The alpha's mate.

hoofdstuk 15.

Pov Rachel.

Ik wordt wakker in een zacht bed.

Ik wrijf door mijn ogen en zie dat ik in mijn eigen kamer lig, wonder boven wonder zie ik Aiden negers zitten.

Ik geniet van het moment dat ik even alleen ben en besluit om wat naar buiten te kijken.

Voorzichtig stap ik uit mijn bed en ga al snel terug op de grond zitten als een misselijk gevoel me overspoeld.

______________________

Ik hoor een paar stemmen in de hal en al snel komt Aiden binnen wandelen.

"Prinses waarom riep je niet toen je wakker was?"

'Ik wou gewoon even aleen zijn.'

"De volgende keer roep je me onmiddellijk oke?"

'Best.'

"Hoe voel je je?"

'Waarom genees ik zo traag?'

"Het is niet zo maar een wonde."

'Wat is het dan?'

"Ik heb je zeg maar gebeten?"

'Je hebt wat?!'

"Rachel dat doen wolven, ze marken hun mate."

'Maar-'

"Je lichaam vecht waarschijnlijk om geen wolf te worden." Zegt Aiden.

Ik wil iets terug zeggen maar hoor dan mijn maag knorren.

Ik schrik duidelijk en Aiden barst in het lachen uit, "je hebt gewoon maar honger."

Een geruststelde blik komt op mijn gezicht en ook een kleine glimlach vind plaats.

"Kom je mee iets eten?" Vraagt Aiden.

'Ik kom.' Zeg ik als ik wil opstaan maar Aiden komt me al optillen  en loopt zo naar beneden met mij als een klein kind in zijn armen.

_______________________

Als we beneden aankomen zet Aiden me neer op een stoel en wandelt naar de koelkast maar ziet al snel dat die leeg is.

Een luide zucht verlaat men mond en Aiden kijkt me amuserend aan.

"Ga je mee boodschappen doen?" Vraagt hij.

Ik sta op van mijn stoel en trek mijn jas en schoenen aan wat tot mijn verbazing vlot verliep.

En even later lopen we samen hand in hand lachend over straat.

------------------------------------
We staan op #2 in weerwolf super bedankt💕