MPST Chapter 22

53.9K 513 65
                                    

Thankyou for reading Ecka :)

ELL DELMUNDO'S FACEBOOK ACCOUNT AT EXTERNAL LINK.

Chapter 22 - The good girl gone bad (?)

EDISVELY LANIE LORRAINE DELMUNDO's POINT OF VIEW

"Ell." Sabay pa kami ni Jake napataas ng tingin sa babaeng nagbanggit ng pangalan ko.

Napakuyom ako ng palad ko. Parang biglang nagbalik ang kahihiyan, sakit at pagkasukalam ng makita ko ang muka niya. Ang muka ng taong hindi ako magdadalawang isip ipapatay. She stepped me many times and I regret for not fighting back.

Isang malademyong ngiti ang ipinakita niya kasabay ang pag-angat niya ng tingin.

Pumalakpak pa ito ng tatlong beses dahilan para mas lalong mapatuon ang tingin sa amin ang iba pang estudyante na kanina lamang ay busy sa kanilang sari-sariling ginagawa.

Nakita ko naman ang pagtingin ni Jake sa buong katawan ng malanding nilalang na nasa harapan namin. Ngunit parang walang interest na ibinalik niya ang atensyon sa pagkain. Napataas naman ng kilay si Sherie sa inakto ni Jake. 

Hindi naman maipagkakaila ang kagandahan nito na hindi ko lang sigurado kung totoo. Kitang-kita din ang kaputian at pagkakinis na mga braso at binti nito sa soot na sheer top at puting maong na short. May hubog pa ito na pangmodelo.

Hindi niya ata inaasahan na magpapakita si Jake ng kawalan ng interes sa kanya. Ngunit ngumiti ito ng isang ngiting ikinatayo ng balahibo ko.

Gusto niyang gawin kay Jake ang ginawa niya kay Jed noon. Damn you Sherie Dizon.

Lumapit siya ng kaunti sa akin at bumulong. "Mas maganda ka pa diyan." Napangiti ako sa sinabi niya pero agad ko ding itinigil. Hindi ito ang tamang oras para i-appreciate ang pagpuri ng tutor ko.

"Look everyone. The good girl was gone bad." Napalitan naman ng mga nagtatanong na mata ang tingin nilang saming tatlo.

Ang totoo niyan ay wala akong pakielam sa eskandalong ginagawa ng babaeng ito. Ang hindi ko matanggap ay naistorbo ang pagkain ko, namin ni Jake. Hindi ba nito alam na ngayon lang ulit ako makakakain sa cafeteria dahil ang ihuling punta ko dito ay sinampal pa ko ni Emm?

Tinignan ko yung ice cream ko na balak ko sana kainin kanina pagkatapos ko ibusin ang sandwich na binili ni Jake.  Sayang.

Pumasok si Trina -- ang mahilig magmagaling (excuse for the word, wala kasi akong madescribe sa kanya.) -- na nakahawak sa braso ni Paolo. 

Kung nandito si Paolo na kasama sa Team A ng basketball team ng PIU ibig sabihin, nandito din si Jed

Napailing na lang ako. Balak ata nila mag attendance check dito sa cafeteria. 

Ang mga mangaagaw at ang mga manloloko.

I smilled bitterly.

"Do you know her Sherie?" Tanong ni Trina sabay turo sa akin.

Tinignan naman , i Sherie si Trina na 'tanga-ka-ba' look? Oh god! Hindi mo alam na may tanga kang kaibigan!?

Sherie faced the crowd with a grin plastered to her face.

"Everyone. Look at her. Wala bang nakakakilala sa kanya? C’mon guys. She's Ell Delmundo. The poorest student at PIU living." Tinignan naman niya ako ng may pandidiri. Tahimik lang akong pinakikinggan siya. "Now I know why kung bakit mas lalo kayong naghirap. Stop trying to make yourself like one of us." Pinutol niya ang sinabi niya at naglakad papalapit sa akin. "Dahil ang daga, ayusan at bihisan mo, daga pa din."

