Hoofdstuk 27

9 2 0
                                    

"Aaah! Niet doen, echt niet!" Hard trap ik van me af, wat altijd mijn eerste reactie is als iemand mij kietelt. Noemen ze het de kieteldood? Ik vermoord eerder degene die mij kietelt.

"Auw! Eef ik stop al!" Door Niels' smekende stem stop ik en stap gelijk uit bed. "Yes, het heeft geholpen." Ik kan het niet laten om toch te glimlachen naar dat ontdeugende gezicht van Niels.

Ik zie dat Julia al bijna klaar is met aankleden en ook Jeroen is bezig. Ik besluit mij ook maar aan te gaan kleden. Uit mijn kleine, mintgroene reiskoffer haal ik een korte jumpsuit. Mijn haar gaat vandaag los, met bovenop in het midden een vissengraatinvlecht.

"Niels, zo kan ik niet mn haar invlechten," mompel ik, als Niels zn armen van achter om me heen slaat, terwijl ik voor de spiegel staat. "Ik mag toch wel zeggen dat je er geweldig uitziet?" "Slijmbal," reageer ik ontdeugend. Via de spiegel kijkt hij me met puppyogen aan. "Ik ben bijna klaar," zeg ik, waarna hij me loslaat en achter me op bed gaat liggen.

Snel maak ik mn vlecht af en doe mascara op. Meer make up is echt onnodig, daar zijn Julia en ik het wel over eens. Als ik klaar ben, draai ik me om en zie Julia tegen Jeroen aanliggen; ze kijken samen naar Jeroens telefoon. Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik van Niels naar Jeroen en Julia, maar Niels haalt alleen zn schouders op.

"Ehm, hebben wij iets gemist?" vraag ik aan de tortelduifjes. "Eh nee, hoezo?" reageert Julia kalm. "Omdat jullie bijna op elkaar liggen?" "Ohw ehm ja we hebben niks hoor," antwoord Julia en ze stapt van het bed af. Ook de jongens komen nu in beweging.

Beneden staat een heerlijk ontbijt klaar. Een lopend buffet, wel te verstaan. We kiezen een tafeltje bij het raam aan de straatkant.

"Ik ga hier echt wonen," verzuht Julia, als we beginnen met eten. "Hièr?" Zachtjes lach ik om de uitschietende stem van Jeroen; die reageert wel erg geschrokken.

"Gewoon voor twee jaartjes ofzo," legt Julia uit. "Waarom zo kort dan?" vraag ik haar. "Als het niet bevalt bedoel ik, kan je weer terug." "Als wij maar samen zijn hè Eef, dan vind ik het goed." "Ik wil ook wel dicht bij mn familie wonen hoor!" "Dat vechten jullie maar uit in bed," lacht Julia.

"Over bed gesproken, hoe was het om met Jeroen in bed te liggen?" Heerlijk, dat blozende gezicht van Julia. Jeroen glundert zowat. "Hebben we het nog wel over," zegt Julia snel en neemt vervolgens een slok van haar thee. "Gaan jullie maar lekker roddelen," lacht Niels. "Ik zal veel goeds over je zeggen!" zeg ik met een smekend stemmetje.

"Dan is het goed," knipoogt Niels en geeft me een zoen.

Na het ontbijt gaan we onze koffers inpakken. Aan mijn kant van het bed vind ik de oplader van Niels. Ik loop om het bed heen om de oplader in de koffer van Niels te gooien. Wat ligt daar nou? "Ehm Niels?" vragend hou ik het pakje condooms omhoog, zonder dat Julia of Jeroen het ziet. "Ja eh schat, je weet nooit. Weet je niet hoe aantrekkelijk je bent!"

Met een ontdeugend gezicht laat ik het pakje vallen en sla mn armen om zijn middel. "Slimme jongen ben je."

He is perfectWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu