Kabanata2
Her POV
"Lolaaaaaaaaa" i said while seeing my lola in our sala
"Tone down your voice iha nakakahiya sa mga kapitbahay baka isipin may rinirape" sabi ni lola
"Ay grabe si lola. By the way bakit itong mga maleta?" I asked
"Di muna titira si Lola dahil bukod sa mga maids ay wala siyang kasama sa malaking bahay" singit ni kuya habang umiinom ng tubig
"Omg lola! That means always kitang makakasama!" I giggled
"Obviously and absolutely yes iha so tara magluto tayo. I heard pupunta ang mga Vintanier mamaya dito" pag oopen ng topic ni lola na ayoko
"Obviously and absolutely yes lola" panggagaya ko sa kanya
Gumawa muna ako ng graham cake and I placed it in the fridge.
After making graham cake, lola and I started cooking. Yes, I know how to cook. I may be a brat but not as brat to the point that I can't cook. And besides tinuturuan ako ni Lola noon pa doon sa Spain, it's part of our bonding.
Umirap nalang ako sa kadahilanan na naaalala kong pupunta ang pamilyang iyon mamaya. I just can't help but to think what will happen later in the dinner.
I hope it will be fine.
"Iha gusto mo bang sinabawang adobo ang ihain doon mamaya? Halos isang pitsel ng tubig ang gusto mong ibuhos jan ah" sabi ni lola habang tinitignan ang aking kamay na naglalagay ng napakaraming tubig sa nilulutong adobo.
I stopped pouring water.
It's already 5pm and I need to prepare. I don't want to be unpresentable later.
"Lola let our chef do their job. We need to prepare. Diba ayaw mo ng haggard? Oh edi mag ayos ka na" sabi ko kay Lola to convince her na pumunta na sa kanyang kwarto.
"Ayos lang ang kagandahan ng lola mo iha. Pumunta ka na sa kwarto mo para makapag ayos. Alam ko namang gusto mong magpaganda dahil sa mga bisita eh" pang aasar ni lola.
"Lola! Aish. Ibabalik na kita sa Spain eh!" Yes. My lola also lives in Spain. Nagpupunta ako minsan dun kapag i need her to comfort me.
Tanging halakhak nalang ang narinig ko kay Lola kaya nagpasya na akong umakyat papunta sa kwarto.
Nagpunta na ako sa loob ng banyo at naligo. After shower lumublob ako sa bathtub upang marelax. I stayed there for almost half an hour. Tumayo na ako at nagpunta sa walk in closet ko.
Sinuot ko yung dress na binili ko kanina na peach ang kulay. Naglagay rin ako ng light make up at pale pink na lipstick. I used my transparent strapped sandals. And I'm all done.
Last glance with my full length mirror at lumabas na ako sa kwarto.
"Iha you're so lovely" ani lola while looking at me intently.
"Just like you lola" i said while looking at her. She's wearing a fitted dress with dangling pearl earings paired with necklace.
"Let's go out there lola" anyaya ko sa kanya.
Sabay kaming lumakad pababa ng grand staircase.
Nagpunta kami sa garden beside our swimming pool.
A long table is set at the garden. Well, I can say na magaling ang mga maids na nag-ayos nito. With the chairs perfectly arranged with decors, aakalin mong parang nagpacater kami.
"Hi ma" mom greeted lola. Nagbeso sila lola at mommy same as lola and daddy.
"Dad. Mom" i said while kissing the cheeks of my parents.
"Hi honey. You're so lovely looking at you with your dress" puri saken ni mommy.
I smiled.
"Yan nga rin sinabi ko sa kanya kanina Lian eh" sabat ni lola.
"Well, mana saken" pagpapatuloy pa ni lola.
Dad chuckled a bit.
"Saken mana yan!" Sabat ng magaling kong kuya in his maong and white t-shirt in a... messy hair. What do you expect? Nag aayos lang yan pag may party.
"No way kuya. Tss" pagtataray ko sa kanya
"All the way, little baby" pang aasar niya pa.
"Mommy oh! Kuya stop calling me little baby, I'm not sanggol!" so annoying. Nakakainis siya.
I hate him calling me that. Hindi naman ako maliit. Kaso tinatawag niya akong 'little baby'
"Oh. Yan na naman kayo ah. Behave. You two are already adults pero di pa kayo nagmamature" dad said and sighed heavily."Yes po dad" my brother and I said it in chorus.
"Franz kasi"
"Yena kasi"We both murmured. Nagtama ang aming mga mata. Natawa nalang dahil sa pagsabay namin sa pagsasalita.
"Behave" that is the last word coming from mom and dad.
Hinapit ako sa bewang ni kuya. Since sinabi kong di ako maliit kaya naabot ni kuya and bewang ko.
We looked like a couple. Kung di lang alam ng mga tao na Verceles kami siguro pinagkamalan na kaming magboyfriend-girlfriend.
"Ganyan dapat kayo laging magkapatid" sabi ni lola sa pagitan namin ni kuya sabay akbay sa amin.
"Sweet naman ako lola eh" hirit pa ni kuya.
"Tumigil ka kuya ah" pagbabanta ko kay kuya.
Tumawa nalang si lola at umalis kasunod nila mommy at daddy.
"Benita!" A voice of an old woman echoed.
"Lena! I miss you" sabi ni lola
They both hugged each other.
What a goal. Magbestfriend noon, kahit hanggang ngayon na matanda na sila magbestfriend pa rin sila. What a scene.
I saw Tita Dana and Tito Van walking with my parents.
"He's here Yena?" My brother asked in a whisper.
"Stop asking what's obvious Franz" sagot ko sa kanya.
"Kuya! Let me go! I just want to sit dun sa duyan na bench over there" turo ng isang batang babae na pilit makawala sa hawak ng lalaking nakared ang cap at black v-neck shirt with fitted jeans.
I glanced at him.
Natauhan lang ako ng naramdaman kong bumitaw ang kamay ni kuya sa bewang ko.
Pumunta siya sa kasama ni lola at nagmano. Syempre sumunod ako.
"Goodevening po" i greeted to the old woman habang nagmamano ako.
"Nakakamangha na marunong sila sa Filipino tradition kahit na lumaki naman sila sa Korea" the old woman said.
"Lumaki po ako sa Korea pero dito na nanirahan when I'm already 6years old then nagpunta sa Spain" sabi ko na may galang.
"Drop the 'po' iha, call me lola lena or loleng nalang if you want" she said with a smile.
"Yes po lola lena" i greeted her again.
"Let's go over there" anyaya ni lola kay lola lena.
Hinapit ulit ako ni kuya sa bewang at nagpunta na sa long table.
Gustong gusto niya talaga ang paghawak sa bewang ko. It's his habit. Damn!
YOU ARE READING
I'll Never Forget You
Teen FictionI hate him. I loved him. Now I hate him again. Will history repeats itself?