GARİP ADA'M

17 4 0
                                    

  Hayattan ne alacak ne de verecek birşeyi kalmamış bir adam ne  yaparsa onu yapıyorum işte.. Uzaktan seyrediyorum yaşamı benden. Benim soluduğum hava oturduğum ev ve en önemlisi yanlızlığım...
Hiç bir beklentim yok hayattan onunda benden olmasın zaten . İşe yaramazın tekiyim çünkü. Bildiğim herşey gibi yasadıklarımda büyük bir saçmalıktan ibaret. Sevmek aşık olmak bağlanmak yok benim için.
  Bakmayın öyle henüz kafayı yemedim. Sadece hayatta bütün sevdiği insanları kaybeden bir adam ne yaparsa onu yapıyorum ben. Ölümlerin ve kayıplarımın sayısı yok...Bıraktım belli bir sureden sonra saymayı da düşünmeyi de. Geleceğe dair hiç bir beklentim yok .. Sevmekten , aşık olmaktan korkarım ben, çünkü bilirim ki bir gün o Güzellikte elimden gidecek.
 
  Aslına bakarsanız yaptığım tek şey yaşadığım süre zarfında hayatımı idame ettirmek. Yani çalışmak ve nefes almaya çabalamak.
  Bakmayın boyle konuştğuma. İyi anlıyor olsam gerek aşktan ki yazarlık mesleğim. 31 yaşına giriyorum, aşkı öğrendiğim ilkokul dönemimden beri sadece yazıyorum ben. Genelde evimde kitaplarıma ayırdığım 1500'ü aşkın kitabın bulunduğu kütüphanemde yazarım yazılarımı. O güzel kitap kokuları arasında daha verimli olduğumu hissettiğimdendir belkide.

  Hayat için çabalamiyorum hiç gittiği yere kadar işte. Saçma sapan günü birlik dalgasına kız muhabbetleri, bağlanmamak için formüllerim bile vardı . Aynı anda 4 kişi benim sevgilim oldugunu düşünebiliyordu. Ama  ben hiçbirini o kefeye koyamıyordum. Nasılsa herkez gibi birgün onlar da yok olup gideceklerdi ve ben yalnızlıgımla baş başa kalacaktım o ufacık kütüphanemde.

20 yaşına girmemiştim. Daha askere bile gitmemistim yani annem'i kaybettiğimde. Onun yarası hala içimde ve ne yaparsam yapayım o yara iyileşmeyecek. Hayatım boyunca sevdiğim tek kadın olarak kalcak güzel gözlü annem. Öyle güzel bakardı ki şevkatle sever, sarardı. onun gibi karsılıksız sevemezdi kimse, bakamazdı onun gibi. Cennet kadar güzel olurdu güldüğünde yüzü. Öyle bir insanın yerine onun kadar sevemem asla kimseyi ben.

  Kırgındı çok annem yıpranmıştı, üzülmüştü çok. Babamdan nefret etme sebebimdir onun gözyaşları... Üzerdi çok , döverdi, ben uzaktan misafirmiş gibi seyrederdim sadece. şimdiki aklım olsa çekip almazmıydım onu elinden.Kırgındı bana çok , hastaydı çok. Hastanede yatıyordu son zamanlarında , ben neyin öfesiydi bilmiyorum , onu son kez görmeye gitmedim bile. Annem'i son kez nefes alırken görmedim. Kendimden nefret etme sebebimdir.
  Bir evlat için çok acı birşey bu yaşadıklarım. Annem hala bana kıgrın biliyorum. 4 yıldır o cennet gülüşü  bir saniye olsun rüyamda görebilmek için yalvarıyorum Allah'a. Ama hiç gelmiyor rüyalarıma.

Babam, Antep'in çok sayılan ve sevilen iş adamlarındandır. Ama benim için asla o sıfata ulaşamadı ve hiçbir zaman da ulaşamayacak. Nefret ediyorum ondan. Görüşmüyorum, gerekte duymuyorum. Bu hayatta canımdan daha çok sevdiğim kadını annemi öyle büyük acılarla sınayan adam benim hiçbirşeyim olamazdı. Adımdan nefret ediyorum mesela,sadece o koyduğu için kulanmıyorum bile kimliteki adımı.
Ama hep eli üzerimde bilirim. Saygısızlık ettiğim pek gürülmemiştir o kadar nefret etmeme ragmen. Başım sıkışsa dara düşsem aynı dakika yanımda biteceğini ve beni o karanlıktan çekip çıkarabileceğini bilirim. Şimdi tek derdi beni evlendirmek.
Yılda bir kere bile konuşsak araya sıkıstırır, gel oğlum antep'e sana burdan helal süt emmiş bir kız bulalım, evlendireyim seni diye. Evlilik kelimesi bana çok uzak zaten ki birde o adamın isediği bir şeye kalkışmak hiç de işime gelmiyor açıkçası. Bu konuyla igili bir mevzumuz bile olmuştu hatta geçen senelerde. Amcam'ın o evde kalmış kızını benimle evlendirmek istediler. Ne yapacağımı şaşırmıştım, öyle birsey oluyordu  ki evleniyordum !
  Beni kurtaracak tek güç babamdı . Ne yalan söyleyeyim ihtiyacım olduğu her an yanımda olması hoşuma gitmiyor değildi. Ama yine de ondan nefret ediyordum ne olursa olsun bu değişmeyecekti.
  O panikle telefona sarıldım, hemen aradım ve durumu anlatıp asla istemediğimi bidirdim. tamam oğlum yarın aksam saat 7'de bütün sülâle ablanlarda toplansın sende orda ol ben geliyorum dedi.

GARİP ADA'MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin