Para Sa Hopeless Romantic [Jadine Fanfiction]

Para Sa Hopeless Romantic XLIII

Nadine's POV

I'm doomed.

Katapusan ko na ba?

Bakit lagi ko na lang pinapahiya sarili ko?

After hours of staring at the ceiling of this room na-realize ko na ang shunga-shunga ko. Bakit ko tirayan yung babae kanina? Parang ang cheap ko naman para mag-umpisa ng away dahil lang sa attraction niya sa asawa ko. Plus and worst, I just cried in front of James!

Ang panget panget ko pa siguro habang umiiyak.

Baka pa...tumulo yung sipon ko?

WAAAAAAAAAAAHHH! KATAPUSAN KO NA!

Kinuha ko na lang yung unan tsaka tinakip sa pagmumukha kong puro kahihiyan ang inihaharap sa pinakamamahal kong asawa.

Speaking of pinakamamahal kong asawa, saan kaya siya pumunta? Nakayuko ako nun papunta dito sa room eh. Wala ako sa sarili, nagmomove-on pa ko mula sa pag-ngawa.

Baka sobra na yung disappointment niya sakin kaya iniwan na niya ko dito?

—_—

No. I should stop over thinking. James isn't like me, he's not that immature para iwan ako dito. He understands me. Always. While I'm being selfish, he's still reaching out to my inner nerves and... understands me.

I'm so lucky to have James. Even before, he carries circumstances maturely. So not like me.

Hey wait. I just realized na parang di kami bagay. -,-

Okay lang yan, Nadine. Opposite attracts diba?

"Nadine, let's eat. Nagpahanda na 'ko ng pagkain sa labas."

James!

Tinanggal ko yung unan sa mukha ko at tiningnan siya sa may pintuan. Hindi ko na namalayan yung pagbukas ng pinto sa kakaisip ng kung ano-ano.

I stare at his face and after seconds...

"No! Don't look at me!" Sabay takip ulit ng unan sa mukha ko.

Pucha Nadine! Yan ka nanaman! Nag-iinarte!

Okay na ko kanina eh. Pero nung nakita ko siya naalala ko yung ginawa ko kanina.

NAKAKAHIYA.

Anong mukha ang ihaharap ko sa kanya?

"Nadine..." It's James. Narinig ko yung footsteps niya papalapit sakin.

Omg. Lalabas din ako no, papakalmahin ko lang sarili ko. Wait ka lang dyan, hubby!

He sits on the bed. Di ko makita pero ramdam ko.

"Are you still mad? Should I give you space first? Should I... leave?"

No hubby. Di ako galit. Nagmomove-on lang ako. Saglit lang naman to eh.

"Should we not talk to each other until your anger fades?" He continued.

Not talk? No way. How can I live happily without talking to my baby.

"Should we.. just divorce?"