Anonim: Eğer hemen şimdi o masadan kalkmazsan bu fotoğrafı annen dahil çevrendeki herkese gönderirim. (09:55)
LavinGuner: Orospu çocuğu. (09:55)
Anonim: İki dakikan kaldı. (09:56)
Mesajı okuduğum gibi kafamı Atlas'a çevirdim.
"Atlas benim gitmem gerek."
Konuşmasına izin vermeden çantamı alıp hızlıca uzaklaştım.
Gözyaşlarımı tutmakta zorluk çekiyordum.
Tam mutlu oldum derken neden hep tökezliyordum?
Bu hep böyle mi olacaktı, biz kavuşamayacak mıydık?