MAVİ İLE YEŞİL

☆ Yıldızların altında ☆

Öncelikle geçen hafta bölüm yazamadığim için özür. Ama TEOG yaklasiyor ve sınav haftasıydı o yüzden yetiştiremedim. Sanırım teoga kadar güzel bölümler olmayabilir ama oladabilir. Neyse lafı uzatmadan bölüme geçelim.

ASTRID'IN AĞZINDAN

Gözlerimi araladığımda boynumdaki ağrı ile kafamı hafifçe kaldırdım. Anlasılan yolculuğumuz daha bitmemiş. Dağların arasında dümdüz beton bir yoldan güneşin batarken bıraktığı sıcaklığı hem görebiliyor hemde hissedebiliyordum. Hava turunculaşmaya ve kararmaya başlamış, sessiz, karanlik, yıldızları yine ortaya dökmeye başlamıştı. Emniyet kemerimin boğazımı tahriş etmesiyle çıkardım. O sırada Hıçkıdığın hala araba kullanır olduğunu fark ettim.

H: Günaydın uyuyan güzel.

Sessizce kıkırdayıp.

A: Günaydın diyeceğim ama akşam oluyor.

H: Evet. Yaklaşık mola vermezsek sabaha karşı şehre varmış oluruz. Ama gece dinlenmeliyiz bu nedenle öglen varırız.

A: aaaa anladım daaa. Sen yorulmuşsundur ver biraz ben kullanayım.

H: sen uyurken bir tesiste biraz dinlendim merak etme. Zaten ileride bir tane daha var. Tekrar dururuz.

A: sonrada ben kullanırım.

Hıçkıdığın biraz dalga geçer birazda Ciddi misin? Bakışları altında ona sorumu yönelttim.

A: Ne oldu? Çok mu garip bir şey dedim?

Kıkırdayıp konuşmasına devam etti.

H: Fazla inatçı olduğunu söylemiş miydim?

A: ben sana fazla egoist olduğunu söylemiş miydim?

H: Evet. Defalarca. Ama geceyi orada geçireceğiz.

A: Pekala sen bilirsin.

Deyip kafamı cama yasladım ama yaslamamla telefonumun çalması bir oldu. Arayan annemdi.

A: Alo

(Emma kısaca E)

E: Astrid. Tatlım nasılsınız?

A: gayet iyiyiz anneciğim. Geri dönüş yolundayız. Yarın öglen yaninızda olurum.

E: Hıçkıdık nasıl?

A: oda iyi araba kullanıyor şuan. Bir sorun var gibi

E: Bunu gelince zebella valka ve ben baban beraber konuşsak iyi olur hayatım.

A: Anne. Önemli bir şey yok değil mi?

E: Hayatım siz bir gelin konuşuruz babanda öpüyor seni. Görüşürüz.

A: İyi. Öyle olsun bakalım. Görüşürüz.

Dıt dıt dııııt

H: Ne oldu? Bir sorun mu var?

A: Bir sorun var ama gelince konuşuruz diyor. Senin ailenlede.

H: Benim annemlerle mi?

A: Evet. Offff

Deyip kucağımdaki ellerimde duran telefona baktım. Ama Hıçkıdık ellerimi tutup güzel bir öpücük verdi.

H: merak etme. Bir sorun olamayacak.

A: Ya bizim beraberlikteliğimize bir şey derlerse. Hani benim kacırılmam, sadece arkadaş kalın derslerse?

Gözlerini devirerek:

H: Astriid. Bu kadar abartma. Hemmm ben senden asla ayrılmam. Asla. Duydun mu beni? Bir daha böyle saçma sapan konuşma.

A: Offff. Ne dediğimi biliyor muyum sanki? Sadece, sadece ihtimalleri göz önüne alarak konuşuyorum.