Ahırdan bozma düvelin oğlu,
kendini Tanrı mı sanarsın?
Sen, hicazdan bir yemeni dahi etmeyen kadın,
lekene kapanış mı, tesettür mü ararsın?
***
Kalma! Eski hikayenin köklerine,
bahşet! Salkım kadar urgan.
Sessizlik kadar gümüş tebessüme,
özgür kalmak kadar zindan.
Buna rağmen;
Ayaklanır hece, kıtana müşrik olamam bilesin.
Kalemimi kıramaz bin gece, benden gayrı bin musalla göresin.
Kimi Ali desin, kimi Mustafa.
beni eyleyen birdir.
Semaya savaş açan kıtalarım ise,
üstünden han alanda kimdir?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gamzelerde açardı Gökkuşağı
PoesíaKalemi kağıttan ayırmak, bu katil olmak gibi. Ruhu bedenden ayırmak, bu abdal olmak gibi.
