RÜYA (Bir Aşk Hikayesi)

7.BÖLÜM

Emre'den;
Görkem'le yürürken, Eda ve Rüya da önümüzden yürüyordu. Birden 2 genç erkek Rüya'nın yanına yaklaşıp;
"Naber güzelim?" dedi.
Başka bir şey söylemesine izin vermeden adamın üzerine atladım.
Rüya'ya benden başka kimse Güzelim diyemezdi. O benimdi. Sadece benim.
Yine kalbini kırmış olmalıydım ki koşarak uzaklaştı oradan.
En çok ben acıtıyordum onun canını. Onu öyle seviyordum ki. Ama biz olamazdık. Bazı sorunlar vardı. O sorunları aşmadan imkansızdı. Ama daha fazla dayanamayaktım. Ona onu deliler gibi sevdiğimi, onun yanında başka bir erkek gördüğümde çıldırdığımı veya kısa giydiğinde etraftakilerin heran ona baktığını hissedip onları dövdüğümü... Her şeyi anlatacaktım.
Arkasından koştuğumu anlamış olacaktı ki. Bana ;
"Gelme peşimden." dedi.
"Rüya bekle"
"Ne istiyorsun?"
Daha fazla uzatmak istemediğim için"Seni" dedim.
Bana şaşıran gözlerle baktı. Böyle bir cevap beklemediğini açıkça belli ediyordu.
"Ne dedin sen?"
"Duydun işte Keçi'm"
"Ama sen..."
"Ama'ları bir kenara bırak şimdi."
Devam edecektim ki. Rüya'nın telefonu çaldı. Kim olduğuna bakmaya çalışırken telefonu cevapladı. Benden uzaklaştı.
Benden gizlemek istediği bir şeyler vardı. Anlamıştım. Bir süre konuştuktan sonra merakıma yenilip; "Arayan kimdi?" dedim.
Birkaç saniye duraksadı. Sonra gözlerini devirip,
"Bir arkadaşım" dedi.
Yalan söylüyordu. Allah KAHRETSİN ki yalan söylüyordu. Ama neden? Tam her şey düzelecek dediğim zaman neden yalan söylüyordu bana.
"Kim?" dedim. Belki doğruyu söylerdi. İçimden doğruyu söylemesi için yalvarıyordum kendime.
"Bir sorun mu var Rüya?"
"Hayır yok."
"O zaman neden suratın asıldı?"
"Annemler bir saat içinde evde olacaklarmış. Orda olmam gerekiyor."
İlk önce bana arkadaşım demişti. Ona arkadaşın mı söylüyor bunları dememek için kendimi zor tutuyordum.
"Tamam. Gel bırakıyım seni."
"Hayır. Yani gerek yok. Zaten ev şurda."
Fazla uzatmadan cevap verdim.
"Tamam. Yarın okulda görüşürüz."
Onu yanağından öptüm. Tek dileğim bu onu öptüğüm son öpücüğümün olmamasıydı.
Parka doğru ilerlemeye başladım. Kendisinin bana bakmayı kestiğini anladığımda ona baktım.
Taksi çevirip binmişti.
Bende hemen arkasından bir taksi çevirip onu takip etmesini söyledim.
Taksi durduğunda bulunduğumuz yeri bir süre inceledim..
Dağlık bir eve gelmiştik.
Rüya taksiden indiğinde, bir süre bir adam ve bir bebeğin oyun oynamasını izledi. Sonra bir şeyler söyleyip içeri geçtiler.
Çıkmalarını bekledim. Ama çıkmadılar. Yarım saat geçmişti. Ama hala sesleri yoktu. Kafayı yiyecek gibiydim. Aklımda binbir düşünce dolaşırken bunların olamayacağını düşünmek istiyordum. Ama olmuyordu. Daha fazla dayanamayıp eve girmeye karar verdim.
Kendi gözlerimle görecektim bir şey olmadığını.(En azından ben öyle ummak istiyordum.)
