Hatırlatma
Bende arkasından belini kavrayıp bana yaklaşmasını sağladım. Kafasını boynuma yaklaştırdım. Mis kokan saçları ve kollarım arasında kaybolan bedeni ile kendimi uykunun kollarına bıraktım.
HIÇKIDIĞIN AĞZINDAN
"Bu harika Hıçkıdık!" Diyerek boynuma atladı bende beline ellerimi sarıp onu kaldırdım ve kendi etrafımızda dönmeye başladık.Biraz yavaşlayıp durduk. Ardından omuzuma sıkı bir yumruk geçirdi ve gülmeye başladı.
H: ahhh
A: Bu harika!
H: Bazen mutlu olmasan mı diyorum? Ben zarar görüyorum da
A: Ya. Yarışma için bize özel bir saha. İstediğimiz kadar çalışırız. Bu mükemmel
H: Bu yarısmadan altın madalya ile ayrılacağız. Emin olabilirsin.
Güldü ve ellerimi tuttu.
A: Hayır. Sadece elinden geleni yap.
H: Eh elimden sadece altın madalya geliyor ne yapayım?
A: Egoistlik yapma mesela.
H: Tamam,tam- ahhh
Diyerek sol omuzumun biraz aşagısı neredeyse koltuk altımı tuttum.
A: Hıçkıdık !! İyi misin?
H: off biraz otursam geçer.
Deyip tek elimle sandaliyeyi çekip oturdum.
A: Su getirmemi ister misin?
H: Olabilir?
Bugün doktor randevum vardı. Şu kıramp mı? Ağrılar mı? Bunlar için işte. Ama annemlerin yolda bahsettiği süperiz buz pateni sahasıymış. Çalışmamızda aksaklıklar oldu diye bize özel saha yaptırtmışlar. Astrid'i yalnız bırakmak istemedim o yüzden randevuyu ertelettim.
H: saol
A: önemli değil. Bunlar ne Hıçkıdık? Ağrılar? İlaçlar? Reçeteler?Olamaz çantam. Hemen yerimden kalkıp çantayı elinden aldım.
H: Babamın doktor reçetesi ve ilaçları. Ona almıştım yani, yani götüreceğim.
A: Bana yalan söyluyorsun gibi geldi.
Belinden hafifçe tutup dizime oturtturdum. Oda kolunu boynuma sardı.
H: Saçmalama güzelim. Sana yalan söyleyecek değilim. Hemm ben turp gibiyim. Meram etme.
A: Pekeala. O zaman bu ağrı neyin nesi?
H: sadece küçük bir kramp hayatım. Endişelenme.
H: Şimdi çalışma vakti.
A: Şuan olmaz. Anneme sözüm var. Seninle çok vakit geçirdim. Hazır buraya gelmişken onunla sinemaya gidip bir şeyler yiyecektik.
H: Öyle olsun ama banada borçalndın.
A: A-aa nedenmiş o?
H: Bensiz eglence ha öyle olsun hanfendi.
A: Kıskandın bakıyorum.
H: Kim ben mi? Yok artık. Git eğlen canım. Hıçkıdık kimki?
Dedim alaycı ses tonumla. Yanağıma sulu bir öpücük verip
A: Ben kaçtım. Sen istersen tekli hareketleri çalış.
Çantasını tek omuzuna alıp kapıdan çıktı, bende yangın merdivenlerinden arabama ulaştım ve hastaneye doğru yola çıktım. Onu ve ailemi endişenedirmek istemiyorum. Bir şey çıkarsa sadece annemler bilmeli ama zannetmem çıkmasını. Tam yarışma üzeri umarım yeni bir şey çıkmaz. Hastanenin garajina arabayı park edip, resepsyona doktoru sordum. Neyseki bugün pek bir işi yokmuş yarım saat bekledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ İLE YEŞİL
Fanfictionhikayenin başları biraz klasik olacak fakat ilerledikçe güzelleşicek GÜNÜMÜZDE BİR HİCCSRİD HİKAYESİDİR. <3