Het Internaat

2.14

Ik word wakker met een bezwetend voorhoofd. Die nachtmerrie kon mijn dood zijn. Ik probeer recht op te zitten, met veel pijn lukt het mij. Ik bekijk op de klok naast me en zie dat het half 9 's ochtends is. Mijn gedachten dwalen langzaam weer naar Isaac af. Ik wil hem zien, ik moet hem zien.

-

De medicijnen worden door een verpleegster gebracht. Ze vraagt hoe het met mij gaat en ik geef eerlijk antwoord; het kan beter. Ze knikt begrijpelijk en vertelt dat de dokter straks langskomt. Ik knik en bedank voor haar bezoek.

Na een tijdje komt de dokter binnengewandeld. "Gegroet mevr. Walters" zegt de dokter. Ik begroet hem terug. "Hoe gaat het met u?" vraagt hij. "Het kan beter, heb nog veel pijn, maar de operatie heeft wel iets goeds gedaan" zeg ik eerlijk. "Mooizo" zegt de dokter.

"Bent u klaar om een paar testen te doen?" vraagt hij en ik knik. Ik wordt met draden verbonden aan een monitor. De dokter geeft instructies en ik volg ze zorgvuldig op.

"Dat ziet er prima uit, we moeten alleen nog even het bloed onderzoeken" zegt de dokter. Ik knik begrijpelijk. "Doet uw been veel pijn?" vraagt de dokter. Ik haal mijn schouders op. "Nee, niet echt. Het hechten heeft zijn werk gedaan" zeg ik.
"Goed, als u wilt kunnen we vanaf morgen beginnen met het oefenen van lopen. U heeft geluk dat de snee niet al te diep is" zegt de dokter. Hij staat op en ruimt de apparatuur op. "Ik zorg ervoor dat uw bloed zo snel als mogelijk wordt onderzocht" zegt de dokter. Ik knik.
"Hoe gaat het met Isaac, mag hij mij komen bezoeken?" vraag ik. De dokter krijgt een grijns op zijn gezicht. "Ik kijk wat ik voor u kan doen" zegt hij. Ik bedank hem. "Waarom grijnsde u eigenlijk?" vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw. "U geeft veel om deze Isaac, niet waar?" zegt de dokter. Ik haal mijn schouder op. "Well, hij is nu eenmaal mijn reallife hero" zeg ik met een knipoog.
"Klopt, daar heeft u veel geluk mee, niet iedereen zou dit hebben gedaan. Al helemaal niet als diegene in dezelfde situatie zat als hem" zegt de dokter en loopt vervolgens mijn kamer uit.

Ik ga achterover liggen in bed en sluit mijn ogen, in hoop dat ik in slaap val. Wat uiteindelijk lukt.

-

"Taylor" hoor ik zachtjes bij mijn oor. Door de tintelingen in mijn lichaam, die veroorzaakt worden door de lichte aanraking bij mijn oor, wordt ik langzaam wakker. Ik knipper een beetje met mijn ogen. Het gezicht van Isaac komt tevoorschijn.

"Isaac" zeg ik opluchtend. Hij glimlacht naar me. Zijn glimlach verlicht de hele kamer. "Hey" zegt hij. Ik kijk diep in zijn ogen, oh god, wat zijn die mooi. En die kaaklijn. En niet te vergeten zijn schattige kuiltjes als hij lacht. Oh en zijn fantastische haar.

Ik schud de gedachten van mijn af en besef dat ik in een relatie ben met Chaleb. Maar Isaac...

"Taylor?" de stem van Isaac haalt mij uit mijn gedachten. Ik kijk hem verbaasd aan. "Ik vroeg hoe het met je ging" zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Prima, alleen heb nog wel pijn op sommige plekken" zeg ik. "En met jou?" vraag ik.
"Goed, ik voel me een stuk beter dan gisteren" zegt hij. "Mooizo" zeg ik en ik glimlach. Isaac glimlacht terug en gaat naast mij op mijn bed zitten.

"Isaac" zeg ik. Isaac kijkt mij aan en knikt.
"Bedankt voor alles, ik meen het. Ik bedoel zonder jou zou ik hi-" ik word onderbroken door de lippen van Isaac op die van mij. Ik schrik een beetje, maar laat mij al snel met het moment meeslepen.

Ik trek uiteindelijk terug. Isaac kijkt mij in mijn ogen aan en glimlacht. "Nee maar serieus, bedankt voor alles Isaac" zeg ik. Isaac glimlacht en knikt. "Natuurlijk, jij ook nog een keer bedankt" zegt hij.

Isaac kijkt op zijn horloge. "Ik moet maar eens gaan, rust goed uit" zegt hij. Isaac geeft een kusje op mijn voorhoofd. Ik knik en glimlach naar hem. Hij zwaait nog even en loopt daarna de kamer uit.

-

Het is nu al avond, Alissa is nog langs gekomen. We hebben even goed bijgepraat, en ook veel geknuffeld. De dokter zei ook nog dat de uitslag van het bloed waarschijnlijk morgen komt, als dat positief is kan ik waarschijnlijk al over een week naar huis.

Ik zet mijn laptop weg en ga onder de dekens liggen. Mijn gedachten zijn al de hele dag bij Isaac. Ik denk dat ik hem leuk vind, echt leuk. Ik probeer de gedachten van mij af te schudden als ik realiseer dat ik nog steeds in een relatie ben met Chaleb, maar het lukt niet.

Na een tijdje val ik gelukkig in slaap.

~~~