I'll Never Forget You

Chapter1

Kabanata1

Her POV

"I like the color of the dress and I love its style but I don't need it" i murmured habang tinitignan ang isang off shoulder na simpleng dress na kulay peach na may tali papuntang likod na ribbon.

Pero kinuha ko pa rin. 'Coz i like and at the same time i love it and what Yena wants Yena gets by hook or by crook even by stunts.

Pagkatapos kong bayaran nagpunta na ako sa grocery kasi yun naman dapat talaga ang gagawin ko dito sa mall eh.

Nadaanan ko lang yung boutique na sa pagkakaalam ko kaka-open lang last week. I just checked kung ano ang mga nandun and I admit that their designs is like my styles, simple yet elegant.

Habang nasa chocolate section ako may nakatabig sa cart na dala ko kaya medyo natamaan yung mga chocolates and some of it fell on the floor. Sa inis ko tumingin ako sa nakatabig na lalaking nakared ang cap with red long tee and tight pants in a black and red designer's shoes.

Holy cow! No the hell way. Tumaas bigla yung balahibo ko nang makita ko yung pamilyar na suot ng lalaking ito.

Ngunit kahit isang sorry wala man lang akong narinig! Damn! Great. Pinulot ko isa-isa yung mga nakasupot sa chocolates na nahulog.

I looked pissed at binayaran ko nalang yung mga pinamili ko dahil yun naman talaga yung mga pinapabili ni mama. I just want some Kisses pero dahil dun sa lalaking yun wala na.

So annoying!

Buti at nakita ko si kuya sa basement ng parking lot. Binigay ko agad sa kanya yung mga dala ko.

"Ano ba!" I shouted pagkakita ko palang sa kuya kong nagbibitbit ng mga pinamili ko sa Mall.

"Kuya pag may nabasag jan naku lintek ka kay mama" pananakot ko

"Hindi yan ako pa! I'm your brother remember?" Pagmamayabang niya.

"Tss. Whatever you say" i said as open the door of thr car.

Nagmaneho nalang ang magaling kong kuya pauwi. Eh kasi naman ako pa ang napag utusan ni Mama na mag grocery. Ang hassle pa naman. Buti nalang at nakita ko yung kuya kong pagala gala sa Mall. Sigurado akong naghahanap lang yung ng mabibiktima na naman niyang babae.

Don't get him wrong. Mabait siya babaero nga lang. I guess it runs in the blood.

After 20minutes ay nasa gate na kami ng bahay.

Our house is not a mansion but it has 2floors and at the back of it you can locate a swimming pool and the side is a garden which is ginawa ni mama. She likes plants with flowers kaya halos everyday napapalitan niya ng flowers ang mga vases dito sa bahay.

"Ma! Dala na ni kuya yung mga groceries. I saw him on the Mall kanina eh" I said in a loud voice.

"Yes. Thank you anak. Don't shout na ha? You're voice is so--"

"What ma? So?" I asked

"Sooooo beautiful just like my voice" she said in a hesitant tone.

"Whatever ma. Nagsisinungaling ka na naman. Ayaw yan ni Lord" sabi ko pagkatapos ay umakyat na ako papuntang kwarto ko.

Ngunit bago pa ako makatapak sa huling tungtungan sa hagdanan. I heard my mom saying "Anak, may bisita mamaya kaya kita pinagrocery. Its the Vintanier's family" and my world shuttered when i heard the family's name.

So he's back. Siya talaga yung nasa groceryhan kanina? How come? After what he all did? Such a ruthless jerk. Damn him!

His POV
"Yeah don't worry I'll buy you chocolates later" i said in a cellphone talking to my little sister na kanina pa ako pinipeste dahil sa chocolate niya.

"Kuya kasi I told you to bring me pasalubong what you said wala that's why I want you to buy me chocolates in the grocery instead before coming here" pagpapaliwanag pa niya.

"Okay okay i said don't worry. I'll hang up now, see you a bit my little baby sister" sabi ko para makapunta na sa chocolate section

"I'm not little and not a baby anymore" she whinned before the call ended

She hates me calling her 'little baby sister' kasi nga malaki na daw siya. And damn may crush siya taga-Korea. Psh. Dami niyang alam ang bata palang.

I put my phone inside my pocket at nagpunta sa may mga chocolates.

Habang hinahanap ko yung favorite niyang Cadburry may nagtabig akong cart at natamaan ang ilang chocolate products and when I saw kung sino ang may ari ng cart na iyon parang gusto ko nalang mapalamon sa lupa.

Damn! I doomed!

I fixed myself at binayaran ko nalang yung tatlong chocolate bars na siyang nahawakan ko lang.

Narating ko na rin ang aming bahay. Naging komportable pa ang pakiramdam ko. How I miss being at this house.

"Kuyaaaa where is it? Where is it? Give it to meeee" my little baby sister keep saying it.

"Sorry yan lang, nagmamadali kasi ako eh. Next time baby" sabi ko sabay bigay ko nalang yung nabili ko.

"For the chocolates well it's okay but the thing that you called me that again? Hmmp. CHE!" Sabi niya sabay alis.

"Loleng!" I called when I saw Lola Lena walking towards me.

I hugged her tight. Siya yung pinakaclose kong lola kasi nagkakasundo kami.

"I miss you loleng" i said in between our hugs

"I miss you too, Vladi" she said pagkatapos makalas ang yakapan namin

"Siya nga pala apo tutal andito ka na, may dinner tayong pupuntahan mamaya. Sumama ka ha? Lagi kasi kitang ikinikwento sa mga kaibigan ko at gusto ka nilang makilala. Now is the right time" sabi niya habang pumapasok kami papunta sa loob ng bahay

"Sure loleng basta ba't may apo silang babae" sabi ko na may halong biro

"Loko kang bata ka! Mana ka talaga sa lolo mo" ani loleng sabay hampas sa braso ko. Oo matanda na siya kaso ang hilig niya pa ring manghampas ng braso.

"Oo na loleng. Sige po. Magpapahinga muna ako para gwapo ang apo niya mamaya" sabi ko na may halong tawa

"Osige. Pahinga ka na muna tsaka Gwapo ka naman talaga, maganda lola mo eh" sabi rin ni loleng habang tumatawa

I miss my room. Sa Spain kasi minsan di na ako nakakatulog dahil sa mga paperworks. Buti nalang at dito na ako magtratrabaho under our company.

Pagkahiga ko sa kama nakatulog agad ako dala na rin siguro ng pagod at puyat sa biyahe.

I hope I'll be happy later.