Naramdaman ko ang paglayo ni Jake sa akin. Huminga ako ng malalim. Tumayo ako at hinarap ko ang babaeng sumira ng tahimik kong buhay.

Sa pagtayo ko ay tinignan ko ang lahat ng estudyanteng naririto sa loob ng cafeteria. Nagulat pa ako at nakita ko si Emm sa may kabilang entrance na nakatayo at iniintay ang susunod kong gagawin.

Tinignan ko siya. Ganito nga siguro ang mag-bestfriend. Tingin pa lang alam na ang nasa isip ng bawat isa. Lumapit siya hindi para tulungan ako. Lumapit siya para mapatunayan ko na hindi lang panlabas na Ell ang nagbago.

I’ve changed. Not entirely but, almost.

Tinignan ni Sherie si Emm habang papalapit ito.

"What? Tutulungan mo na naman yang kaibigan mo?” Mataray na tanong ni Sherie kay Emm. Nagkibitbalikat lang ang huli.

“Why should I? She can handle herself.” Sabin i Emm at umupo sa kasunod na table naming.

“Look Maj—“ Emm cutted her off.

“Maj? We’re not close. And don’t even address me Emm dahil ihahahampas kita sa pader. Eileen will do.” Sabin ni Emm habang nakapalumbaba dito.

Napakunot naman ang kilay ni Sherie.

“I don’t get you. When the whole university was against her you were on her back. Fighting fo that DelMundo’s sake. Wala ka namang makukuha diyan. Bakit ba lagi kang kampi diyan? Mahirap lang siya Eileen. Plus hindi siya maganda. Hindi kayo bagay.” Dere-dertso niyang sabi. At maya-maya ay humarap sakin.

“Hindi ka nababagay dito DelMundo. Don’t you get us? You are not belong here. Ganyan ka ba pinalaki ng mga magulang mo? Ang maging social climber?”

Isang sampal ang kumawala sa kamay ko papunta sa pisngi niya. As much as I can, ayoko makasakit. Pero para idamay niya ang magulang ko. This filthy bitch deserve a lesson.

“You don’t know who my parents are and you don’t have the atleast right para kwestyunin kung papaano nila ako pinalaki.” Nakayukong sabi ko habang pinipigilan ang galit ko. How dare she?

Mula pa noong bata ako ay nirerespeto na kami. Hindi niya talaga ako kilala. Wala siyang alam. Walang nakakaalam.

“You bitch! Anong karapatan mo sampalin ako!?” Sigaw niya sa akin pero hindi ko siya pinansin.

“I have the rights in all the things I want.” Deretsa kong sabi sa kanya.

“Woah.” At tumawa siya. Iniitay kong may tumawa pang iba ngunit isang alanganing ngiti lang ang ibinigay ni Trina bilang suporta sa kaibigan niyang wala ding kwenta at walang alam kundi ang mangaggaw at lumandi. “Masyado na talaga malaki yang ulo mo DelMundo. May I remind you, isa aka lang scholar dito dahil mahirap ka at is aka lang sa mga babaeng niloko ni Jed. Tell me, ilang beses ka niya kinama? Sinabi ba niya na mas magaling ako sayo?”

Hindi ko na naman napigilan ang sarili ko at nasampal ko na naman siya sa kabila niyang pisngi.

Wala akong pakielam kung ginagawa nila yon. Nagawa ko na din yon.

Pero kahit papaano, masakit pa din kapag naririnig mo ang lalaking minahal mo ng sobra dati ay ipinagpalit ka sa babaeng kung kani-kanino ibinibigay ang sarili.

Tinignan ko si Sherie.

“Kung sa kama lang naman Sherie, hindi na ko makikipagkumpitensya sayo. Sa dami ng experience mo, wala na kong binatbat. Pero sa yaman meron, kaya kong bilhin yang kutis mo, yang buhok mo, yang damit mo miski yang pagkatao mo. Marinig lang nila ang

.

Si EdisvelyLanie Lorraine DelMundo. Sino ang hindi magmamadali para ibigay ang gusto ko?"

My Private Sex TutorTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon