Atlasurek: Bekle biraz (00:12)
Atlasurek: Sen benim doğum günümü nereden biliyorsun? (00:12)
Anonim: Ben senin hakkında çok fazla şey biliyorum. (00:13)
Atlasurek: Beni korkutuyorsun. (00:13)
Anonim: Üzgünüm. Seni çok fazla araştırdım, sapık değilim yani. :) (00:15)
Atlasurek: Seni bulacağım. (00:16)
Anonim: Ben istemediğim sürece beni bulamazsın. (00:16)
Atlasurek: Neden seni bulmamı istemiyorsun? (00:16)
Anonim: Ben senin sevebileceğin biri değilim. (00:17)
Anonim: Karşına çıkıp güzelce tanışmayı çok isterdim. Öyle çok isterdim ki. (00:18)
Anonim: Ama sen beni sevmezsin. Güzel bir kız değilim çünkü. (00:18)
Atlasurek: Bunların hepsi güzel olmadığın için mi? (00:19)
Anonim: Kısmen. Karşına çıkmaya cesaretim de yok. (00:19)
Atlasurek: Çok saçma. (00:20)
Anonim: Her insan dış görünüşe önem verir, Atlas. Karşına çıktığımda sen tarafından reddedilmekten ödüm kopuyor. (00:21)
Atlasurek: Pekala. Seninle hiç konuştuk mu peki? (00:22)
Anonim: Bir kere. (00:23)
&
Merdivenleri koşa koşa tırmanırken aklım yetişmem gereken dersteydi.
Köşeyi hızlıca döndükten sonra tosladığım beden yüzünden iki adım geriye sendeledim.
Kafamı kaldırdığımda çarptığım kişinin Atlas olduğunu gördüm.
Aklım koşarak uzaklaştığında sadece kalbim ve ben kalmıştık.
"Ben,"
İki saniye duraksadım. Yanlış bir şey söylememeliydim.
"Özür dilerim. Derse yetişmem gerekiyordu."
Atlas gülümseyerek yanıma gelip omzumu tuttuğunda kalbim dışarı fırlayacak gibiydi.
"Önemli değil. İyi misin?"
Sesi.
Sesi gerçekten mükemmeldi.
Hemen kendimi toparladım ve geri çekildim.
Biraz daha öyle dursaydık eğer boynuna atlayabilirdim.
"İyiyim. Tekrar özür dilerim."
Dedikten sonra arkamı dönüp kantine doğru yürümeye başladım.
Ders dinleyecek halde değildim.
&
Atlasurek: Emin ol (00:24)
Atlasurek: Seni bulduğumda sana kocaman sarılacağım. (00:24)
Atlasurek: Kim olduğun, nasıl biri olduğun hiç önemli değil. (00:24)
Atlasurek: Kalbi bu kadar güzel olan biriyle karşılaşmayalı çok uzun zaman oldu. (00:25)
