Het Internaat

23.

'T-T-T-t-aylor?' zegt iedereen tegelijk. Ik knik. Chaleb kijkt met een bezorgde blik naar mij maar ik zie een sprankeltje van geluk in zijn ogen. Ik glimlach naar hem en hij geeft een knikje.

'Maar wat is er met je gebeurd na het feest van Cara?' vraagt Chris. 'Oke, als jullie hier de tijd voor hebben, leg ik het verhaal uit in details' zeg ik en iedereen knikt aandachtig.

'Nou, ik was inderdaad meegenomen door iemand, zijn naam is Charles Lock, hij is een van de grootste spionnen die er bestaan. Hij nam mij mee om de reden te vertellen waarom ik hier zit en mijn ouders nooit wilde vertellen. Hij heeft mij alles uitgelegd, wat ze doen, waar ze nu zijn etc. Ik kreeg te horen dat mijn ouders de bekendste, beste en grootste spionnen zijn die er bestaan. Hij hield mij een maand vast om jullie te laten denken dat ik dood was omdat mijn naam geheim moest blijven want wat er gebeurde bij dat feest, waar ik geschoten ben in mijn been, dat was door mannen die iets tegen de organisatie hebben van mijn ouders en Charles Lock. Charles transformeerde mij in Zoë, ja, de Zoë die jullie ook kenden. Ik werd samen met Alec, die niet echt mijn broertje is maar mijn bodyguard, teruggestuurd naar dit internaat omdat Charles en mijn ouders wilden dat ik wel gewoon een normaal leven had en dat ik dus gewoon naar school ging, maar dan niet als Taylor Walter maar als Zoë Blanks. Toen ik zei als Zoë dat ik naar mijn tante moest was dat niet zo, mijn ouders werden vast gehouden door dezelfde mannen, ik heb ze samen met Charles en Alec gered. Nu ook weer, ik was niet bij mijn neefje. Ik zat op een spionnenschool waar ik werd opgeleid. Charles is namelijk vermist en ik ga mijn ouders helpen om hem te helpen. Toen ik daar voor het eerst binnenkwam leek het alsof ik een beroemdheid was. Ik ben de dochter van Mr en Mrs. Walter, de dochter van DE spionnen. En ik heb het in mij om de eer van de familie Walter voort te zetten' vertel ik.

Iedereen blijft mijn zo'n 2 minuten aanstaren totdat Claire de stilte verbreekt. 'Dus als ik het goed begrijp, leefde je de hele tijd een dubbelleven?' zegt ze. Ik knik. 'Wow, hoe voelde dat?' zegt ze. Ik begin te grinniken. 'Raar' zeg ik. Ze knikt. Ik ga samen met Chaleb op een bankje zitten.

'En wat nu?' vraagt Chaleb. 'Ik ga terug naar die andere school om het waaraan ik ben begonnen af te maken en dat is Charles redden' zeg ik. Hij knikt. 'Hoe lang gaan we elkaar dan niet meer zien?' vraagt hij. 'Ik weet het niet, ligt aan de informatie die we met de dag krijgen en dat moet toch wel even meer worden want we hebben nu bijna niets' zeg ik. Hij knikt. 'Ik ben blij dat je nog leeft en je de waarheid hebt verteld' zegt hij.

'Ik moest wel, anders zouden jullie Zoë opeens niet meer veel zien en ja, mijn ouders weten wel niet dat ik het heb verteld maar daar handel ik later wel mee af. En sowieso ik zou jullie nooit zoveel pijn doen om helemaal niets te zeggen' zeg ik. Hij knikt. 'Je hebt dus alle ruzie's tussen mij en Nate gewoon meegekregen?' vraagt hij. 'Ja, sorry, ik wilde ingrijpen en vertellen dat ik gewoon leef en ziels veel om jullie geef, maar het zou raar zijn als ik dat had gedaan. Ik moest dit doen van Mr. Lock' zeg ik. Hij legt zijn arm om mij heen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder.

'Ik hou van je Taylor, ik heb altijd van je gehouden, ook toen je dood was. Ik kon niet over je heen komen, ik liet andere zien van wel maar vanbinnen ging ik kapot' zegt hij. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en hij mij. 'Ik hou ook van jou Chaleb' en ik druk een kus op zijn lippen.

