Fall For The Devil (COMPLETED)

-9-

Chapter 9:

Right

----------

After Simon and I had an encountered, lumayo ako sa kanya. Paano niyang nasabi na mahal niya ako eh puro kawalangyaan lang naman ang ginagawa niya sa akin? Good thing he distance himself too. Nagugulo nga ako about sa nararamdaman ko ngaun. I'm pretty sure that I like Glen. He's the guy that I dreamt to be with. How could it possible that Simon made me doubted about my feelings for Glen?

Pinagpatuloy ko ang paghihiwa ng bawang. I'm not a morning person pero maaga akong nagising ngaun. Ngaung araw kasi ay may malaking laban si Prim sa Bulshoi so I'm here to support him. His crew is here also.

Talagang pinaghahandaan nila ang laban na ito coz' this might be their big break. I called Glen and asked him if he can be with me at Bulshoi. Pumayag siya. Mabuti naman, I'm scared that Simon will be there too.

"Margaret, iha, ikaw muna ang bahala 'dyan, may bibilhin lang ako sa labas." Salita ni nanay Norma, ang kasambahay namin since God knows when. Hindi pa yata ako pinapanganak ay nandito na siya.

Ngumiti ako sa kanya. "Sige po.." sa kanya nga ako natutong magluto. Kapag kasi wala akong magawa ay tumutulong ako sa kanya sa kusina. I don't have sets of friends nga diba? Kaya kung hindi sa school ay sa bahay lang ako nanatili.

Ininvite ko ngaung lunch si Glen para makapag bonding na din kami. Aalis na kasi siya sa susunod na araw para pumunta sa US. Ayaw pa nga niya e. I pushed him though. Para din yun sa kinabukasan niya, alam ko naman kasi na pangarap niya talaga ang imanage ang university. Kahapon ang kuhanan ng card. I felt relieved ng mataas naman ang grades ko sa lahat.

"Can you ask Simon to come over?" Iritableng sabi ni Prim. Medyo nagulat pa nga ako dahil bigla bigla nalang siyang sumusulpot. Bakit ako? Bakit hindi nalang siya ang tumawag? Nung nadala nga siya sa ospital si Simon ang tinawagan nila, tapos ako ngaun ang gusto nila tumawag? No way! At hindi pa din ako makamove on sa pagbato niya ng cellphone ko. Kailangan ko tuloy bawasan ang savings ko to buy a new one.

"Why me? Kaya mo na yan," tumalikod ulit ako at tinoon ulit ang sarili sa pagluluto.

"Tsk! He's not answering me, alam ko kapag ikaw ang tumawag sa kanya, nanginginig pa iyon." Biglang humagalpak ng tawa si Prim kaya naman napa irap ako. My heart race again and I felt that heat covered my face. Hindi ako tumingin sa kanya. Naiirita ako sa nararamdaman ko!

"That's not my problem anymore, Prim." I tried my best to act like I'm okay. Something about Simon really bothered me. Ugh!

Nang matapos ako magluto ay mabilis akong umakyat sa kwarto para mag ayos. Medyo dinalian ko pa nga ang kilos ko dahil padating na si Glen.

When I'm contented with my looks, mabilis akong bumaba sa sala para intayin si Glen. When he arrived, halos mabingi ako sa tilian ng crew ni Prim. Napangiti ako ng bumaba siya sa Montero niya na malaki ang ngiti habang may dalang kumpol ng bulaklak. Shocks!

Tanaw ko siya mula dito sa veranda. Malaki ang ngiti niya sa akin so I smiled at him too.

"He's courting you?" Napatingin ako kay Sage ng bigla nalang itong lumabas sa gilid ko.

I hesitantly answered him. "Yes," nagtataka kasi ako kay Sage. Mukha kasing dissapointed siya. What's the matter with him? "Any prob with that?" Kunot noong tanong ko. Mabilis umiling si Sage.

"Nothing, just be careful with your feelings." Nagkibit balikat siya at tinalikuran ako. Natigilan ako. Ano ibig niyang sabihin? aren't he happy for me? When were child. Alam ng kambal ang feelings ko kay Glen. I'm pretty sure si Glen ang gusto ko. Bakit kailangan kong mag ingat?