Never Fall With Your Enemy

Chapter 30

JAYDEN's POV

"Where are you?" Text ni Eunice pero hindi ko na siya sinagot.May dala-dala akong isang bouquet ng roses,alam ko kasi na paborito niya itong klase ng bulaklak.I remember back then when I surprised her.Araw ng birthday niya nung araw na yun ,naaalala ko pa nga na nagtampo siya sakin dahil ba't daw walang roses tas tinanong ko siya kung bakit kailangan may roses basta ang naaalala ko lang na sinabi niya ay dahil ito yung klase ng bulaklak na nagpapasaya sa kanya.

Akmang lalapitan ko na si Eunice nung makita ko siya pero nakita ko lamang yung fiance niya na may hawak-hawak din na bulaklak.Roses?Dapat ako lang namimigay sa kanya nun.Nagtago muna ako para hindi nila ako makita,nung makita ko sila na nagyakapan at kitang kita ko rin na hinalikan ni Dylan si Eunice ang pinagtataka ko nga lang ay hindi ako nakaramdam ng pagkirot dito sa puso ko.Diba dapat masaktan ako?Diba dapat magselos ako?Pero bakit wala lang sakin yun?

Umiling iling na lamang ako tsaka dun ako naglakas loob na magpakita kay Eunice.Dylan gave you that huh?" Tanong ko sa kanya tsaka ako tumingin sa bulaklak.Tumango siya tsaka sumagot.Hindi ko rin napansin na nawala pala yung fiance niya siguro umalis lang saglit at alam ko rin na dahil yun sakin.Ayaw niya na makita na magkasama kami ni Eunice pero nung uupo na sana ako sa tabi ni Eunice ay bigla syang dumating at naunahan ako sa pagupo sa tabi ni Eunice kaya naman sa tabi nalang ni Zoe ako umupo.Nung tinanong ako ni Eunice kung para kanino yung bulaklak dun ko lamang napagtanto na may dala nga pala akong bulaklak.Hindi ko alam pero parang may nagtulak sakin na sabihin na kay Zoe ko iyon ibibigay at halatang nagulat si Zoe sa sinabi ko.

Tahimik lamang kaming dalawa ni Zoe habang yung mga kasama namin ay abala sa paglolokohan.Tumingin ako kay Eunice na sobra ang pagngiti niya ngayon ,hindi ko lubos akalain na ganito magiging masaya si Eunice sa piling ni Dylan hindi ko siya pinasaya ng ganito noon kung tutuusin nga halos lagi ko syang pinapaiyak dahil nga napaka gago ko noon.

Akala ko kasi sa mga simpleng bagay na ginagawa ko noon ay napapasaya ko siya pero hindi pa pala sapat yung mga ginawa ko noon ,hindi sapat kaya naghanap siya ng iba.Sabi ko ipagpapatuloy ko lang ang panliligaw ko sa kanya ng palihim pero ngayon?Ngayon na nakikita ko kung gaano siya kasaya ngayon kasama si Dylan,yung kasiyahan na hindi niya nadama sa piling ko.Kasiyahan na kay Dylan lamang niya nadama.Ngayon ko narealize na siguro tama na.

Tama na.Hindi ko na ipagpipilitan ang sarili ko sa kanya.Maraming rason para mahalin ko pa siya pero mas maraming rason para kalimutan ko na ang pagmamahal ko sa kanya.

Biglang umalis si Zoe sa tabi ko nung may tumawag sa kanya but I didn't mind it.Ibinalik ko nalang ang tingin ko sa babaeng kaharap ko ngayon,si Eunice.Ang bilis ng panahon noon ako yung dahilan ng pagngiti niya pero ngayon iba na ang dahilan.Yung mga ngiti ba niya noon totoo?.Nung mapansin kong halos ilang minuto na ang nakakalipas at hindi parin bumabalik si Zoe ay parang may nagtulak sakin para puntahan siya sa labas kaya ayun pumunta nga ako sa labas para tignan siya.Nang makita ko siya ay gumaan ang loob ko.What was that?Gumaan ang loob ko?God!I'm getting crazy."Ba't hindi ka pa bumabalik sa loob?" Tanong ko sa kanya at napatingin naman siya sakin.

"Eh ikaw ba't ka andito?" Tanong niya.Tama bang sagutin ang tanong ng isa pang tanong?

"Sinabihan lang ako ni Eunice na sundan ka " Saad ko.Okay.I lied.Hindi naman kasi ako sinabihan ni Eunice.Of course I would really lie alangan naman na sabihin ko yung totoo na parang may nagtulak sakin na puntahan siya.Hell no!That would sound really weird.Baka bigyan pa niya yun ng kahulugan.Tanging pagtango lamang ang sagot niya at tsaka siya tumahimik.Tinanong ko nalang siya kung sino ang tumawag sa kanya at sinabi niya na si Yenny.

Yenny?Speaking of her ,I miss her.Syempre I would miss her dahil halos tinuring ko na rin syang parang kapatid nung mga bata pa kami.

(A/N: If you can't remember let me remind you that Jayden talked about Yenny.Past chapter sinabi ko na magkababata sila)

Narinig ko noon kay Zoe na nasa probinsya daw si Yenny at hanggang ngayon ay di pa siya bumabalik.Zoe asked me kung ano ang pakiramdam na makita ang mahal mo na may kasamang iba na tinutukoy niya ay kaming tatlo nila Eunice kasama na yung fiance niya.Tumahimik lang ako saglit dahil sa totoo lang hindi ko na alam ang isasagot ko.Before, I can easily answer that kind of question but now?I'm not that sure what would my answer is.Hindi ko alam dahil nung makita ko si Eunice na kasama si Dylan parang wala na lang sakin yun.Sinabi ko na lamang na masakit dahil diba ganun naman dapat ang maramdaman ko?Pero ba't ganun?Ba't wala akong nararamdaman na sakit?.

"Ba't kasi si Eunice pa?Ba't kasi hindi nalang---"

Sh*t.Ano itong pinagsasabi ko?

"Ano?"

"Ba't kasi hindi nalang ikaw" I said then I kiss her.

********

Nang makauwi na ako sa bahay ay kay ate ako agad dumiretso.Alam ko na kapag ganitong mga bagay ay mapagkakatiwalaan siya.Kinuwento ko ang lahat ng nangyari kay ate at halatang nagulat siya sa huli kong sinabi.

"You did what?"

"I kissed her."

"As in?Kiss?Gosh!That's so romantic"

"I'm getting crazy!Eunice should be the one that I should because I loved her,right?But I kissed Zoe instead of her."

"You're not crazy little brother."

"Then what?"

"You're inlove"

No!

"Inlove?What!?"

Ngumiti si ate sa akin "Inlove kana.Pinipilit mo lang kasi sa sarili mo na hanggang ngayon ay mahal mo parin si Eunice pero ang buong katotohanan ay hindi na.Subukan mong sundin ang tinitibok ng puso mo at ng sinasabi ng isip mo hindi yung ipagpipilitan mo dyan sa sarili mo na mahal mo parin sya.Naging bulag ka,Jayden kaya hindi mo man lang namamalayan na unti-unti kana palang nahuhulog.You loved Zoe believe me or not."