O adam belki kuzeniydi. Öyle bir ihtimal da vardı sonuçta. Peki ya o bebek kimdi?
Kapıyı çaldım. Karşımda üzeri çıplak o adam duruyordu. Ne? Peki Rüya neredeydi?
Çok geçmeden Rüya'da aşağı indi.
Beni gördüğünde çok şaşırmıştı.
"Emre. Senin burda ne işin var?"
Dayanamayacaktım. Sevdiğim kız. Ona ömrümü verebileceğim kadar sevdiğim kız nasıl olurda başka bir erkekle... Dilim elvermiyordu öyle kelimelere.
Ben onu başka erkeklerle yan yana görmeye dayanamazken kendisinin bana olan aşkı nasıl bitmişti hemen.
Bir şey demeden ordan uzaklaştım. Taksici hala beni bekliyordu. Taksiye binip hemen oradan uzaklaşmak istiyordum. Daha önce olmamıştı öyle. Daha önceki sevgililerimde hiç gözyaşı dökmemiştim.
Ya şimdi?
Ne değişmişti? Sadece 1 sene mi?
Hayır. Bunların sorumlusu bendim. Eğer ben onu reddetmeseydim kendiside çözümü başka bir erkekte bulmuştu.
Ben onu ağlatmıştım. Bunu hakkediyordum.
Onu o kadar çok seviyorum kiii.
Dayanamayacaktım. Hemen eve gitmek istiyordum.
Taksiciye evimin adresini verdim. Tam o sırada ekranda beliren kişi "Keçi'm" arıyordu. Açmadım. Meşgule attım. Eğer açarsam onun kalbini kıracak ya da onu üzecek şeyler diyebilirdim. Birkaç kez aradıktan sonra telefonuma art arda mesajlar attı.
Gönderen: Keçi'm
Her ne anladıysan bilmiyorum ama düşündüğün gibi bir şey yok.
Gönderen: Keçi'm
Bak Emre o çocuk benim bir arkadaşım. Sadece arkadaş ama. Onunla görüşmek zorundayız. Şimdilik sana nedenini anlatamam ama bunu bil
Sen benim ilk ve son sevdiğimsin...
Gönderen: Keçi'm
Tamam. Anlıyorum şuan konuşmak istemiyorsun. Ama lütfen sakinleştiğinde beni ara.
.......
Daha fazla dayanamayıp telefonumu kapattım. Bir yanım ona inanmak isterken bir yanımda bütün kadınlar aynıdır ( Annem gibi) derken kalbime söz geçiremiyordum. O sadece Rüya'yı dinliyordu. Onun için atıyordu. Ama zaten hep kalbimi kullanarak girmiştim bütün şeylere,ama artık kafamı kullanma zamanım gelmişti. Artık Rüya'nın beni değiştirdiği adam olmayacaktım. Eski Emre'yim ben artık.
Sonunda eve yetişmiştim. Ücreti verip taksiden indim. Eve girdiğimde babam ya da abim evde yoktu. Rahattım. Ama dertleşeceğim kimse de yoktu. Odama çıkıp aynaya baktım kendime. Bu onun için son anlayışım dedim kendi kendime.
Bundan sonra Rüya diye biri yoktu hayatımda.
O beni,bizi nasıl bir adamla yok ettiyse bende yok edebilirim. En azından çabalayacaktım.
Peki hangi kız bana Rüya gibi bakabilirdi. Hangi kız bana Rüya gibi espri yapabilirdi?
Gözyaşlarıma hakim olamamıştım.
En son (Rüya haricinde) 7 yaşında annem bizi terkettiğinde ağlamıştım. Rüya'yı tanıdıktan sonra, öyle masum, saf, temiz ve çok güzel bir kız yok dünyada diyordum. Ya şimdi?
Beni başka bir adamla silmişti.
Kendimle son kez yüzleşiyordum. Çünkü bu hata bir daha olmayacaktı.
Bundan sonra hayatımda
RÜYA DİYE BİRİSİ YOK!