I'll Never Forget You

Chapter10

Kabanata10

Her POV

After one week natapos ko naman ang pinapagawang report ng taong iyon. At sa one week na iyon lagi siyang nandito sa bahay. Lagi siyang may dalang flowers at lagi siya kinakantyawan ni kuya kapag nakikita siya na binibigay sa akin ang mga bulaklak. Umiiling nalang ako.

When the time comes, nagpunta ulit ako kompanya ni Vladi upang ipresent ang pinapareport niya.

Nasa isa kaming closed room at all set na ako. I'm just waiting for him to come. Di nagtagal bumukas ang pintuan at pumasok ang isang naka coat and tie na lalaki, ang gwapo niya talaga. Nagulat ako nang makakita ako ng isang bata na nakadress ng pink. Ang cute talaga ng batang 'to!

"Hi ate ganda! Nice seeing you here" maligayang bati niya sa akin.

"Hi Shelsie. You're so cute" sabi ko "And you're so beautiful" dugtong niya.

Tumawa nalang ako at nahuli kong nakatingin sa akin si Vladi. I smiled at him. Nag iwas siya ng tingin at nakita kong pumula pa ang kanyang pisngi.

"So cute.." mahinang sabi ko.

"Kapatid ko yan ate ganda kaya cute talaga yan!" Singit ni Shelsie. Tumawa nalang ulit ako.

"So shall we start?" Sabi ko habang pumunta sa harapan. Binigyan ko muna ng hard copy si Vladi at Shelsie.

"So.. for me, I want to have a simple house. First, there should be a plan. Dalawang palapag na bahay. Sa first floor may dining room, kitchen, living room, comfort room and a guest room. Sa second floor naman 4 rooms, isa para sa mag-asawa, isa para sa babae, isa para sa lalaki at isa na namang guest room. Kasi feel ko sa sarili ko isang lalaki at babae lang ang gusto kong maging anak and you asked me kung ano para sa akin ang gusto kong maging bahay. I also want a garden beside the pool. Now, let's talk about finance. Ang mga materyales na gagamitin ay medyo may kamahalan pero kapag naipatayo na ang bahay the price is all worth the pay. Ngayon, pag usapan naman natin ang pagtatayuan ng bahay. Maganda ang mga bahay na ganito kapag nasa isang villa pero dapat sa pinakataas ng villa ito maipatayo para maganda ang simoy ng hangin and all" mahabang explain ko sa kanila.

Nakarinig ako ng palakpak. Nakita kong nakangiting pumalakpak si Shelsie.

"Ate ganda, I've read this hard copy. I know bata pa ako pero naintindihan ko. Ang galing! Lagyan pa natin ng furnitures and that's it. Pwede ka ng mag asawa ate ganda" matured na sabi ni Shelsie. Ang bata niya pa pero andami niya ng alam.

"What do you think Ms. Vintanier?" I asked Vladi.

"Let's build the house then, Ms. Verceles" nakangiting sabi niya. Nagulat ako. Ang dream house ko maipapatayo na!

Days passed by at gaya ng sinabi niya ipapatayo talaga namin ang dreamhouse ko. Nasa site kami kung saan itinatayo ang bahay na gusto ko. Some of the construction workers thought that we're couple pero sinasabi kong hindi. I make myself cleared na single ako.

Every lunch naman nagkakasabay kaming kumain since I'm the architect and he's the engineer. Lagi naming pinag uusapan kung anong ikabubuti para sa itinatayong bahay.

Isang araw, nasa site palang kami at tinatanaw kung paano mabuo ang bahay nang bigla niyang hinihilot ang kanyang sentido. Pero di kalaunan hinawakan na niya ang kanya ulo at napapapikit na siya. Paekis-ekis pa siyang tumakbo paalis. Sinundan ko siya at hawak na niya ang kanyang ulo gamit ang dalawang kamay.

"Vladi, what's happening? Tell me!" Nagpapanic na sabi ko habang tinitignan siyang papunta sa kotse niya. Binuksan niya ang kotse niya pero halos manghina siya sa sobrang sakit na nararamdaman niya sa kanyang ulo.

"Get in the car" sabi ko tsaka tinulungan siya sa pagpasok sa kotse. Pinaharurot ko agad ang kanyang sasakyan. I was once a drag racer. Nagpapaharurot ng mga kotse. Pero tinigil ko dahil kailangan, sabi ni Lola I should be a fine lady so be it.

Binilisan ko pa ang pagpapatakbo. Nagsisimula ng tumulo ang mga luha mula sa aking mata. Pinunasan ko agad ang mga ito dahil sagabal ito sa aking pagmamaneho. And again nagblublurred pa rin ang aking paningin dahil sa mga luhang tumutulo sa aking mata. Humihikbi na rin ako. Halos gusto ko ng paliparin ang sasakyan upang agad akong makarating sa hospital.

"Vladi, please wake up!" Tawag ko sa kanya sabay tingin sa walang malay na si Vladi. Mas lumakas pa ang buhos ng luha ko ng makita siyang ganun.

"I can't afford to lose you again.."