Het Internaat

Proloog

'Taylor, kun je even naar beneden komen!' schreeuwt mijn moeder. Ik doe wat ze zegt en loop naar beneden.

Ik loop de kamer in en zie mijn ouders beide aan tafel zitten en kijken mij met een serieus gezicht aan. Dit is vast niets goeds.

'Kom zitten' zegt mijn moeder. Ik schuif aan de tafel.

'Wij hebben besloten je naar een internaat te sturen in Londen' zegt mijn vader. Ik begin keihard te lachen, maar stop al meteen als ik de zeer serieuze blikken van mijn ouders zie.

'Wacht even, jullie menen dit serieus?' vraag ik en ze knikken. 'Wat?! Waarom?!' roep ik. 'Dat doet er niet toe Taylor, je vertrekt morgen, dus ga je spullen pakken' zegt mijn moeder.

'Hoe bedoel je dat doet er niet toe, het doet er zeker wat toe, ik ga toch niet zonder reden naar een internaat!' roep ik.

'Taylor, het doet er niet toe, begrepen? Je gaat naar dat internaat of je het nu wilt of niet, met of zonder reden. Ga naar boven en pak je spullen' zegt mijn vader met een geïrriteerde toon. Ik stamp naar boven en pak mijn koffers in. Ik bel ondertussen mijn beste vriendin Juli.

'Juul, heb je tijd?'

'Ja, wat is er?'

'Ik word morgen naar een internaat gestuurd in Londen'

'WAT?!'

'Mijn ouders kunnen niet eens een reden geven'

'Zo snel al, we kunnen niet eens een ECHT afscheidsfeest organiseren'

'Ja, het is ook nog eens een zaterdag, hoe moet ik het de klas vertellen? Via een stom berichtje?'

'We regelen wel wat, laat dat maar aan mij over. Ik bel je straks wel'

'Oke, love you schat'

'love you too'

Nadat ik heb opgehangen pak ik nog de laatste dingen in. Ik kan het echt niet geloven dat vandaag mijn laatste dag is. Ik zit morgen opgesloten in een kostschool zonder reden, ik ken niemand daar.

Halfuurtje later gaat de bel. Ik loop naar onder en maak de deur open.

Dex, mijn beste vriend staat aan de deur.

'Taylor Walter, waarom heb jij mij niet verteld dat je morgen naar een kostschool vertrekt?!' roept Dex quasi boos.

'Omdat ik eerst wilde geloven dat het niet klopte maar het is toch echt zo' zeg ik. Hij knikt goedkeurend en bind onverwachts een blinddoek voor mijn ogen vast. Hij trekt mij mee aan mijn armen en ik word een auto ingeduwd.

'Moet ik dit leuk vinden?' vraag ik.

'Weet ik niet, als je van actiefilms houd dan wel, je bent nu officieel gekidnapped' zegt hij. Ik knik. 'Nice, heb ik altijd al eens willen meemaken' zeg ik sarcastisch.

De auto stopt en ik word uit de auto getrokken.

De blinddoek wordt verwijderd en ik kijk op tegen een boom. 'Mooie boom' zeg ik en ik hoor Dex lachen. 'Draai je om sukkel' zegt hij en ik draai mij om.

'VERRASSING' schreeuwt mijn klas, er worden op toeters geblazen en partypoppers afgeschoten. Is iedereen zo blij dat ik wegga.

'Awh, lief, ik wist alleen niet dat er bij afscheidsfeestjes partypoppers werden afgeschoten maar dat ligt vast aan mij' zeg ik en ik geef iedereen een knuffel. Ik heb van iedereen leuke afscheidscadeautjes gekregen wat ze aan hun liet denken. Ik ben echt super blij met mijn klas, het zijn echt schatjes. Voor 7 uur 's avonds is iedereen weg. Juli, Dex en ik bestellen pizza als we bij mij thuis zijn aangekomen. We ploffen op de bank en zetten Netflix aan. We kiezen een film en zetten die vervolgens aan.

Na 2 films is het tijd voor Juli en Dex om te gaan. Ik trek ze in een enorme knuffel. 'Ik zie je morgen nog wel' zegt Juli. Ik knik. 'Ik kom morgen ook wel langs als ik mij niet verslaap, want je gaat morgen om negen uur toch?' zegt Dex en ik knik. Hij trekt mij nog in een laatste stevige knuffel. Ik glimlach naar hem en hij glimlacht terug.

--