Fall For The Devil (COMPLETED)

-39-

Chapter 39

More deserving

-----------

"What are you doing?" Niyakap ako ni Simon mula sa likod kaya natigilan ako sa paghihiwa ng mga gulay na iluluto ko. Ngumiti ako tsaka humarap sa kanya.

"I'm cooking, obviously.." umirap muna ako bago ngumiti sa kanya.

Simon and I had decided na tumira ulit sa condo niya. Well, isang linggo palang naman. Dalawang semester pa ako sa course ko bago grumaduate. Nakakainis nga! Simon and I wanted to have a baby na. Hindi pa kasi pwede sa ngaun dahil nag aaral pa ako.

Everyday is normal day to us. Mas nakikilala pa namin ang isa't isa. Even the smallest things na hindi namin alam sa isa't isa ay nalalaman na namin ngaun. It's just so unfair that he knows every single detail of me.

Nakaupo si Simon sa dining habang nasa cellphone ang mga mata. Nagkibit balikat ako at ibinaba ang kanin ang ulam na niluto ko.

Napatingin pa nga ako kay Simon habang seryosomg seryoso sa cellphone niya. Ni hindi manlang nga niya ako liningon.

Okay, kalma ka lang, Margaret! Wag kang mag tamang hinala, Okay?

Pinagtimpla ko si Simon ng kape tsaka ako naupo sa katapat na upuan niya. His eyes were still at his cellphone kaya naman tumikhim ako.

"Hindi mo manlang pinansin ang luto ko." Ngumuso ako sa kanya.

Ngumisi si Simon ng bahagya pero seryoso pa din ang mukha niya. May mali ba? I find Simon, weird.

"Sorry," he said in a low tone sabay yuko. Lalong napakunot ang noo ko.

Kinuha ko ang kanin at sinalinan si Simon sa plato niya. Ganoon din ang ginawa ko sa ulam. Simon watching me but he's still quiet.

"Simon, may problema ba?" I seriously asked him. Medyo nabobother kasi ako sa inaasta niya.

"Nothing--" hindi na natuloy ang sasabihin ko ng biglang magring ang cellphone ni Simon.

Nagpakawala ng mahinang mura si Simon at tsaka huminga ng malalim bago sinagot ang tawag.

"What?!!!" Napasinghap ako ng bahahyang napataas ang boses ni Simon at napatayo.

He quickly entered our room at nagsuot ng damit. Tarantang taranta ang itsura ni Simon. Our unit was fully air conditioned pero pawis na pawis at itsura ni Simon.

"Simon, ano ba problema?" Sunod ako ng sunod sa kanya. Hindi niya ako pinansin, ang huling ginawa niya ay kinuha ang susi ng sasakyan niya sabay labas ng room.

"I'll tell you later? Okay?" Hinalikan niya lang ako sa noo at mabilis na nilisan ang lugar.

I was dumbfounded while looking at the door kung saan siya lumabas.

Huminga ako ng malalim para ikalma ang sarili. Nothings wrong, Maggie, okay? Maybe, importante lang talaga ang tawag na iyon.

Inalis ko sa isip ko ang nangyari kanina. Nagbihis ako ng uniform para pumasok sa Easton. Ber months na at malapit na talaga matapos ang sem na ito. I need to finish this na talaga.

I drove my car to Easton.

Beeeeepp!!! Napasinghap ako at biglang natauhan ng malakas at sunod sunod na busina ang nangyari sa mga sasakyan sa likuran ko.

"Fuck," panay ang mura ko habang pinipihit ang kambyo at tuluyan pinaandar ang sasakyan.

I can't help it. Weird kasi ng araw namin ni Simon ngaun. Mula kanina ay hindi na maganda ang pakiramdam ko.