'Voor hoe lang blijf je nog hier?' vraagt hij. 'Alleen vandaag, morgen moet ik weer terug'. Hij knikt en drukt weer kus op mijn lippen.

'Misschien moeten we dadelijk even terug naar de anderen, ik wil nog even met Cara enz praten voordat ik weer weg moet' zeg ik. 'Oke' zegt hij en we lopen terug naar de anderen.

'Heey' zegt Cara. 'Heey, hoe gaat het?' vraag ik. 'Wel oke, ik ben blij dat je niet dood bent tho' zegt ze. Ik trek haar in een knuffel. 'Sorry, sorry voor alles. Ik had het eerder moeten vertellen' zeg ik. 'Maakt niks, ik weet het nu en we zien elkaar ooit wel weer eens. We houden gewoon goed contact'. 'Ja, maar nog steeds voel ik mij schuldig voor iedereen, behalve Nate, maar hij moest het gewoon weten' zeg ik.

'Tja, hij is echt een klootzak geworden' zegt ze. Ik knik. Verder praten we over alles en niets.

Ik loop door naar Claire, Jaylinn, Lily en Chelsea. 'Heey meiden'
'Heey' zeggen ze allemaal tegelijk. 'Sorry, ik voel me zo schuldig nu tegenover jullie'
'Geen probleem, Taylor. Je blijft nog steeds mijn vriendin zowel als Zoë en als Taylor' zegt Claire. 'Inderdaad' zegt de rest.
'Bedankt, ik hou van jullie' zeg ik en ik trek ze in een groepsknuffel.

Iedereen zet zijn masker op en we lopen met z'n allen weer terug naar het bal. Over een uurtje worden de koningin en koning uitgeroepen. Als koning en koningin heb ik op Alec en Aria gestemd.

-

'Oké, mag ik jullie aandacht, ik wil graag de koning en koningin aankondigingen' zegt Claire, ze doet dit jaar de uitreiking omdat ze vorig jaar koningin was.

'En als koning is gekozen, de jongen met de zwarte smoking, donkerblauwe das en donkerblauwe masker!' zegt ze. Ik kijk om mij heen en zie dat het Chaleb is. Ik geef hem een zetje zodat hij in de spotlight staat. Hij draait zich om en kijkt mij aan. Ik knik en vervolgens loopt hij het podium op. Claire zet de kroon op Chaleb's hoofd.

'Oke, en nu de koningin' zegt Claire. 'De koningin is het meisje met de donkerblauwe jurk en het donkerblauwe masker!' Zegt ze en haar ogen schieten meteen naar mij. Cara kijkt mij aan en geeft mij ook een zetje. Ik loop het podium op. Chaleb kijkt vol trots naar mij en ik glimlach naar hem. Claire zet het kroontje op mijn hoofd en geeft mij een knuffel. Ze fluistert nog snel in mijn oor: 'Laat ze zien wie je bent' ik kijk haar aan en ze knikt.

Iedereen begint 'maskers af' te roepen en ik kijk Chaleb aan. Hij kijkt met een bezorgde blik terug. Ik knik als teken dat het goed is en ik trek langzaam het masker van mijn hoofd. Ik zie iedereen hun hand voor hun mond slaan en grote ogen hebben. Ze mompelen allemaal dezelfde naam; Taylor. Ik kijk Chaleb aan en ik pak zijn hand. 'Volg mij' zeg ik en ik ren samen met Chaleb de zaal uit.

--

Sorry voor die kleine cliffhangertjes, ik vind ze wel leuk 😏

Ik hoop dat jullie het boek leuk vinden. Ik ben niet heel trots op sommige hoofdstukken maar ik probeer voorlopig eerst vooruit te schrijven en daarna ga ik pas herschrijven als dat nodig is.

Dit is ook weer voor het eerst dat ik iets onder mijn hoofdstuk zet, ik had er namelijk zin in.

Ohja en ik ben echt ziek blij dat dit boek al 500+ reads heeft. Thank you💗

loves, Aiden