Status: Just Friends

Always with you

Michael's POV

"Lorraine, it's beautiful here! Ang ganda ng sunrise!"

"Told you it's beautiful there. Wish I could be with you."

"Yeah, me too."

"Hey, I miss you.", dugtong ko.

"Aw, I miss you too!", ngiting sabi ni Lorraine. I do miss her a lot. Especially her smile.

"Lory! Where are you?! Do your work or else I'll fire you!", I heard at Lorraine's side of the call.

"Sorry Mickey, alis na ako."

"Night shift again?"

"Yeah sorry, bye na ha?", please no.

"Bye, Lory."

"Bye, Mickey.", she said when the call ended, " I love you."

.

"Milo!", nakakagulat naman si Vinegar. Galing lang ako sa cr eh.

"Oh?"

"Tingnan mo yung sunrise, it's freaking beautiful!", sabi ni Vince.

"Yeah, I saw."

"Weh? May kausap ka ba?", tanong niya. 

"Ah si Lorraine.", Vince continued.

"Luko, di ah. Wala naman akong kausap eh."

"Sige deny ka pa. Alam ko yang mukha mong yan, kausap mo nga siya!"

"Haay..pinsan nga talaga kita. Pero ako pa rin mas gwapo sayo.", sabi ko habang nakahiga sa kama ko.

"You shall not lie, Michael. It makes your relationship with God farther.", sinapak ko na lang siya sa ulo.

"Aray!"

"Kelan ka naman naging banal? Gising na ba sila?"

"Malay ko! Gigisingin ko na ba sila?", tanong niya. Tiningnan ko muna yung phone ko. 5:20 pa lang.

"Sige. Wag lang si Pauline."

"Yes po, boss.", sabi niya bago umalis ng room.

Speaking of Pauline, alam kong nakita na niya yung Iphone na binili namin for her. I hope she likes it. Nakakainis naman kasi yung babaeng yun, di ko talaga alam kung pano ko yun naging kapatid. Nagulat nga ako nung sinabi ni Mama na she doesn't own a cellphone her whole life. Dahil malapit na maging 18 si Linya, I think she deserves it.

.

Pauline's POV

Exactly 5:15 akong nagising gawa nung alarm sa bagong phone ko. This does come in handy with everything. Di ko alam kung pano pero ang energetic kong magayos ng gamit. Baka kasi nagplay ako ng music galing sa Spotify. Nagsearch ako ng kanta nina Bruno Mars, The Chainsmokers, at sayang walang Taylor Swift. 

.

Tiningnan ko yung view sa bintana ko. Wow. Ang ganda ng sunrise. May pagka purple at orange yung sky at ngayon ko lang nalaman na ang lapit ng beach sa bungalow namin. Yung bungalow namin ay private at nakapaligid siya ng mga puno. Di ko alam kung pano 'to nahanap ni Nikko. Ang ganda nung movement ng tubig sa sand. Ang unang pumatak sa isip ko ay ipicture ko to.

*CLICK*

Wow.  Maiiyak na ako grabe. Pwede bang lumabas? Baka tulog pa sila. Nilagay ko sa pocket ng onesie ko yung phone ko. Binuksan ko yung pinto at may ilaw na sa may stairs. Mukhang sa living room galing. May nauna pa sakin gumising? Lumakad na lang ako at bumaba ng hagdan. Hindi ako natatakot kasi sanay na ako sa bahay namin. Pag nasa work si Mama overnight, ako na lang mag isa sa bahay. Well, natakot nga ako nung nanood kami ng Conjuring 2 pero dahil naman kasi kay Valak!