerin aynısını düşünmüş olacak ki bana "Polisi arayalım mı ?" diye sordu. "Belki de boş yere suçluyoruz." dedim. Aslında içimden "Arayalım." demek geldi ama bu işi aceleye getirmek istemezdim.

Kapının çalmasıyla oturduğum sandalyeden kalktım ve kapıya doğru yöneldim. Annemin geleceğini tahmin ederen rahat bir şekilde kapıyı açtım. Karşımda daha önce hiç görmediğim biri vardı. Biraz bana baktıktan sonra "Merhaba ben Melis!" dedi. Rol işini tamamen unutmuştum. Onu içeriye davet ettikten sonra mutfağa girdim. Bir kaç ikramlık şey alıp yanına gittim. Salona gittiğimde Melis'in Efsun'la konuştuğunu gördüm. Bu kadar çabuk birbirlerine alışacaklarını hiç düşünmemiştim. Benim geldiğimi bile fark etmediler.
.
.
.
Melis gerçekten de bu işler hakkında çok bilgiliydi. Neredeyse bizimle yaşıt olması da daha iyi anlaşmamız için iyi bir şeydi. Henüz ona hiçbir şeyden bahsetmemiştim. Her şeyi sonraki buluşmamızda anlatmaya karar verdim. Melis'i kapıdan dışarıya doğru karşıladıktan sonra salona döndüm. Efsun televizyon izliyordu. Omzuna dokunarak ayağa kalkmasını söyledim. "Ne var ?" diye karşılık verince "Gidince görürsün." dedim.

Sonunda karakolun önüne varmıştık. İçeri girmeden önce son bir kez daha Efsun'un yüzüne baktım. O an aklıma Tülin geldi. Onun Kaan ile ilgili olanlardan haberi yoktu.

İçeri girdiğimizde bir görevliye "Suç duyurusunda bulunacağız." dedim. Görevli ilerde ki koltuğu işaret ederek oraya oturmamızı söyledi. Biz oturduktan sonra başka bir görevli geldi ve bize kahve ikram etti. Teşekkür ettikten sonra asıl konuya geldim.

Anlattıklarım bittikten sonra görevli, bizim burda beklememiz gerektiğini kendisinin hemen geleceğini söyledi. Gerçekten de hemen gelmişti. Elinde bir kağıt gördüm. İçinde ne yazdığını çok merak ediyordum. Görevli bize "Dediğiniz kişiyi buldum. Bu kişi sabıkalı biri, dedikleriniz doğru olabilir. İkamet ettiği yer kayıtlı, onu merkeze çağırttıracağım."