13.BÖLUM:Teklif

3.6K 167 10
                                    

Keyifli okumalar;)

Bu olamazdı!

Kaçırılmış olamazdım.Beni yatırdığı yerden kalkarak aynadan ona baktım.

"Ne yaptığını sanıyorsun! Çabuk sağa Çek arabayı!"

"Korkma.Birşey yapmayacağım."

"Ne demek birşey yapmayacağım.
Resmen beni kaçırıyorsun.Bana bunu açıklar mısın?"

Ona sorduğum soruyu es geçerek başka birşeyler konuştu.

"Bana bir  şans ver."

"Ne şansı?"

"Senden hoşlanıyorum."

İşte bu kötü birşeydi.

"Bu imkansız! Lütfen beni indir."

"Bana delirmişim gibi bakma.o şerefsiz sana ne anlattıysa yalan söylemiş."

"Ona şerefsiz deme!"

"Neden? Yoksa onu seviyor musun?"

"Saçmalama Arda!"

"O zaman neden onu koruyorsun."

"Ona laf Söylemek sana düşmez. haddini bil."

"Seninle onu konuşmaya gelmedim.senden şans istiyorum."

Benim Ona vereceğim şansım yoktu.
İlklerimi böyle birisine kaptıramazdım.
Hele ki sebepsiz bir şekilde asla!

"Sana hayır dedim.aldın mı cevabını! Bırak beni şimdi."

"Bu kadar kolay değil!"

Ne demek istiyordu.Nasıl bu kadar kolay değil diyebiliyordu kendini ne sanıyor bu!

"Seni istemiyorum.bunun nesini anlamıyorsun."

Böyle dememle birlikte bana doğru eğildi ve kulaklarıma şöyle fısıldadı.

"Zorla ya da güzellikle benim olacağını söylemiştim."
Ardından kulaklarıma bir öpücük bıraktı ve arabayı ani hızla durdurdu.
Yani anlayacağınız kafamı çarpmama ramak kalmıştı.

Arabadan inerek benim kapımı açtı.ve kolumun kopacağı derecede sıkıp beni yere fırlattı.bana kötü birşeyler yapacağını düşünmüştüm ki arabasına binip yok oldu.Etrafıma baktığımda bomboş bir caddede buldum kendimi.
Korku tüm bedenimi sarmaya başlamıştı.kalp atışlarım ve birkaç dakikada bir geçen arabalardan başka bir ses gelmiyordu.Tek çarem birini aramaktı.Ceplerimi yokladıktan sonra telefonumu buldum.İçimden insaallah şebeke vardır diye dua ettim.Ekranı açtığımda şebekenin olduğunu gördüm
ama şarjım %3 kalmıştı.Bu demek oluyor ki hemen birine ulaşamasam hayatım tehlikede olacaktı.Kimse yoktu arayabileceğim.bi deniz vardı.onuda rahatsız etmek istemezdim.son çarem olarak aklıma emre geldi.acaba bana yardım etmeye gelir miydi?

Gelir canım niye gelmesin!

İç sesime hak vererek rehberden Emre'nin ismini buldum ve aramayı gerçekleştirdim.

Arıyor Arıyor Arıyor!

Ardından telesekreterin sesi kulaklarıma doldu.

Ne mi söylüyordu?

Emre beyimizin meşgul olduğunu anlatıyordu.yine ne yapıyordu Allah bilir.Ben kendi derdime yanarken telefon çaldı.emrenin ismini görünce para bulmuş kadar sevindim.hemen telefonu kulağıma götürerek konuştum.

"Alo...emre"

"Efendim Ceyda ne istiyorsun!"

Bana 'kapat telefonu seninle uğraşmak istemiyorum' gibisinden kullandığı bu cümle sinirimi bozmuştu.Ama ondan başka kurtuluş yolu yoktu.

EV SAHİBİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin