Aşk'a Engel

20.Bölüm "Aşk Harekatı"

20. bölüm

Berkle konuştuktan sonra eski ekibi bu sefer aşk harekatı için çağırmıştım. Herkes ne yapacağını biliyor adeta karşılarında bir düşman varmışcasına hazırlanırken simsiyah kıyafetlerimi giyip maskemi suratıma taktım.

Düğünü bastığımızda sevgilimin ne kadar korktuğunu görüyor herhangi bir şey yapamıyor olmak beni delirtirken bir yandan da içten içe hak ettiğini düşünüyordum haklı olarak. Gözgöre göre o adamla evlenecekti. Bilerek onun "evet" diyeceği anı beklemiştim. Belki son dakika vazgeçer umuduyla ama benim sevgilim tam bir keçiydi.

Onu vazgeçirmek imkansızdı. Ama bu beni biraz zorlardı ancak çünkü elimin altında bu tatlı yaratık benden başkasına gidemezdi. Cenk'e göz kırpıp kürsüye yaklaştığımızda Berkten bir savunma aldığımızda Elvin'i kolayca vermeyeceğini anlamıştık. Oyun istiyordu. Onunla biraz oynadıktan sonra tek hareketle bayılmasını sağladığımızda oldukça korkmuş olan Elvin'i yanıma çekip sürüklemeye başladım. İnatla direniyor karşı çıkmaya çalışıyordu.

Arabaya bindiğimizde sözleri karşısında donmuştuk. Ama hemen önlem alıp Elvin'in anlamadığı bir dilde "Ona Türkçe bildiğinizi belli etmeyin sakın"dediğimde adamların onaylayıp aralarında tıpkı anadilleri gibi konuştukları dili konuşmaya başladılar.

Elvin bir süre onlara çaresiz gözlerle bakıp ilacın etkisiyle uykuya daldığında nihayet derin bir nefes aldım. İlacı ona içkisiyle birlikte vermiştik sabah ayten'i gönderip içip içmediğinden emin olmuştuk. Her ne konuştularsa geldiğinde ağlıyordu ayten hatta dayanamayıp" kendisini mahvedecek. Hiç istememesine rağmen bu evliliğe sırf hırsı yüzünden kendini mahkum edecek. Demir kurtar onu lütfen." Dediğinde zaten onu bırakmak gibi bir düşüncemin olmamıştı. Sadece kendine gelmesini kafasını toplayıp daha sağlıklı düşünmesini istemiştim. Ama istememiş yine burnunun dikine gitmeyi tercih etmişti.

Şimdi elimin altında huzurla uyurken mis kokan saçlarını hala avuçlarımda hissederken ne kadar doğru bir karara vardığımı biliyordum. Eğer bu aşktan vazgeçmiş olsaydım ne hale gelirdim düşünmek bile istemiyorum.

Arabadan indiğimizde çocuklara yardımları için teşekkür edip Elvin'i kucağıma alıp karşımda duran ormanlık araziye doğru ilerledim. Yürürken burada kavgamızdan sağ çıkarsak ne kadar mutlu olabileceğimizi tartarken kucağımda kıpırdanmayla bakışlarım onun açık yüzüne gitti. Gözleri ağırca açılırken maskeli yüzüme bakıp elini kaldırmaya başladı. o beni keşfederken hiçbir şekilde geri çekilmedim usulca maskemi çekip yüzümü ortaya çıkardığında yüzüne an be an yayılan şokun etkisiyle gülümsemeye başladım.

"Selam "dediğimde göğsüme bir yumruk atıp kucağımdan atladığında diyeceklerini merak ettim.

"Selammış seni manyak. Beni düğünden kaçırdın ya inanamıyorum. Ne kadar korktum haberin var mı? Hayvansın sen. Duygusuz hödük ne olacak. Takımı topladın demi yine."dediğinde

"Ya ne yapsaydım Elvin hanım o dingille evlenmene izin mi verseydim" dediğimde bir adım daha yaklaştım.

"Sana inanamıyorum Demir! Bitti biz ayrıldık. Farkında değil misin?"

"Senin bitti demenle olmuyor o işler sevgilim. O kalbinde hala ben varken mutlu olabilecek miydin?"

"sensiz yaşamayı öğrenmişken kalbimde olup olmaman mutlu olmama engel değil. Lütfen beni geri götür. Herkes meraktan ölmüştür."

"İstiyorsan kendin git."

"Giderim ne olacak. "deyip eteklerini topladığında keskin bir çığlık ortalığı kapladığında