Ένα σώμα Μια φωνή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18

Το επόμενο πρωί που ξύπνησα ένιωθα καλύτερα. Ήταν Σάββατο και είχαμε πρόβα αλλά δεν είχα κανένα κουράγιο να πάω. Όμως έπρεπε. Ο Βαγγέλης δεν ήταν δίπλα μου και έτσι σηκώθηκα, πήγα στο μπάνιο να κάνω τις βασικές μου ανάγκες και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Εκεί είδα το τραπέζι στρωμένο αλλά το Βαγγέλη πουθενά. Πάνω στο τραπέζι υπήρχε ένα διπλωμένο χαρτί που έγραφε... « Καλημέρα αγάπη μου...». Το άνοιξα και ξεκίνησα να διαβάζω... « Καλημέρα αγάπη μου, το πρωινό σου είναι έτοιμο κάτσε και φάε με την ησυχία σου πήρα τηλέφωνο και ειδοποίησα ότι είσαι άρρωστη και δεν θα πάμε στην πρόβα. Πετάγομαι λίγο στο σπίτι γιατί έχω κάτι δουλειές, θα γυρίσω σύντομα. Πήρα τα δεύτερα κλειδιά ώστε να μην σε ξυπνήσω άμα κοιμάσαι. Σ'αγαπώ πολύ για πάντα δικός σου VK!». Τελειώνοντας διπλώνω ξανά το χαρτί και κάθομαι να φάω πρωινό. Ένιωθα καλύτερα αλλά και πάλι αρκετά εξαντλημένη, γι'αυτό κάθισα στον καναπέ να απαντήσω τα μηνύματα στο messenger. Προτού όμως το κάνω αυτό πήρα την Ιωάννα τηλέφωνο.

Φ- Καλημέρα αγάπη μου!

Ι- Καλημέρα κορίτσι μου, είσαι καλύτερα?

Φ- Ναι ναι πολύ καλύτερα, θες να έρθεις από εδώ να μιλήσουμε λίγο?

Ι- Ναι φυσικά χρειάζομαι και τη βοήθειά σου.

Φ- Τέλεια σε περιμένω.

Ι- Ωραία σε 20 λεπτά θα είμαι εκεί.

Φ- Σε περιμένω φιλάκια.

Μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο, άνοιξα το messenger και είχα αρκετά μηνύματα όμως ήθελα να απαντήσω σε όλα όπως και έκανα. Τα λόγια των κοριτσιών ήταν πολύ όμορφα γι'αυτό ήθελα να τους κάνω ένα δώρο. Έτσι μπήκα στην ομάδα και έκανα το εξής πόστ: « Χμμμ.... Για να ακούσω καλές ιδέες.... Ποιο τραγούδι θέλετε να κάνει cover?» Πατάω δημοσίευση και σε δευτερόλεπτα υπήρχαν πάρα πολλά σχόλια. Όσο τα κοιτούσα άκουσα το κουδούνι. Σηκώθηκα να ανοίξω και αντίκρισα την Ιωάννα. Μπήκε μέσα, της ετοίμασα καφέ και καθίσαμε στον καναπέ να μιλήσουμε.

Φ- Πες μου τι βοήθεια θες?

Ι- Λοιπόν την άλλη εβδομάδα ο Θοδωρής έχει γενέθλια και δεν ξέρω τι δώρο θα του κάνω.

Φ- Τι θα έλεγες για μία ζακέτα? Από αυτές τις μακριές που του αρέσουν?

Ι- Ναι καλή ιδέα αλλά ποια?

Φ- Χμμμ... Θυμάσαι εκείνη την γκρι που είχαμε δει και του άρεσε πολύ?

Ι- Ναι ναι! Αχ τέλεια. Αυτή θα πάρω.

Χαμογέλασα και την έκανα μία αγκαλιά. Η ώρα είχε πάει 15:00 και έπρεπε να φύγει.

Φ- Θες να έρθεις με το Θοδωρή το βράδυ να καθίσουμε να δούμε μία ταινία, θα είναι και ο Βαγγέλης εδώ.

Ι- Ναι γιατί όχι. Θα έρθουμε κατά τις 21:00

Φ- Οκ σας περιμένουμε. Φιλάκια αγάπη μου θα τα πούμε.

Ι- Φιλάκια κορίτσι μου και ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια.

Φ- Χαχαχα τίποτα.

Έκλεισα την πόρτα και πήγα στο μπάνιο. Μετά από λίγο άκουσα το κουδούνι να χτυπά και φαντάστηκα ότι ήταν η Ιωάννα που ξέχασε κάτι. Έτσι ανοίγω την πόρτα και αντικρίζω τη Μαρία! Αμέσως σκέφτομαι: Τι θέλει αυτή εδώ? Το βλέμμα της μόνο μίσος κι όρεξη για εκδίκηση δείχνει. Αρχίζω να φοβάμαι γιατί είμαι μόνη μου και δεν μπορώ να αντιδράσω γιατί δεν έχω γίνει εντελώς καλά. Έχουν περάσει μερικά δευτερόλεπτα που είχαμε μείνει να κοιτάμε η μία την άλλη. Αλλά καμιά δεν λέει κάτι και δεν αντιδράει. Όταν ξαφνικά η Μαρία παίρνει την πρωτοβουλία και...

Ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω ότι βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο που όλα είναι άσπρα. Αμέσως καταλαβαίνω ότι βρίσκομαι σε νοσοκομείο. Κοιτάω από την άλλη πλευρά και βλέπω τον Βαγγέλη να τον έχει πάρει ο ύπνος σε μία καρέκλα και να κοιμάται ενώ μου κρατάει το χέρι. Προσπαθώ να κουνηθώ αλλά πονάω ολόκληρη. Βλέπω τον Βαγγέλη να ανοίγει τα μάτια του και να μου λέει:

Β- Ηρέμησε, ξάπλωσε και μην κουνιέσαι.

Φ- Τι έγινε γιατί είμαι εδώ?

Β- Σσσς ... θα στα εξηγήσω όλα...

Μου χάιδεψε το κεφάλι, με φίλησε απαλά στα χείλη και πήγε να ξεκινήσει όταν άνοιξε ξαφνικά η πόρτα από το δωμάτιο και μπήκε μέσα...