Brat Girl Meets Bad Boy

Chapter 17

Because of that misunderstanding that had happened, Chad wants to make up for it. Dahil anak sya ng may-ari ng school, nagawan nito ng paraan na ma-excuse ng ilang araw dahil sa lakad ng buong barkada namin. So where are we really headed to? Sa Villa nina Chad.

"We're here, brat. Wake up now."

"Hm?"

"Nandito na tayo. Get up." So I did.

Nag-unat unat muna ako bago ko tuluyang lumabas ng kotse nya. I was stunned with the beauty of the place. Unang kita mo palang alam na relaxing na. Bukod kasi sa malaki ang Villa nila, malapit pa ito sa beach kaya kakaiba talaga ang dating sakin. And yes people. I love beaches! I'm going to go for a swim later!

"Do you like it?"

"Definitely." I smiled.

"That's good." he said as he patted my head.

Tapos pumasok kami sa loob habang dala-dala namin yung mga bagahe namin. Syete! Ang ganda talaga dito! Promise. As expected sa family nila.

Sakto din kasi na mag-gagabi na. Kaya mas lalong naging magarbong tingnan yung bahay dahil sa mga ilaw neto. Yung Banana Boys na ang naglagay ng mga bag namin sa kani-kanyang mga kwarto namin. At kami namang mga babae nagkanya-kanyang tour sa buong bahay.

Habang nag-iikot ako may pinasukan akong isang kwarto, na hindi ko naman alam kung kanino, pero na-amaze ako dahil sa mga gamit na nandoon. Narinig kong may nagsara ng pinto at ng lilingunin ko na kung sino, biglang may yumakap sakin kaya napahiga kami sa may kama.

"Gotcha!"

"Hoy! Nanananching ka na ah!"

"You're giving the motives, brat."

"You're delusional, banana boy."

"So, what are you doing here in my room? Gusto mo kong masolo no?" pang-aasar nya kaya naman hinampas ko sya.

"Naligaw lang ako! Malay ko bang kwarto mo 'to?"

"Naligaw? Tss. Reasons. Baka naman gusto mo lang talaga akong masolo kaya mag-isa kang pumasok dito." He said playfully.

What the hell? Ano daw?

"Hindi ka din talaga sira ulo e no? Ang kapal pa ng mukha mo!"

"Mahal mo naman, brat."

I scoffed, "Oh yeah? Bakit nga ba kita mahal?"

"Gwapo kasi ako e."

"Lame answer, banana boy. You don't love people with their looks. You love them because they make you happy and feel special. Looks are just a bonus."

"That's a pathetic answer, brat. Let's say that I make you happy and feel special. Pero mukha namang kalunos lunos ang mukha ko. Mamahalin mo pa din ba ako?" tanong nya kaya napaisip ako. Hindi ma-imagine na maging ganun kapanget. Hahaha!

"See? You can't even answer that. Looks are not a bonus, brat. They make up for the total points of the love for some people. Pero sakin, kahit tumaba ka ngayon, kahit mapuno na ng pimples yang mukha mo at kahit magka ketong ka pa, mamahalin kita."