Pansamantala (MiBea)

1.2K 30 17
                                    

AC's Note:

I publish a MiBea fanfic entitled After All para sa mga MiBea shippers ☺️
--


I was listening and singing Callalily's song 'Pansamantala' when I heard someone knock. I immediately turned the song off and opened the door.


"Bea" I said when I saw her infront of my house.

"Mika." she said and hugged me tight.


I think she and Jho had a fight. It's been like this since she and Jho become a couple. Everytime they would fight, Bea would always run to me. I can't complain, ganun naman eh. Pag bestfriend ka, ikaw ang sandalan kahit ang hirap hirap para sayong makita yung mahal mo na nasasaktan dahil sa iba.

Wala naman akong palag kay Jho kaya hindi ko pinush yung feelings ko for Bea. Mayaman si Jho, kayang ibigay ang lahat kay Bea. Samantalang ako, fifty pesos lang naman ang laman ng wallet ko tuwing yayayain ko si Bea kumain. Isa pa, matagal ng may gusto si Bea kay Jho kaya nevermind feelings na talaga.


"Ano nanaman ba ang nangyari sainyo ni Jho?" I asked while I'm brushing her hair with my hands.

"We broke up." I laugh in my mind when she said those words. They'll break then reconcile, what a joke.

"Magkakaayos din kayo bes." I said and told her to come in.

"Bes let's get drunk." she said as we entered my house.

"Nanaman? Kakainom lang natin last week ah haha. Weekly nalang ba kayo mag aaway?" I replied and sat on the couch.


She didn't mind what I say, and went to kitchen instead. She opened my refrigerator and I saw her brows creased.


"Bes ano ba to? Wala man lang kalaman laman yung ref mo."

"Meron namang uling jan ah haha." I replied and laugh for it is really the only thing inside my ref.

"Let's go to the grocery before we drink." she clamped her hands on my wrist and pulled me.

"Bes wala akong pera. Wala pang sahod." I scratched the back of my head.

"Tapos ano? Lagi ka nanamang nagskip ng breakfast kasi walang laman yung ref mo? Cmon bes let me do you a favor for being there for me always." she said then held my hand and smiled. We are now inside her car.

"Ikaw lang sapat na." I whispered and smiled secretly.

"Ha? Ano yun?" She said as she starts her car.

"Sabi ko bes go na. Walang sisihan ah. Di ko tatangghihan yang offer mo."

"Oo naman. Basta inom tayo."


Wala naman akong ibang nagawa kundi ang omoo dahil Bea is so persistent at hindi naman niya ako titigilan hanggang di ako omo-oo sa kanya. I don't know how Jho can resist her. Isa pa ganun siya kalakas sakin, lahat ng favor niya gagawin ko. Kahit pa para kay Jho, makita ko lang siyang masaya.

Ang martyr ba? Tingin ko hindi naman. Ginusto ko naman to eh, para kay Bea, para sa best friend ko.


Nang makarating naman kami sa grocery ay kumuha na kami ng kart. Para siyang bata na umangkas pa, at ako ang taga tulak niya. Medyo mabigat din siya ha. Hindi naman ako kumuha ng mga pagkain ko kasi siya na ang gumawa nun. Gusto niya daw siguraduhin na healthy foods ang kinakain ko. Haaaay.

PossibilitiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon