Het Internaat

30.

Ik word vredig wakker. Er zit iemand bij mijn bed op een stoel te slapen en ik zie uiteindelijk dat het Alec is.

Zijn ogen gaan langzam open. 'Wat doe je hier?' vraag ik uit verbazing. 'Slapen' zegt hij zwak glimlachend. 'Nee, je schreeuwde in je slaap en toen werd ik gehaald door Aria om je stil te krijgen, ik ben toen in slaap gevallen denk ik' zegt hij. 'Heb ik geschreeuwd?' vraag ik. Hij knikt. Ik wil uit bed stappen. Alec wijst naar mijn been. 'Ohja' zeg ik. Alec staat op en helpt mij. Hij geeft mij mijn krukken. Ik loop naar de badkamer en was mijn gezicht. Ik trek een veel te groot t-shirt over mij wat ik dan als jurk kan dragen. Veel kan ik nu toch niet aan. Ik doe mijn haar in een knot. Alec is naar zijn kamer gegaan om zich om te kleden.

Ik loop naar de kamer van Aria. Ik klop op haar deur en ze doet meteen open. Ze geeft me een stevige knuffel. Ik ga op haar bed zitten en ik vertel haar het hele verhaal.

Nadat ik het verhaal aan Aria heb verteld klopt er iemand op de deur. Aria maakt de deur open en mijn moeder staat in de deuropening. 'Ik dacht al dat je hier was, schat, er staat iemand op je te wachten in de hal bij de ingang' zegt ze. Ik kijk haar vragend aan en ik kijk Aria aan. Ze haalt haar schouders op. 'Kom je?' vraagt mijn moeder. Ik knik en ik sta met behulp van Aria op. Ik loop richting de ingang. Ik zie in de verte een jongen staan die met zijn rug naar mij toe staat. Ik loop dichterbij en hij draait zich om. Mijn ogen worden groot als ik zie wie het is, Chaleb. Hij komt naar mij toegerend en trekt mij in een knuffel. Hij geeft mij een kusje op mijn wang. 'Wat doe je hier?' vraag ik. 'Aria belde mij gisteren via jouw telefoon. Ze vertelde mij dat je er slecht uitzag en dat het niet goed met je ging. Dus toen heeft iemand van de spionnenschool een auto gestuurd en ben ik opgehaald en hier naartoe gereden' zegt hij.

Hij trekt mij weer in een knuffel. Hij laat mij na een tijdje weer los en bekijkt mijn outfit. 'Ey, dat is mijn shirt' zegt hij lachend. Ik begin verlegen te glimlachen. 'Hij staat je goed' zegt hij. 'Wat is er nu gebeurd?' vraagt hij. Ik gebaar dat hij mij moet volgen en we gaan naar mijn kamer. We gaan op mijn bed zitten en ik vertel het hele verhaal. 'Oh shit, is alles goed nu?' vraagt hij. Ik knik. 'Ik ben blij dat dit over is' zeg ik. Hij knikt begrijpelijk en ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Chaleb slaat zijn arm om mij heen en houdt mij stevig vast.

'Voor hoe lang blijf je, want jullie hebben vakantie toch?' vraag ik. 'Voor zolang als ik kan' zegt hij. Er wordt op de deur geklopt. Chaleb maakt hem open en Aria staat voor de deur. 'Taylor, je moet komen van Charles. Er is namelijk een nieuwe spion gearriveerd op onze school' zegt ze. Ik knik en ik sta op. Ik loop naar de kamer van Charles en Chaleb volgt mij. Ik klop op de deur en ik word binnen geroepen. Er zit een jongen op de stoel tegenover Charles. 'Finn, dit is Taylor' zegt Charles en wijst naar mij. De jongen draait zich om. 'Finn?' 'Taylor?' zeggen we tegelijk. 'Jullie kennen elkaar?' vraagt Charles. 'Ja, dit is de jongen die mij heeft geholpen' zeg ik. Finn glimlacht naar mij. 'Hij heeft jou geholpen?' vraagt Charles. 'Ja, hoezo?' 'Hij was spion voor de andere spionnenschool die jou hebben vastgehouden en gemarteld' zegt hij. Ik kijk naar Finn. 'Is dat waar?' vraag ik. 'Ik wist niet dat ze een meisje vast hadden, ik dacht iemand anders' zegt hij.

Terugblikken van de dagen komen terug, er was een jongen van mijn leeftijd bij die mij vasthield. 'Je liegt' zeg ik. 'Jij was de jongen die heeft mee geholpen met mij te martelen' zeg ik. Ik hoor Chaleb achter mij grommen. Ik pak zijn hand vast. 'Jij wist wie ik was en je wist ook waarom ik mank liep, maar waarom hielp je mij dan?' 'Ik had spijt' zegt Finn. 'Hou op, als spion kan je geen spijt hebben. Er gaan honderden mensen dood door ons' zeg ik. Finn blijft stil. 'Jij laat dit toe Charles? Jij wilt hem op deze school?!' roep ik. 'Ik wil helemaal niks maar nu jij zwak bent en hij elk gebouw uit zijn hoofd kent kunnen we hem nu best gebruiken' zegt hij. 'Best, als jij hem vertrouwt, degene die mij gemarteld heeft, 3 weken heeft vast gehouden, waarschijnlijk een spel met ons speelt, als je nieuwe spion wilt. Dan weet je in ieder geval dat ik, de dochter van de Walters, het meisje dat is ontsnapt bij zichzelf, het meisje dat jou heeft gered, niet meer voor jou werkt' zeg ik. 'Dat kun je niet doen, je ouders geven jou nooit toestemming' zegt Charles. 'En of ze dat doen, waarom denk je anders dat ze mij naar een internaat hebben gestuurd? Ze wilden dat ik een normaal leven had, en als ik hier nu mee stop heb ik dat' zeg ik. 'Jij zult nooit een normaal leven hebben Taylor' 'Daar zorg ik zelf wel voor' zeg ik. Ik laat de hand van Chaleb los en loop de deur uit. Aria staat buiten naast de deur te wachten. Ze kijkt mij met medelijden aan. Ik loop langs naar heen en loop naar mijn kamer. Ik ga op mijn bed zitten en gooi mijn krukken tegen de muur.

'Kut krukken!' roep ik. Er wordt op mijn deur geklopt. Alec staat voor mijn deur. 'Gaat alles goed?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Charles is helemaal gek geworden' zeg ik. 'Hij neemt een spion van de vijand aan' zeg ik. 'Ik heb het gehoord ja, maar Finn is niet degene die jou heeft gemarteld' zegt hij. 'Finn was undercover bij de vijand, voor ons, alleen Charles wist er niets van af', ik ga het hem zo vertellen. Door Finn hebben we de informatie gekregen die we moesten weten' zegt hij. 'Maar jullie deden alsof jullie elkaar niet kenden toen hij mij had geholpen, en hoe wist hij waar ik was?' 'Hij had een zender in je telefoon gestopt, en dat van ons was acteerwerk' zegt hij.

'Welke jongen heeft mij gemarteld dan?' vraag ik. Alec slikt. 'Wat?'

-

cliffhangertje heeheh