Adın Aşk Olsun (Tamamlandı)

12. Bölüm💙

Bu bölümü Si_Maoropen armağan ediyorum

Muratta anahtar olduğu için kapıyı kendi açıp girdi içeri. Oturma odasına girdiğinde Zeynebi koltukta tek otururken gördü. Etrafına bakındı

"Deniz kızı nerde?"

"Sinirlendi sanırım. Diğer odaya gitti"

Murat deniz kızının bu bu tavrına artık yavaş yavaş sinirlenmeye başlamıştı. Tıpkı bir çocuk gibi davranıyordu ve murat artık bunu kaldıramıyordu. Deniz kızı elinde yorganlarla oturma odasına geldi

"Sen git yatakta uyu biz kız kıza uyicaz"dedi deniz kızı ama murata bakmıyordu. Muratta hiç itiraz etmedi ve tavırlı bir bakış attı ve çıktı oturma odasından. Gerçekten deniz kızına çok kırılıyordu. Tamam kırmış olabilir ama deniz kızı biraz fazla ileri gitmişti sanki. Tabii bu muratın düşüncesiydi. Deniz kızına soracak olursak Murat hakediyordu ve elinden gelse daha fazlasını yapacaktı. Belki birazda zeynepden çekiniyordu.

Murat odaya girdi ve ardından kapıyı çok sert bir şekilde kapatıp odada dolanıyordu deli gibi. Gözleri dolmuş elleri zangır zangır titriyordu. Boğazıda düğümlendi tam oldu.
Bir eli belinde bir eliyle de başına masaj yapıyordu. Aslında bu kendisini sakinleştirmek için bir taktikti fakat bu taktik pek işe yarayacak gibi durmuyordu.

"Ne oluyo oğlum sana?" Evet murat kendisine ne olduğunu anlayamıyordu. Neden kırılıyordu ki genç kızın bu yaptıklarına? Kendinden utanmasa gözlerinde biriken bu yaşları salıverecekti ama işte kendinden çekiniyordu genç adam. Derin derin nefes alıp içinde ki bu acıyı bastırmak istiyordu fakat bu konuda başarısız olmuştu. Kapıyı açtı ve koridora ilerleyip askılıkta asılı olan ceketini alıp giyindi sonra da kapıyı açtı ve bir an duraksadı

"Zeyno ben çıkıyorum" dedi ve kapı sert bir şekilde örtülünce deniz kızı hafifçe yerinden sıçradı.

Kırılmıştı, darılmıştı murata. Birtek zeynebin ismini anması kırmıştı onu. Ama bunu hakettiğinide biliyordu. Yavaşca pencereye ilerledi ve perdeyi açıp Murata baktı. Murat sallana sallana yürüyordu deniz kenarında. Hafifce gülümsedi. İlk gün geldi aklına. Ilk karşılaştıkları, ilk tanıştıkları, ilk Muratın hayatına girişini, ilk bu eve girdiği günü hatırladı. Ve bu hatıra hüzünle gülümsemesine sebep oldu. Zeynep ise oturmuş olanları izliyordu. Tabii ki boş durmayacaktı. Bu iki çift kendilerinin neden böyle olduklarını anlamıyorlardı fakat zeynep farkettirecekti onlara tüm gerçekleri.

Deniz kızı perdeyi kapattı ve mutfağa gidip bir bardak su içtikten sonra sırtını tezgaha yaslayıp kendini suale çekti

"Neden böyle davranıyorum ki? Neden onu böyle kırıyorum?"

Sonra başını kaldırıp derinden bir off çekip çıktı mutfaktan ve oturma odasına gitti. Zeynep orda yoktu. Belki lavaboya gitmiştir diyerek kendine kurduğu yatağa girdi.

Muratta biraz deniz kenarında yürüyüp kendisine ne olduğunu düşünüyordu. İçi içinide yese kimseyle deniz kızını görünce nasıl hissettiğini anlatamıyordu.
Aslında korkusu belliydi. Etrafında çok insanda gördü sevgiliyken saçma şeyler için tartışıp ayrıldıklarını. Sonra arkadaşlarının bir kız tarafından terkedildiğini. Tüm sorun da buydu ya zaten. Deniz kızının ona 'birgün gidicem' demesi onu çok üzmüştü. Tıpkı arkadaşlarının yaşadıklarını yaşayacaktı. Deniz kızına da hak veriyordu zaten haklıydı da. Elbet ailesini bulunca onların yanına gidecekti ama Deniz kızının bir gün onu terkedecek olması onu çok sarsmıştı ve hâla da sarsmaya devam ediyordu.

"Gerçekten birgün beni terkedecekmisin deniz kızı?"dedi ve kafasını denize çevirip denize baktı. Onunda aklına ilk Deniz kızını bulduğu gece gelmişti. Onu bulmasıyla hayatı değişmişti genç adamın. Hiçbir kızla yaşamadığı güzel anları Deniz kızıyla yaşamıştı. Hiç pişman değildi ve hiç olmayacaktıda.

Bölüm sonu. Nasıl buldunuz canlar?

Diğer hikayelerime de göz gezdirmeyi unutmayın