Perfect holidays / Old Magcon

16

-Linds, bardzo cię polubiłem, a poza tym nie wiedziałem, że masz chłopaka. - Wydusił z siebie pierwszy - powiedz tylko, żebym zostawił cię w spokoju, a tak zrobię, przepraszam jeśli cię uraziłem czy coś, ale...

-Czekaj, co ja mam? Chłopaka? - parsknęłam śmiechem.

-No tak, ten co się na mnie rzucił, przecież bez powodu nie spędzam wakacji w szpitalu, najgorsze jest to, że za tydzień muszę zagrać ważny mecz. - rozgadał się, a ja mu przerwałam.

-Ferris ja żadnego chłopaka nie mam i naprawdę nie mam pojęcia o kim ty mówisz. Jak on wyglądał? - zapytałam zdziwiona.

Pewnie jakieś nieporozumienie, no cóż zdarza się.

-No trochę wyższy od ciebie blondyn - opisywał mi go.

Od razu pomyślałam o jednym. Jack Johnson.

Tylko po co miałby to robić?!

-Ale jak to się stało, że Jack na ciebie napadł, co ty mu zrobiłeś - zapytałam już totalnie nic nie ogarniając.

-Jack? Nie to na pewno nie Jack, inaczej na niego wołano, masz może ich zdjęcia? - zapytał wyrywając z ręki mojego Iphon'a i włączając galerię.

-Jasne, nie krępuj się! - odparłam z sarkazmem.

-Ładnie wyszłaś - uśmiechnął się, a ja spojrzałam się na ekran.

Moje zdjęcie w samej bieliźnie.

-Oddawaj to idioto! - krzyknęłam i zaczerwieniłam się.

Sięgnęłam w tym momencie po bluzę Shawna, która leżała na szafce i starałam się zakryć nią swoje policzki.

-Słodka jesteś, jak się wstydzisz - uśmiechnął się słodko.

-O mam! To był on - wskazał palcem na Camerona. - Szedłem jak zwykle pobiegać rano i po prostu wracając przez park, natknąłem się na niego i jego kolegę. Zwyczajnie podszedł do mnie i kazał mi się od ciebie odwalić, a resztę możesz się domyślić. - powiedział zażenowany.

Teraz to miałam całkowity kisiel w głowie. Dallas zbliża się do mnie, później bije się z Ferrisem, po czym ma mnie totalnie gdzieś i kręci z Chloe.

Nie, to nie może być prawda, Cameron w życiu by nie pobił Zacka! Przecież on nawet go nie zna.

Oprócz tego Zack zachowywał się beznadziejnie w stosunku do mojej przyjaciółki, więc z jednej strony to pobicie mu się należało, ale z drugiej jest jest mi go szkoda, że wylądował w szpitalu.

-Nad czym tak rozmyślasz? - usłyszałam głos Zacka.

-Nad tym wszystkim Zack, gubię się, nie wiem co mam myśleć, o co chodziło z tym, ze chodziłeś z Sam? - podparłam swoją głowę rękoma.

-Jakie chodziłeś z Sam - otworzył szeroko oczy ze zdumienia.

-Szantażowałeś moją przyjaciółkę, żeby od ciebie nie odeszła i oskarżasz Camerona, że cię pobił! - wykrzyczałam zirytowana - Wiesz Zack, naprawdę myślałam, że jesteś najlepszym chłopakiem na całym świecie, byłam w ciebie zapatrzona, ale teraz gdy na ciebie patrzę to jedyne, co czuje to odrazę i chęć wywalenia cię przez okno! Zawiodłam się na tobie -powiedziałam nie patrząc w jego oczy.

Wstałam i chwyciłam za klamkę, chwilę stojąc w miejscu.

-Przysięgam ci Lindsay, że to wszystko to kłamstwo, możesz zrobić z tym co chcesz, ale przemyśl to co ci mówię, ja nawet nie wiem jak ta cała Sam dokładnie wygląda! I niby miałbym z nią chodzić? - odparł smutnym głosem.

Spojrzałam na niego i pojedyncza łza spłynęła po moim policzku.

Z całej siły rzuciłam w niego bluzą Shawna, którą dotychczas trzymałam w ręku i prędko wyszłam z sali.

Ktoś po prostu perfidnie drwi sobie z moich uczuć. Czuję, że się pogubiłam. Nie wiem teraz komu mogę zaufać, a komu nie.

Jedyne co wiem, to to, że bardziej przejęłam się zachowaniem Camerona niż Zacka. Ten drugi stał się dla mnie dziwnie obojętny. Gdzieś tam w duchu liczę na to, że Cameron pobił Ferrisa, bo był zazdrosny, chociaż wiem, że to raczej mało prawdopodobne.

Z moimi rozmyśleniami dotarłam na korytarz naszego hotelu. Zaczęłam pomału wchodzić po schodach.

-O Linds, jesteś już i jak znalazłaś bluzę? Zawsze mogę ci dać swoją - powiedział Cameron, śmiejąc się.

Wiedziałam, że o czymś zapomniałam.

-Zejdź mi z oczu - zatrzymałam się.

-Co ci się stało, przecież wyjaśniliśmy sobie wszystko - powiedział zdumiony

-Nie mam ochoty z tobą rozmawiać! Wszystkich okładasz po ryju? - powiedziałam i nie zważając na ból nogi pobiegłam do mojego pokoju.

Siedziałam na moim łóżku i delektowałam się oglądaniem Trudnych spraw, które pomagały mi się odmóżdżyć.

Po niecałych 10 minutach do mojego pokoju wparował Mendes.

-Przysłali cię na szpiegi? - zaśmiałam się, nie odrywając wzroku od telewizora.

-Mówią, że mamy najlepszy kontakt - powiedział, uśmiechnął się i usiadł obok mnie.

I faktycznie coś w tym było. Już od pierwszego dnia polubiłam Shawna. Sprawiał wrażenie spokojnego, dobrze wychowanego chłopaka, którego rodzice kochają całym sercem. Taki ktoś jak on z pewnością nie mógł mieć poważnych problemów, jest zawsze uśmiechnięty i pozytywny. Naprawdę podziwiam jego osobowość.

W tym momencie zdałam sobie sprawę z tego, że tak naprawdę nic o nim nie wiem.

-Wiec, o co chodzi z twoim "dziwnym zachowaniem" - zrobił cudzysłów w powietrzu i uśmiechnął się pogodnie.

-O tym później, najpierw masz mi coś powiedzieć o sobie - oznajmiłam.

-No cóż, mam na imię Shawn i mieszkam w Kanadzie i w sumie mam siostrę i gram na gitarze, co już w sumie wiesz i myślę, żeby iść na stu...

-Nie Shawn, nie chodzi o to. Opowiedz mi o twoim życiu osobistym - powiedziałam patrząc w jego brązowe tęczówki, w których widać było ból.

Przysięgam, aż mnie ścisnęło. Rzadko widać, żeby Shawn był smutny.

To tak jakbyśmy ja i Dallas żyli w zgodzie - coś nieosiągalnego.

-Moje życie osobiste skończyło się. - powiedział oschle, a ja aż się wzdrygnęłam.

-To znaczy, że... - zaczęłam.

-To znaczy, że rok temu, byłem razem z Maddie. Byłem cholernie zakochany rozumiesz? - warknął, a ja otworzyłam oczy ze zdumienia. - Przepraszam, że krzyczę - odetchnął ciężko, a ja tylko skinęłam głową i podałam mu paczkę Reese's, tym samym biorąc jedną sobie.

-Rozumiem. - powiedziałam.

Siedzieliśmy chwilę w ciszy, dopóki odważyłam się zadać nurtujące mnie pytanie.

-Nadal ją kochasz, prawda? - wyrzuciłam z siebie.

-Nie. - rzekł stanowczo - Wyleczyłem się już z tego, ale boję się, że to cholerstwo wróci - spojrzał w moje oczy - Ona tu przyjeżdża pojutrze Lindsay. Pojutrze. - powiedział, a jego dłonie trzęsły się.

-Co? - zdołałam z siebie wydusić.

♥♥♥♥♥♥♥♥

To chyba najnudniejszy rozdział w historii :')

Gwiazdka?♥