Adın Aşk Olsun (Tamamlandı)

34. Bölüm💙

Murat eve gelmişti fakat şoku hâla üstünden atamamıştı. İlk defa ne yapacağını bilemiyor ve buna bir çözüm bulamıyordu. Kendini büyük bir yangının ortasında gibi hissediyor ve oradan nasıl çıkacağını bilemiyordu. Odasının kapısını kilitledi ve yatağına oturup başını iki avcunun arasına aldı. Gözlerini yumdu

"Bilemedim, bilemedim" diye mırıldanıp duruyordu. Birden ayağa kalktı ve ortalığı dağıtmaya başladı bağırarak. Ortalığı iyice dağıttıktan sonra tekrar yatağına oturdu

"Bilemedim...bilemedim böyle bir iğrençlik yapacağını."

Hanife hanım Muratın odasında ki sesleri duyunca yerinden hopladı ve hemen Muratın odasına gitti. Kapıyı açacaktı ki kilitli olduğunu farketti. Kapıya vurdu

"Muradım"

Murat ses vermeyince daha çok endişelendi

"Murat oğlum aç kapıyı"

"Beni yalnız bırak anne"

"Oğlum ne oldu"

Murat ses vermiyor ve elini ağzına götürdü. Kendinden iğrenir duruma gelmişti. Hızla ağzını silmeye başladı. Kendini delirecekmiş gibi hissediyordu. Hıncını alamamış ve yine ayağa kalkıp dağılan ortalığı daha kötü halde dağıttı. Aynadan kendine bakınca biran durdu. Kendinden nefret edercesine bakıyordu aynaya. Kendine baktıkça daha çok öfkeleniyordu. Dayanamayıp bağırdı ve aynaya sert yumruk geçirince elinde müthiş bir acı hisetti. Evet ayna paramparça olmuş ve eli de durmaksızın kanıyordu. Yere oturdu ve hüngür hüngür ağlamaya başladı.

"Murat"

Duyduğu ses daha çok canını yakmıştı. O gelemezdi. Şuan burda olamazdı. Annesini kovabilirdi kapıdan ama bunu ona yapamazdı. Biliyordu Deniz kızı ona az yalvardı mı hemen kapıyı açardı. Dayanamazdı onun yalvarmasına.

"Murat, Aşkım aç kapıyı yalvarırım"

Murat yavaşça kapıya gitti ve yüzünü kapıya yasladı

"Git burdan"dedi fazla ses çıkarmadan fakat genç kız bunu duymuştu.

"Seni görmek istiyorum lütfen aç" dedi genç kız titrek sesiyle. İďte bu muratın en zayıf noktasıydı. Sevdiceğinin ağlamasını hiç istemiyordu ve şimdi de buna göz yummayacaktı. Yumamazdı. Onun bir damla gözyaşına dayanamazdı.

Genç kız gözü yaşlı kapının açılmasını beklerken birden açıldı kapı. Muratı ilk defa böyle görmüştü. Saçı başı dağılmış, gömleği pantolonundan sıkışmaktan kurtulmuş, yüzü gözü ağlamaktan şişmiş ve en önemlisi ise eli kanlıydı. Genç kız iki eliyle ağzını kapattı ve hıçkırmaya başlamıştı ve bu da ağlamasının başlangıcıydı. Hızla Muratın beline sarıldı. Başını göğüsüne yasladı. Hanife Hanım hernekadar Muratın bu haline endişe etse de sessiz kalmayı tercih ediyordu. Çünkü biliyordu sevdiği kız gelince herşey yoluna girecekti. Gözü yaşlı

"Kızım sen Muratı toparla ben aşağıda ki komşudayım."dedi ve sakince evden çıktı. Evden çıkmıştı ki çünkü Murat derdini birtek genç kıza anlstır diye düşündü.

Genç kız geri çekildi ve Muratın haline baktı. Çok ama çok perişan görünüyordu. Elinden tuttu ve Banyoya götürdü. Muratı kıyafetleriyle duşakabine soktu ve eline el duşunu alıp muslukta su ısısını ayarlayıp Murata tuttu.
Muratta hiçbir huysuzluk çıkarmamıştı. Genç kız onu üstüyle birlikte yıkıyordu fakat Murat hiç çıtını çıkarmıyordu.
Boyu oldukça uzun olduğundan genç kızın zorlandığını farkedince yavaşça çöktü ve diz üstü oturdu. Genç kız Muratın bu sakinliğine şaşırıyordu. Hanife Hanım aradığında çok endişeliydi ve oğlunun ortalığı yıkıp bağırdığını söylüyordu. Ama şimdi ise aksine çok sakindi. Kıyafetlerleriyle Banyo yaptırdıktan sonra orda beklemesini söyledi ve hemen odaya gidip yatağa bir havlu serip tekrar Muratın yanına geldi. Elinden tuttu ve Muratı odaya götürüp yatağa oturttu. Odayı görünce genç kız ağlamamak için kendini çok zor tuttu. Muratın yanına oturdu ve önce gömleği çıkardı. Murat onu izliyordu fakat genç kız hiç bakmıyordu. Çünkü onun bu masum yüzüne bakarsa ağlayacağını biliyordu. Sırılsıklam olmuş gömleği bir kenara koyduktan sonra atletini çıkardı. Bir havlu alıp belden yukarsını kurulamaya başladı. Çok yakınlardı. Önce ki Murat olsa muhakkak alnına bir öpücük kondururdu fakat şimdi...şimdi kendini ona layık görmüyordu. Bu dudaklara başka dudaklar değmişken gidip de genç kızın tenine değdiremezdi. Buna cesaret edemiyordu.