I'll Never Forget You

Chapter9

Kabanata9

Her POV

I knocked three times bago buksan ang pintuan. Kitang kita mong mayaman ang nagmamay-ari ng kompanyang ito. Nagdarasal akong makapasok sa kompanyang ito para dagdag sa experience ko. Nakakita ako ng mesa na gawa sa kahoy, halatang antique ang mesa pero matibay. May nakaupo roon pero nakatalikod sa akin.

Kumakalabog ang dibdib ko habang dahan-dahan na lumakad palapit sa mesa. Mas kumalabog ang aking puso ng humarap sa akin ang taong nakaupo sa swivel chair, ibinaba niya ang kanyang mug na may lamang kape tsaka ibinaba ang shades sa mesa.

"Goodmorning Ms. Verceles" my jaw dropled literally when I saw Vladi sitting on the swivel chair. Napaupo nalang ako sa upuan sa harap ng mesa tsaka inilapag ang portfolio ko sa mesa niya.

"Did I already told you to sit and give your resume?" Taas ang kilay at seryosong sabi niya.

"I-I'm so-sorry" natatarantang sabi ko sabay kuha sa folder na inilapag ko sa mesa at dali-daling tumayo.

"Now, sit Ms. Verceles" pormal pa rin na sabi niya. Umirap ako tsaka tamad na umupo.

"Di na kailangan yang resume mo dahil nag-email ka naman na kahapon sa secretary ko" dagdag niya ng makaupo na ako.

"Okay. So ano pa kailangan kong gawin para makapasok?" Tanong ko.

"Bakit? Gagawin mo pa kung ano ang sasabihin ko para makapasok ka?" Naghahamon ang boses na sabi niya. I saw him smirked pero nawala rin agad.

"Basta ba kaya kong gawin" sabi ko. Akala niya uurungan ko siya? No the hell way! I'm not Yena without nothing.

"Okay, then. Make a plan of a house that you want to build for yourself or for you future family and present it to me after three days. Kapag nagustuhan ko, tanggap ka na" sabi niya.

"Three days!? 2weeks!" Angal ko.

"Four days" sabi pa niya.

"One week five days" sabi ko.

"Five days" sabi niya.

"One week four days" sabi ko ulit.

"Five days" sabi niya pa rin.

"One week three days" sabi ko.

"Sino ba boss dito? Ako diba? Ako ang masusunod. Six days" sabi niya na mukhang nanggigigil na sa akin.

"One week" sabi ko pa rin.

"One week." He sighed. Wala talagang makakahindi sa akin.

"Okay. So, alis na ako. Bye. Thanks by the way" sabi ko tsaka umalis na. Nang makalabas na ako, nakahinga ako ng maluwag tsaka nagtatatalon sa harap ng pintuan. Sayang saya pa at tumatalon nang bigla bumukas ang pintuan at nakita ko si Vladi. Natapilok ang bumagsak dahil sa pagtalon ko. And again for the second time nasalo na naman niya ang sa pagkakatapilok. Nagkatitigan kami.

"Ayos lang na matapilok ka basta sa akin ka mahulog para masalo kita" sabi niya sabay ngiti. Umirap ako pero deep inside kinikilig. Di naman siguro masamang kiligin. Umayos ako ng tayo pero ramdam ko ang sakit ng paa ko sa pagkakatapilok. Paside kasi ang pagkabagsak ng paa ko sa floor kanina nung tumalon ako. Hinawakan niya na naman ang kamay ko at likod para masuportahan ako sa pagtayo pero di ko talaga kaya. Triny kong lumakad pero paika-ika at parang matutumba pa ako. Sira na naman posture ko! Sabi pa naman ni Mommy na dapat maganda pa rin ang poise ko kahit na anong mangyari.

