hoofdstuk 12.

8.4K 247 10
                                    

Pov Rachel.

Aiden laat me met een grijns los ik zak bijna meteen door mijn benen.

Aiden is te druk met "te grijnzen" en ziet niet eens dat ik moeite heb met staan in tegenstelling tot Jacob die me meteen opvangt en terug op het bed legt. 

'Bedankt.' Zeg ik met een zwakke glimlach.

"Graag gedaan zusje." Zegt hij lachend als hij door mijn haar wrijft.

'Jacob!" Zeg ik zuchtend en doe een paar pogingen om mijn haar terug rustig te krijgen.

__________

Ik laat me vermoeid in het bed zakken en kijk naar Aiden die naast het bed op een stoel zit en me liefelijk aankijkt.

Ik zucht en kijk wat naar buiten vanuit het bed.

'Waneer mag ik weg?' Vraag ik voorzichtig.

"Ik zal het wel aan de dokter vragen."
Zegt Aiden terwijl zijn ogen veranderen en een soort van glazig worden.

'Wat doe je?' Vraag ik verward.

"Ik vraag of de dokter eens kan langskomen." Zegt hij lachend.

'Maar hoe?' Vraag ik verbaasd.

"Wat bedoel je?" Vraagt hij nu nog steeds lachend.

'Je zegt elke keer dat je mensen zal halen of ze zal roepen maar je maakt nooit geluid.' Zeg ik stil.

"Rachel ik kan met andere wolven praten." Zegt hij.

'Hoe bedoel je?' Vraag ik nog verwarder.

"Ik kan ze een mind - link sturen, het is net zoals praten maar dan via gedachten." Legt hij uit.

'Echt kunnen jullie dat?' Vraag ik verwonderd.

"Ja Rachel, dat kunnen we." Zegt hij lachend door mijn verbaasdheid.

Ik lach zwak en leg me dan terug neer op het bed.

"De dokter komt zo." Hoor ik Aiden nog zeggen voordat ik in slaap val.

_______________________________
Bedankt voor de 3k en we staan op #8 ♡ tot het volgende deel

The alpha's mate.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu