Chapter 8 - Moments
Edisvely Lanie Lorraine DelMundo's Point of View
Agad ako napabangon sa panaginip na 'yon. Hindi, isang bangungot. Isang pagkakamali na dapat nang kalimutan.
Kinapa ko ang puso ko. Remembering how we met make me feel more...
More disgust. More ashamed. More regrets. More pain.
More disgust that I left my guard down and let myself fall in love with a hertless jerk. Taylor Swift is right. Everything that falls gets broken.
More ashamed that i said those three words - eight letters to someone not worthy for.
More regret. My mind was full of 'Sana hindi ko ginawa.' 'Sana hindi ko sinabi.' 'Sana hindi ako naniwala.' 'Sana hindi ako nasasaktan.'
More pain. In all what happen. All I was asking from him was a single sincere 'sorry.'
"Oh. You're awake." Hindi ko pinansin ang nagsalita. Nanatili pa din akong nakatingin sa kawalan.
"You passed out. Dumating din ang mga pulis kanina, asking for your side. I said that you were still sleeping." Naramdaman ko ang yabag nang mga paa na papalapit sa akin.
Umupo siya sa tabi ko. "You are so fragile. But no one knew that." Hinaplos niya ang kanang pisngi ko. Naramdaman ko na naman ang maiinit na tubig na tumatahak pababa dito.
"Are we have a deal here?" Wala sa loob na napatingin ako sa kanya.
Ilang minutong katahimikan. Dalawang pares na mata ang nananatiling nagmamasid.
"I'll make this thing easy for you. Helping you in exchange of giving your purity to me." His eyes were so furious. As if it was seeing me all the way there.
Napangiti ako sa sinabi niya.
"So thats how it is. Making me your bedpartner in exchange of the tutoring service you offered me. Nice deal."
"Fierce." Ngumiti ako pero alam kong alam niya na hindi totoo yon.
Whose bitch can smile in this situation?
Umupo siya sa tabi ko at hinawakan ang kamay ko.
"You've become skinny." Sabi niya habang hinihimas-himas ang kamay ko.
Tinignan ko din naman iyon. Oo nga. Simula noong nag break kami ni Jed. Hindi na ako makakain mabuti. Wait, paano niya nalaman ang body size ko dati?
"Also your hair. When was the last time you trimmed it." Inihiga niya ulit ako sa kama at gulat ko ng tabihan niya ko. Napansin niya ata ang reaksyon ko sa pagtabi niya kaya nginitian niya ako at tinanguan.
"Im going to bring who Edisvely Lanie Loraine DelMundo really is. You fine with that?" I moved my head upwards. Sign that Im fine with it.
Lumapit siya sakin at inihiga ako sa braso niya. Isinandal niya ng kaunti ang kanyang ulo sa headboard ng kama. Sinimulan na niyang suklayin ang buhok ko.
What is this feeling i feel? Na parang matagal na kaming magkasama. Na parang sanay ang katawan ko sa presensya niya. Nakuha niya agad ang loob ko na hindi basta basta magagawa ng ibang tao. Nagawa niyang pakalmahin ang puso ko sa simpleng paghawak niya sa buhok ko.
"What do you want to do tomorrow?" He asked.
"Ikaw na bahala."
"Anong ginagawa mo evey weekend?"
"Reading. Watching. Surfing."
"Productive." I smiled. Ngayon ko lang nalaman na may humor pala tong lalaking to.
While he was still stroking my hair. He sang.
"She's laid in the bed with a broken heart--" Napatingin ako sa kanya.
"Seriously?" Napatawa naman siya. Lalo kong napatunayan na gwapo talaga siya. Iba ang aura niya. Parang there's a big black hole in it but when you look at its other side, you'll see paradise.
Who is this man?
Ngumiti na naman siya. But this time. It was real. Hindi tulad ng kanina na totoo nga pero pilit. He's a great actor.
Umayos na ulit ako ng higa.
"Oh, these times are hard,
Yeah, They're making us crazy
Don't give up on me baby." Kanta ko sa huling lyrics ng For the first time ng The Script.
Bago ako makatulog, may naramdaman akong dumampi sa noo ko.
"I won't baby. I won't."
I found my comfort with this man. Siguro normal lang ang ganitong mga pakiramdam sa taong pagod na....
Emotionally. Physically. Mentally.
Jake Ethan Salvador Point Of View
"We will make them pay."
