Yorganı üstüme çekip yatağımın ucunda oturan Çağın'a tekme attım.
"Ya Çağın anlamıyor musun, cesaretim yok. Ya yine midesini bulandırırsam?"
Düştüğü yerden kalkıp üzerimdeki battaniyeyi çekti.
"Saçma salak konuşma, Lavin. Kalk hazırlan da gidelim yoksa geç kalacağız."
Başımı sallayıp odadan kovdum.
On dakikaya kadar hazırladığımda Çağın ile beraber evden çıkmıştık.
Yolun yarısında kulağında kulaklıklarıyla yürüyen Atlas'ı gördüğüm zaman Çağın'ı dürttüm.
"Lan, Atlas geliyor. Çağın bir şey yap!"
Ellerimi ittirerek abartıyla elini Atlas'a doğru sallamaya başladığında hızlıca kafamı eğdim.
Fakat Atlas çoktan hızlı adımlarla buraya gelmeye başlamıştı bile.
Yanımıza geldiği gibi Çağın'ın yüzüne bile bakmadan benim elimden tutup okulun yakınlarındaki parka doğru sürüklemeye başladığında kafamı sinirle Çağın'a çevirdim.
"Seni öldüreceğim, hıyar!"
Tekrar Atlas'a döndüğümde sinirliydi.
"Atlas nereye götürüyorsun beni?"
Konuştuğumda yüzündeki sinirli ifade biraz da olsa yumuşamıştı.
"Dün okula gelmeyip çok güzel kaçtın, Manolya,"
Manolya'yı bastırarak söylemişti.
"Fakat bugün kaçamayacaksın. Konuşacağız güzelim."
