The alpha's mate.

Hoofdstuk 22.

Pov Rachel.

De avond was inmiddels al aangebroken en de laatste paar uren voelde ik me niet zo goed.

Ik had Aiden er niets over verteld het was vast wel een griepje, ik voelde me wat misselijk maar ik had het enorm warm.

Kreunend rolde ik wat in Aiden's bed, hij was nog steeds in zijn kantoor bezig.

Omdat ik me verveel had ik even met Jacob gebeld, ik was blij dat ik zijn stem terug hoorde en even was ik de pijn vergeten.

Totdat een enorme pijnscheut door mijn lichaam raasde en ik een zachte gil liet ontsnappen.

Ik strompelde naar de badkamer waar ik de kraan open zette en wat weter in mijn gezicht gooide, ik hield ook een washandje onder de kraan die ik zo meteen op mijn hoofd zou leggen.

Aiden zou de eerste twee uren nog niet terug zijn, ook al was het nog maar 22 uur ik was doodmoe.

Ik liet me weer op zijn bed vallen en sloot mijn ogen in hoop dat de pijn zou weggaan en ik een goeie nachtrust zou hebben.

_____

Na ik schrok wakker uit mijn slaap en besefte dat ik de enige in de kamer was, ik keek naast me waar er een briefje lag die duidelijk van Aiden was.

Prinses,

Het zal nog even duren voordat ik bij je in bed zal liggen. Doordat ik een paar dagen geen tijd had om te werken zal ik nu alles inhalen zodat ik morgen kan vrij nemen.

Als er iets is roep me meteen oke.

-Aiden x

Ik twijfelde, zou ik Aiden roepen?

De pijn was zo erg geworden, het voelde alsof ik meer dan vijftig graden was. Mijn handen grepen naar mijn hoofd die ik probeerde te koelen maar het leek wel alsof ik mezelf verbrande.

Mijn lichaam wou niet liever dan naar Aiden gaan, dus ik sloeg de dekens van me af en probeerde op mijn benen te staan en naar Aiden te wandelen.

Ik trilde helemaal en nam me vast aan de muur terwijl ik naar de deur probeerde te lopen.

Met trillende handen haalde ik de klink omlaag en wandelde naar de kamer tegenover de slaapkamer waar Aiden zou moeten zitten.

Ik duwde met al mijn kracht de klink naar beneden.

De deur ging krakend open en een verbaasde Aiden keek recht in mijn ogen.

"Rachel?" Vroeg hij verward terwijl hij uit zijn stoel stapte en naar mij probeerde te komen.

Ik wou iets terug zeggen tegen Aiden maar op dat moment werd ik nog net opgevangen door Aiden die me bezorgd aankeek.

"Rachel je hebt niet normaal warm is alles wel oke?" Vroeg hij als ik de zachte stof van zijn bed terug onder me voelde.

Ik schudde mijn hoofd en langzaam liepen de tranen over mijn wangen, ik had zo veel pijn.

"Je zit in de heat Rachel."