Saatlerim gecene mecbur hisseder, ondan hep kalışı.
Beden uykusuzlukla han olur ruha, vicdanim kalbim gibi kırıntılarla yetinmeye alışır.
Doğmasın bu gecenin üstüne aydınlık ne değişir ?
Şuan kağıt başın da yada ayaklanmış gezerim, hepsi acıya kervan...
Ölmüşüm yahut hareler de sürünürüm.
Emeklerken büyür, yürürken yaşlanırım.
Bir isim alırım bedenen, beyaz sarıklı yanaşmakta demektir.
Aç kalmak nasip aramana şartsa, ilah kadar beşer-i icaz da yaşamak için gerektir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gamzelerde açardı Gökkuşağı
PoetryKalemi kağıttan ayırmak, bu katil olmak gibi. Ruhu bedenden ayırmak, bu abdal olmak gibi.
