Bu günler de pek tadın tuzun yok, ben de pek bi hiç hissediyorum.
İnan eskisi gibi değilim de demeyeceğim.
Nice bahar ayları geliyor aklıma, nice kasımlar ve yeniden nice karanlık irin sarısı.
İnce, kül kadar korkak buhran, anlamsız tümcem, güçsüz kalemim, kendini kanıtlar çabasın da dilim ve her dakika sen, terk etmeksizin sen.
Miadı geçmiş, kırmızıya çalan şaraplar da demeyeceğim.
Kitle kitle sen diyeceğim, kanser gibi kin gibi, akıl üstün de sen.
***
Azat et, merhamet nedir biliyorsan.
Dolma artık içime kâfi ! Benim ruhum dar boğazlıdır.
Azat et, eğer merhamet nedir biliyorsan.
Riyakâr fikrim, sözde kalmaya mecbur affıma yoldaş ve sarhoştur benim.
***
Ser ki kurusun yüreğini, geçen kasımın serinliğin de.
Kabus isen uyanmayayım, çile isen karışmasın Tanrı.
Elveda isen tebessüm et, hüzün isen gözyaşı olup kopma kirpiklerimden.
Vedaları kim sever ki?
Aşkın en koyu olduğu vakit, kalemin mürekkepten kopup kavuştuğun da benliğine.
***
En az senin kadar seviyorum de bana.
Cenaze siyahı, musallanın soğuk grisi, cehennemin sarısı gibi kararlı. Seviyorum de.
***
Elbetler de kalalım, hâyır değil de şer ise elbetler de kalalım.
Kimi gelip geçsin, kimi bakıp dursun da biz sabit kalalım.
Sen öylece dur, güneş misali kımıldama sakın!
Ben uydun olur, eksenin de dört dönerim.
En geç vakitte hani en olmayacak zaman da, senin yoluna düşeyim.
Fark eder mi?
Ne kadar uğraşsam da ikimiz de biliyoruz, Tanrı yolumu gönlüne çiziyor.
***
Bir masaldan söz et, herhangi bir şiirden.
Yada vazgeçtim kör olsun dilin, bir tek beni al nefesine.
İndir gözlerini, tepelerden aşağılara daha aşağı, yerin dibine bak.
Zindanlara bak, işte tam orası.
Bir çınarın kökü gibi bil yoksa filizlenir miydi dalları de.
***
Tarif edemiyorum cismini, anlatsam da anlamıyor kırk şair.
Seni sevmem gerekenden daha az ise bu, kıskançlığım bukle saçlarına hain.
Bir kainat yıkılsın, cümle alem durulsun, kulağım da fısıltı kadar narin.
Senden kopan her saç teli, bana ölüm ve bu acı bir tek bana cani.
Zaman hırsız bir yolcu ve işte ona...
Dilan Sönmez'e hitaben.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gamzelerde açardı Gökkuşağı
PuisiKalemi kağıttan ayırmak, bu katil olmak gibi. Ruhu bedenden ayırmak, bu abdal olmak gibi.
