Het Internaat

2.11

"Juich niet te vroeg, Taylor"

-

De ramen worden met veel vuurkracht kapot geschoten. Een paar glasscherven komen in mijn arm. Ik haal ze eruit en neem in mij op wat er gebeurd. Er springt een jongen op mij en begint met vuisten op mij in te rammen. Ik pak zijn handen vast, ik trap de jongen in zijn gezicht en zie daarna pas wie het is. "Travis" zeg ik. "Taylor Walter, ik had het kunnen weten" zegt Travis. Ik ben omringd door een groep jongens, de groep van Travis. Ik sta op en kijk in het rond. "Gezellig" zeg ik sarcastisch. De jongen, die als eerst een gokje probeert te wagen, komt op mij afgerend. Hij komt van achter. Wanneer de eerste begint te rennen, komt de tweede van voor op mij afgerend. Stelletje sukkels. Ze maken allebei een sprong, ik buk precies op het moment als de jongens mij bijna raken. Ze trappen elkaar in het gezicht en vallen achterover. Er zijn nog 4 jongens over, waaronder Travis.

"4 tegen 1 is gemeen" zeg ik. Ik heb in de gaten dat één van de jongens een pistool tevoorschijn haalt. Hij probeert op mij te richten. Ik pak zijn arm vast en ga naast hem staan, ik richt op de benen van de twee andere jongens en schiet ze één voor één neer. Ik grijp het pistool en sla de jongen met het pistool. Hij valt op de grond, maar staat al snel op. Hij wilt mij schoppen, maar ik pak zijn been vast en begin met de jongen door de lucht te zwaaien. Ik gooi hem tegen de muur aan. Travis pakt zijn pistool en begint met schieten. Ik weer de kogels met mijn twee messen af en kom dichterbij Travis. Ik heb de kogels geteld en ik weet dat hij nog maar één kogel heeft. De jongen die ik tegen de muur had gegooid staat op. Travis staat op het punt op zijn laatste kogel af te schieten. Met een soepele beweging ontwijk ik de kogel. Hij raakt de andere jongen in zijn buik. Ik geef Travis een kopstoot en steek daarna één mes in zijn schouder en de ander in zijn been.

De baas is nergens meer te bekennen. Ik zie Alissa liggen en ren naar dr toe. Alec heeft uiteindelijk zijn kracht ook weer gevonden en staat op. Alec gebaart dat hij Alissa wel pakt. Ik knik. Ik pak mijn pistool bij de hand en begin rond te kijken. Alle gevangenen in de hokken zijn weg.

Ik hoor schoten uit de andere kamer. Er wordt geschreeuwd door een jongen, en ik herken de stem. Isaac.

"Je moet een veilige plek vinden om te schuilen, ik kom jullie straks ophalen. Zorg ervoor dat Alissa veilig is".

Ik zie een ladder die naar het dak lijdt. Misschien kan ik wel een mooie entree maken. Ik klim de ladder op en maak het luikje open.

Ik zie een raam die op kamer kijkt waar Isaac zich bevindt. Ik kijk door het raam, en zie dat er twee pistolen op Isaac worden gericht. Ik trap met al mijn kracht het glas kapot. De glasscherven vallen naar onder. De mannen schrikken op. Ik pak twee pistolen tevoorschijn en spring door het raam. Tijdens mijn sprong schiet ik beide mannen in hun voeten. Ik beland met een koprol op de grond en kijk op, recht in de ogen van Isaac.

"Taylor?" zegt Isaac verbaasd. Ik geef hem een knikje, maar ik wordt al snel afgeleid door het mes dat op mij af komt gevlogen. Ik kan het mes nog maar net ontwijken. Ik spring op en schiet de mannen in hun buik. "Ik heb geen zin meer om iemand te sparen" zeg ik zuchtend.

"Zijn Scott, Austin en Tyler hier ook?" vraag ik. Isaac staat nog steeds met open mond naar mij te kijken maar knikt uiteindelijk toch. "Ik ben Taylor Walter by the way" zeg ik met een knipoog. "Waar zijn ze?" vraag ik. Isaac pakt mijn hand en trekt mij mee. Hij trekt mij door het gebouw heen, maar ik stop hem als ik iets hoor tikken. "Wacht" zeg ik. Ik zet mijn oor tegen het muur. Ik kijk om mij heen en zie een stuk van een betonblok liggen. Ik pak het op en begin tegen de muur te slaan. "Wat doe je?" vraagt Isaac. De muur breekt en ik zie waar ik al bang voor was, een bom. "Sh*t". "We moeten Alec en Alissa zoeken" zeg ik. "Alissa, Alec?" zegt Isaac verbaasd. "We leggen straks alles uit" zeg ik. Ik begin de naam van Alec te roepen. Ik ren terug naar de kamer waar we vandaan komen, ik roep alweer. Nu begint ook Isaac te roepen. Geen reactie. We beginnen harder te roepen. Het tikken van de bom wordt ook harder, we hebben niet zo lang meer. "We moeten opschieten" zeg ik en ren naar een andere kamer. Ik begin inmiddels te schreeuwen.

Ik hoor plotseling een kuchje. Ik ren naar de plek waar ik denk dat het vandaan komt. De kamer zit vol met rook. Ik bedenk mijn mond, met mijn kapje die ik heb meegenomen en schijn met mijn zaklamp. Ik zie Alec en Alissa liggen.

"Hier" roep ik naar Isaac. Ik pak Alissa op. Ik hang haar over mijn schouder. Isaac doet hetzelfde bij Alec. We rennen zo snel als mogelijk het gebouw uit. Ik word gestopt door een steek in mijn been. Ik kraam het uit van de pijn. "Isaac!" roep ik. Isaac draait zich om en ziet mij ineenzakken. "Pak Alissa" roep ik. Isaac doet wat ik zeg. Ik sta met al mijn kracht op, maar ik word al snel neergetrapt door de man die achter mij staat.

Hij trapt mij nog eens. En nog eens. De secondes worden afgeteld. Mijn woede overheerst, maar mijn kracht niet. Ik voel nog een steek in mijn schouderblad en ik heb de kracht niet eens om te schreeuwen. Ik probeer te kruipen maar het lukt niet. De laatste trap in mijn gezicht veroorzaakt dat mijn zicht wazig wordt.

"TAYLOOR!" Het geschreeuw van Isaac is het laatste wat ik hoor voordat ik langzaam wegval. 

-

sorry voor de vervelende cliffhangers. 😝