Tumili ako ng maradaman kong umangat ako at napahawak nalang sa batok ni Vladi para maiwasan ang paghulog ko. Binuhay niya ako ng bridal style tsaka pumasok sa elevator. Ginamit niya pa ang kamay niya para mapindot kung saang floor kami pupunta. Pumikit nalang ako habang nakakapit pa rin sa batok niya.

I can smell his scent! Ang bago niya. Sarap singhutin. Nakakaadik!

Isinakay niya ako sa sasakyan niya tsaka siya nagdrive. After few minutes napansin kong papunta kami sa bahay. Napatingin ako sa kanya. Bago pa ako makapagtanong nagsalita na siya.

"Your lola can cure you. Lola knows best" he said then wink. Nanahimik nalang ako. Nang makarating na kami sa bahay binuhat niya pa rin ako ng bridal style. Nagulat ako ng makita kong nakahalukipkip na nakahilig sa pintuan ang kuya ko. I know and I can sense that he's angry, and I know why. Kasi kasama ko ang lalaking iniyakan ko noon.

Nilampasan lang siya ni Vladi at nagpatuloy ng lakad. Nakita ko si lola na gulat habang karga ako ni Vladi.

"Bagay na bagay!" Malakas na hiyaw ni lola. Inilapag naman ako ni Vladi sa sofa.

"Natapilok po lola. Gilid ng paa niya ang tumapak sa floor nung tumalon siya" paliwanag niya kay lola.

"Akin na. Madali lang yan" agad na lumapit si lola sa akin. Nakaramdam ako ng takot nang hawakan niya ang paa kong masakit.

"Lola please lang ayoko pang mamatay. Hawak mo palang parang babaliin mo na yang pa-ARAY!" biniglang hinilot at pinaikot ni lola ang paa ko. Nagulat ako at nakaramdam ng kirot.

"Try mong lumakad apo. At wag ka ng sumigaw, nagririnig ng mga kapitbahay, para kang kinidnap" natatawang sabi ni lola. Ngumuso nalang ako tsaka tumingin kay Vladi, nakita ko siyang nagpipigil na tawa.

"What?" Natatawa pa ring sabi niya. Umirap na lamang ako.

"Yena, nagluto ako. Kumain na tayo" sulpot ni kuya. Kasabay ni lola si Vladi na nagpunta sa hapag kainan. Nagsimula na kaming kumain. Masarap ang luto ni kuya kapag mga ulam samantalang masarap naman ang luto ko kapag desserts. Si Vladi ang naglalagay ng napakaraming kanin at ulam sa plato ko. Ngumuso ulit ako.

"Eat. You're so thin" sabi niya tsaka lagay rin ng pagkain sa plato niya. Nakita kong nakatitig sa amin si kuya. Naunang natapos si lola at saka umalis na dahil nasa kwarto daw niya ang gamot niya.

"Bakit mo kasama ang kapatid ko?" Tanong ni kuya kay Vladi.

"Let's be friends again Franz. Alam kong nasaktan ko noon ang kapatid mo pero nasaktan rin naman ako na yung taong mahal ko nasasaktan dahil sa akin. I'm sorry" sabi ni Vladi. Nagulat ako na dati pa lang magkakilala ang dalawang ito. Nanatili akong natihimik.

"Gusto ko ulit sanang hingin ang pahintulot galing sayo kung pwede ko ba ulit siyang ligawan" sunod na sabi niya Vladi na nagpagulat sa akin kaya agad akong napatingin sa kanya pero nakatingin pa rin siya kay kuya.

Tumawa ng malakas si kuya.

"Aba! Oo naman! Para magkaroon na rin ng lovelife ang kapatid ko. Wag mo siyang sasaktan ha?" Sabi ni kuya. Nanlaki ang mga mata ko. Nagtawanan pa sila ni Vladi.

"Good. Di ko naman siya sinaktan noon. Napilitan lang akong umalis para sa kanya" sabi ni Vladi pagkatapos nilang magtawanan.

"Mga baliw" sabi ko tsaka alis.