Romeo & Juliet [Werewolf Story]

6.

6.

Juliet

Mijn moeder had me uiteindelijk naar bed gestuurd. Zonder om een uitleg te vragen. Morgen zou ik wel de volle laag krijgen. Romeo was de zoon van onze ' vijand ', zoals mijn vader hen soms noemde. Dat zou bij niemand in goede aarde vallen. Toch kon ik daar zelf niets aan veranderen. Ik zou Romeo niet afwijzen. Hij was mijn mate en dat bleef hij ook!

Ik ging, met een klein hartje, aan de ontbijttafel zitten. Mijn vader was een ochtendmens en stond bijna altijd als eerste op. Waarschijnlijk was hij al een uur aan het werk in zijn kantoor. Niet dat ik dat heel erg vond. Zo konden mijn moeder en ik rustig praten. Haar gezicht zei al genoeg. " Je hebt geluk dat ik jullie betrapt heb en niet je vader " zei ze. " Anders zou je nu niet aan de ontbijttafel zitten, maar op je kamer. Waar je niet uit zou mogen, voor je je ervan bewust was dat je uit de buurt van die jongen moest blijven " Haar woorden deden me pijn. Ze waren natuurlijk de waarheid. Mijn vader zou niet blij zijn. Dat wist ik al zodra Romeo gezegd had wie hij werkelijk was.

Toch was er geen weg terug meer. Ik had Romeo nog maar twee keer kort gezien, toch had ik al de klik tussen ons gevoeld. Onze wolven hadden zich op de één of andere manier al aan elkaar gebonden. Alleen onze mensen vorm moest nog volgen. En dat zou niet lang meer duren. We waren mates. Voor elkaar gemaakt. Aan elkaar gebonden. Daar zou mijn vader niets aan kunnen doen. Hoe hard hij ook zou proberen. Het zou niet werken.

Haar volgende woorden verbaasden me. " Toch sta ik niet aan je vaders kant. Ik begrijp dat je er niets aan kan doen. Jullie zijn aan elkaar gebonden door de maangodin. " Ze pakte mijn hand vast. Waarschijnlijk had ze gemerkt dat ik verbaasd was door haar woorden. " Ik zal je helpen om dit zoveel mogelijk verborgen te houden, tot het moment dat je vader klaar is om het te weten. " Ze schonk me een glimlach, om me gerust te stellen. " Je vriendje zal niet altijd een mogelijkheid vinden om hier ongemerkt binnen te dringen. " Ze stond recht en liep de kamer uit, om een paar minuten later terug te komen. Ze legde een briefje voor mijn neus. " Geef hem dit maar, de volgende keer dat hij langskomt. " Daarna drukte ze een kus op mijn voorhoofd en verdween uit de kamer.

Mijn lichaam bewoog even niet. Ik begreep niet goed wat er net gebeurd was. Ik had verwacht dat mijn moeder me zou verbieden om Romeo te zien. Integendeel. Ze hielp me juist om hem te zien! Dat was helemaal de omgekeerde wereld! Ik had mijn moeder ook nog nooit iets zien doen achter mijn vader's rug. Hoewel, voor zijn verjaardag misschien eens een keer. Dit was wel iets helemaal anders. Dit was echt een belangrijk geheim. Mijn vader zou waarschijnlijk razend zijn, als zij, of ik, het hem zou vertellen. Ik hield mijn hart al vast voor zijn reactie.

Ik pakte het briefje, dat nog steeds voor mijn neus lag, vast. Het was dicht gekleefd met een stempel. Eén die we alleen maar gebruikten voor echt belangrijke brieven. Ik prutste het briefje open en las de inhoud. Hierbij geeft Luna Capulet haar toestemming dat de eigenaar van deze brief de roedel mag binnenkomen. Bij enige verwarring, contacteer me. Het was een handgeschreven brief, met haar handtekening onder. Ik had zo een brief nog nooit gezien. Eigenlijk was ik ook nog nooit in de situatie gekomen dat ik zo een brief zou nodig hebben.

Ik kon een glimlach niet onderdrukken. Romeo zou bij me kunnen, wanneer hij maar wil. Hoewel. We moesten nog steeds stiekem doen voor mijn vader. Zodat hij niets zou ontdekken. Dat zou nog moeilijk worden. De eerste horde was wel genomen. Mijn moeder stond achter me. Ze steunde me. Dat was heel belangrijk voor me. Nu moest ik geduld hebben tot mijn vader klaar was om me ook te steunen. Hoe lang dat zou duren, wist ik niet. Ik zou wel eens subtiel polsen bij hem, om te weten wat hij ervan zou denken. Dan zou ik al een idee krijgen van zijn reactie. Hopelijk zou die meevallen, maar ik vreesde ervoor.

A/N: Laat zeker weten wat jullie ervan vinden :D

Ik begin ook weer met een nieuw verhaal - ook al had ik beloofd eventjes te stoppen met nieuwe verhalen-. Jullie vinden hem op mijn profiel: My pirate adventure. Nederlands verhaal over piraten :p Ja, eens een ander genre, gewoon om een uitdaging te hebben. Ik zou het echt super vinden moesten jullie een kijkje nemen ;)

Vote/Comment/Follow