EV SAHİBİM

1.BÖLÜM:VEDA

Keyifli okumalar ; )

Odamın penceresinden yayılan Güneşle üzüntüyle gözlerimi actım.
Sonuç olarak bugün benim İzmir'de son günümdü aileme veda edecektim.

Bir yanım da çok mutluydu.Ne de olsa İstanbul'da çok iyi bir üniversitede okuma şansı elde etmiştim. sevinmemek elde değildi.

"Ceyda! Kızım kahvaltıya in.çok fazla vaktin kalmadı."

Annemin tatlı seslenişiyle yatağımdan ayaklarımı sarkıttım ve ev terliklerimi ayağıma geçirip elimi Yüzümü yıkamak için odamın sol köşesinde bulunan banyoya doğru Yürüdüm.yüzümü yıkayınca aklıma takılan soruları bir bir kendi kafamda sıraladım. Acaba nasıl bir arkadaş edinecektim ? Nasıl insanlarla tanışacaktım ? Babamın benim icin seçtiği ev nasıl bir evdi ? Ve bunun gibi bir çok merak ettiğim soru.
Banyoda ki rutin işlerimi hallettikten sonra merdivenleri inmeye başladım.

Evet ! Tahmin ettiğiniz gibi evimiz Dubleksti.Babam çok iyi bir işe sahipti.Büyük işlek bir mağazası vardı.
Bu yüzden gelirimiz iyiydi.annem ev hanımıydı. Ablam buket ise burada-İzmir'de -üniversite son sınıftı. Ben İstanbul'a taşındıktan bir süre sonra yanıma geleceği için tüm bana söz vermişti.eh bana da onu beklemek düşer.

Kahvaltı masasını gördüğümde annem icin koca bir ıslık çaldım.
" vay vay annelerin en hamaratlısı neler yaptın sen böyle!" Dedim. Aklıma gelen bir diğer düşünceyle dudağımı büzerek,şakayla karışık:
" inanmıyorum sana anne yoksa bunlar benim gidişimin kutlaması mı ? Aşk olsun!"dedim. Annem tüm duygusallığını önüme sererek bana sarıldı.ve gözlerinden bir damla yaş süzüldü.tabii bende gözlerimin dolmasını engelleyemedim.

Neyse ki babamın Yukarıdan elinde gazetesiyle birlikte aşağı inip sevgi dolu bir sitemde bulunmasıyla son bulmuştu.

" yine mi Hatice bir kerede tut şu Gözyaşlarını alt tarafı istanbul'a gidecek çok uzak sayılmaz."dedi.
Aslında oda çok üzülüyordu ama belli edip beni daha fazla üzmek istemiyordu.

Bende babanı onaylayan bir şekilde,

"Evet canım annem, üstelik ben oraya hayallerimi gerçekleştirmek icin gidiyorum."dedim.ve ekleyerek

"Sen merak etme ben sık sık buraya sizi görmeye geleceğim.olmadı siz gelirsiniz ."dedim.

Annemi tatmin ettikten sonra hep beraber kahvaltı masasına doğru ilerledik. Neşeli ve benim için son bir kahvaltı günü geçirdik.

***

Ailemle duygusal bir vedadan sonra uçağın merdivenlerini çıkmaya başladım.kapıda bekleye görevli hostese biletimi gösterip yerime geçtim.ve uçağın havalanmasını bekledim.bu zaman zarfında telefonumu elime alıp kulaklıklarımı taktım.Müslüm gür sesin şarkılarını dinlemeye başladım.

Müslüm babacıyız diyorsun yani!

Aynen.

Şarkılarımdan biri bitip diğeri başlarken kendimi uykuya teslim ettim tam bu Sırada arka koltuktan birinin benim koltuğumu iteklediğini hissettim

Hışımla arkama dönüp Hiçte kibar olmayan bir sekilde kızmaya başladım.

"ne yaptığınızı sanıyorsunuz! Öküz müsünüz ? Beni biricik uykumdan uyandırdığınızdan haberiniz yok mu"

Bunun Karşılığında beni sinir edecek bir sekilde sırıttı ve gözlerini pencereye dikti.bende onu fırsattan istifade süzmeye başladım. yakışıklıydı aslında, ama beni ilgilendiren bu değildi aynı sinirle saydırmaya başladım.