İki kafadar sofrayı silip süpürdük. Kendim yaptım diye demiyorum ama gerçekten herşey çok güzel olmuştu.
Beraber kalktık ve sofrayı güzelce toparladık. Sonra da bulaşıkları yıkadık. Bütün işi bitirdikten sonra Murat işi olduğu için çıktı ve bende ortalığı biraz toparladım ve bir roman alıp kapının önüne çıktım. Hava mis gibiydi. Bu güzel hava da kitap okumak çok keyifli olacaktı. Hemen içeriden bir sandalye alıp kapının önüne koydum ve oturup okumaya başladım.
◇ ◇ ◇
Oldukça sürükleyici bir Romandı. Okadar sürükleyiciydi ki kitabı ne kadar süre de yarıladım hiç farkına bile varmadım. Muratın sesi ile yerimden sıçradım ve bütün dikkatim altüst oldu.
"Ay korkuttun beni"
"Kendini nasıl kaptırdıysan artık"
"Kaptırmadım sadece sen birden seslenince irkildim"
"Hmm. Tabii"
"Ya doğru söylüyorum"
"Tamam ya kızma. Bak ben çok açım. Bir makarna yapsan da yesek"
"Onu nasıl yapacağım ki?"
"Hmm anlaşılan bilmiyorsun. Pekâla benden olsun ozaman" dedi ve içeri girdi. Bende peşinden gittim ve ellerini takip etmeye çalıştım.
◇ ◇ ◇
Pişirmesi ondan servis yapması benden oldu.
"Ee nasıl olmuş"
"Çok güzel olmuş. Ellerine sağlık"
"Teşekkürler. Hep böyle mi dolaşacaksın? Kıyafetlerin yani?"
"Valla ne yalan söylim seninkiler rahat aslında."
"Sen rahatsan sorun yok"dedi ve gülümsedi.
Makarnayı yedikten sonra ortalığı toplarladım
"Deniz Kızı"
"Efendim"
"Çarşıya gitmek istermisin?"
"Olur aslında"
"Tamam hazır olursan bana seslen. Ben oturma odasında oturuyorum. Biraz kitap okicam"
"Tamam" dedim ve odaya gidip bana getirdiği ufak çantadan bir kıyafet alıp giydim. Saçlarımıda açık bıraktım ve Muratın yanına gittim
"Ben hazırım"
"Tamam" dedi ve kalktı
◇ ◇ ◇
Çarşıda dolaşırken "Yemek Tarifleri" adlı bir kitap çekti dikkatimi. Ama bunu alacak param yok. En iyisi hiçbirşeye bakmayıp biraz dolaşıp eve geri dönmek
"Deniz Kızı"
"Hı?"
"Bak her ne olursa olsun. Ne lazım olursa olsun bana söyleyeceksin. O yemek kitabını alacaksın"
"Hayır..."
Tek kaşını kaldırınca sustum
"Yada şöyle yapalım"dedi ve elini cebine koydu. Tam cüzdanını çıkaracağı sırada elini tuttum ve başımı hayır şeklinde salladım
"Bak Deniz Kızı. Sen benim misafirimsin ve misafirimden ben sorumluyum anladın mı?"
Cebinden cüzdanı çıkardı ve yüksek miktarda bir parayı hernekadar almamak için dirensemde elime sıkıştırdı.
"Bu sen de kalsın. Böylelikle de benden istememiş olursun"
"Ben..."
"Birşey söylemene gerek yok. Hadi ihtiyaçlarını al" dedi ve ilerledi. Ben de ilk olarak kitabı aldım. Ben etrafta dolaşırken Muratta ortadan kaybolmuştu. Fazla geçmeden elinde bir çanta ile geldi.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adın Aşk Olsun (Tamamlandı)
Proză scurtăHayatın zorluklarına dayanamayıp kendini Denize atan Melike Karahanlı (Deniz Kızı) ile Baba Mesleğini devam ettiren Balıkçı Murat Karadeniz'in Hikayesi. Melike intihar etmek için kendini Denize atar. Onu bulan Murat'ta dayanamayıp hiç tanımadığı bir...