The alpha's mate.

hoofdstuk 17

Pov Rachel.

We lopen inmiddels al terug samen naar huis, ik ben nog steeds in schok van Aiden's uitbarsting.

Ik vraag me af wat ze bedoelde met 'weer een afdankertje'. Ik wil hem zo graag vragen wat ze bedoelde maar ik weet dat Aiden boos zal worden en na vandaag wil ik dat niet meer.

________________________

"Zullen we pannenkoeken bakken?" Vraagt Aiden.

Ik knik enthousiast en neem alles wat we nodig hebben.

_________________________

Aiden zit aandachtig in een pot te roeren als ik de eieren probeer te breken.

"Zal ik je helpen?" Vraagt Aiden lachend.

'Graag.'

Ik voel hoe hij achter me komt staan en mijn heupen vast neemt.

Zijn handen glijden over mijn armen en nemen mijn bevende handen vast.

"Zenuwachtig." Vraagt hij acher me, ik weet nu zeker dat hij zit te grijnzen.

Ik slik en voel zijn lange vingers op de mijne, hij pakt mijn handen vast en tikt ze met het ei op een kom.

Het ei kraakt meteen en hij laat alles soepel in de kom glijden en doet ook zo het 2de ei.

"Zo doe je dat." Fluisterd hij in mijn oor.
_________________________

Zijn handen rusten weer op mijn heupen en in een seconde draait hij me om zodat ik hem nu aankijk.

Onze neuzen raken elkaar bijna en Aiden bijt op zen lip.

Ik neem met mijn handen zijn hoofd vast en druk een kus op zijn lippen.

Zijn handen duwen me stevig tegen hem aan, hier sta ik dan te kussen met een wolf.

__________________________

Ik trek me zachtjes terug en probeer terug op adem te komen, Aiden's handen liggen nu al op mijn wangen en hij drukt een kusje om mijn voorhoofd.

"Ik hou van je Rachel, meer dan van alles in deze wereld."

'Ik hou ook van jou Aiden.'

_______________________

We zitten samen aan tafel te genieten van onze juist niet aangebrande pannekoeken.

"Rachel."

'Ja?'

"Er zit wat suiker op je lip."

Ik kijk Aiden verbaasd aan en veeg dan over mijn lip.

"Wacht laat mij het doen."

'Oke.'

Ik wacht totdat ik een hand voel maar inplaats daarvan voel ik weer zijn zachte lippen.

Ik lach door onze kus om zijn dom uitvlucht.

___________________

Hij laat me los en kijkt me lachend aan.

'Waarom?' Vraag ik lachend.

"Ik miste gewoon jou lippen op de mijne."

'Ohn wat lief.' Zeg ik lachend.

"Lach me niet uit." Zegt hij nu ook lachend.

_______________________

Mijn vraag brand nog steeds, wat bedoelde die vrouw?

'Aiden?'

"Ja Rachel?"

'Wat bedoelde die vrouw?'

"Welke vrouw?"

'Die zei dat ik weer een afdankertje was...'

"Rachel je snapt het niet..."

'Waarom niet?'

"Ik wachtte al zo lang op mijn mate, en als ik je niet vond in dit jaar moest ik gewoon met iemand anders trouwen. Ik wou het niet maar mijn vader verplichtte me, en ja dan moest ik met andere vrouwen omgaan. Maar het betekende niets Rachel ik voelde nooit hetzelfde."

'Oh, dus je voelt dit alleen bij mij?'

"Iedereen heeft maar 1 mate Rachel en jij bent die van mij niemand anders!"

Ik glimlach door zijn woorden en geef hem een zachte kus op zijn lippen.

"Ik hou van je Rachel, meer dan van wat dan ook."

----------------------------------------------
Super bedankt voor de 10K reads💕