4.Bölüm:Gizli kıskançlık

5K 198 15
                                    

Keyifli okumalar

Ne! Hizmetçimi? herkesin Şaşkın bakışları benim üzerindeydi hatta çakmanın bile,Herkese bakarak delirmiş gibi bağırarak;

"HAYIR BEN KÜLKEDİSİ DEĞİLİM!"
Dedim.

"Ceyda sakin ol! sana herşeyi anlatıcam."dedi emre

"Hemen açıklama bekliyorum."dedim.

"Tamam sandığın gibi birşey degil.bu işi sadece 1 haftalığına yapacaksın."dedi. sesimi biraz yükselterek;

"Peki neden!"dedim.

"Benim Eren adında kuzenim var. Şerefsiz kendi hizmetçilerine bi nevi de anneannemin yardımcısına yavşamış.haliyle kız evi bırakıp işten istifa etmiş.Bu olay dün olduğu için kimseyi bulamadım.anneannem Alzheimer hastası ve yaşlı olduğu için acil birisini bulmamız lazımdı.bu kişi de sen oldun.kabul etmen lazım"dedi.
insan bir rica eder.Bu değil rica etmek yanından bile geçmiyor.Aslında kabul etmezdim ama yaşlı teyzeye acıdım.
Kararımı verip Emre'ye döndüm.

"Sadece 1 hafta, fazlası olmaz"dedim.
Üzerine basarak.

"Çok teşekkür ederim"dedi ve kemiklerimi kırarcasına bana sarıldı.
Şoktan ne yapacağımı bilemedim.tabii ki de ona karşılık vermedim.çünkü dengesizliği bariz ortadaydı.

"Ama bir şartım var"dedim meraklı gözler bana döndü.

"Ne?"dedi Emre

"Bana tüm soruların cevabını vereceksin."dedim

"Tamam, kabul"dedi.

"O zaman beni eve bırakıyorsun."

"Senin de eline düştük ya daha ne diyim."dedi

Arabaya bindiğimizde direk ona döndüm.ve ilk sorumu sormaya başladım.

"Şimdi"dedim ' i ' yi uzatarak;

"Kuzenin Eren'in durumu seni neden bu kadar ilgilendiriyor."dedim

"Çünkü p*ç suçu bana attı."dedi

"Hani Alzheimer hastasıydı anneanneniz."

"O evde bir tek o yaşamıyor Eren'in annesi ve babası da yaşıyor."

"Benden baskasını da bulabilirdiniz.neden ben?"dedim

"Babası ve annesi yani halam ve dayım bir tek seni tanımıyorlar."dedi

"Şimdilik son soruya geliyorum."dedim

"Evet"diye konuşmamı bekledi.

"Eren yakışıklı bir çocuk mu?"dedim.

"LAN sanane yakışıklılığından"dedi yüzündeki ifadeyi görünce gülmeye ve kahkaha atmaya başladım.

"Neden gülüyorsun deli misin?"dedi sinirle

"Ha-hayır gülmüyorum.ahahah"
Karnımı tutmaya başladım.onu sinirlendirmek güzeldi.aklıma gelen sinsi fikirle sırıtım.

"Biliyor musun? En son sirke giderken bu kadar gülmüştüm.tipini görmen lazım"dedim kahkahalarımın arasından.ve dememle bir anda kolumdan sıkıca tutup beni kendisine çekti.ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışırken beni yanağımdan öptüğünde sinirle sordum.

"Ne yaptığını sanıyorsun."dedim

"Bu susman içindi.bir daha beni sinirlendirmeye çalışırsan eğer, güzellikle değil zorla sustururum."

"Tabii tabii"

***

Israrla beni uyandıran alarmın sesiyle odadan çıkıp banyoya doğru yürüdüm.banyoya girip kapıyı kilitledim.

EV SAHİBİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin