The Secret Elf - LOTR

Hoofdstuk 3

POV. Ilythyrra Glynfina

Ik loop langzaam door het bos. Ik heb geen eten en drinken meer sinds gisteren, maar ik ben bijna bij mijn eindbestemming. Bijna! Dat woord blijf ik in mijn hoofd herhalen, om door te zetten. Nog heel even en dan kan ik uitrusten. Strider en de 4 hobbits hebben Rivendell al lang bereikt. Ik weet niet of Frodo het heeft gehaald, ik hoop het wel! Toen ik 9 dagen geleden het vijftal uit mijn zichtveld zag verdwijnen had ik besloten om naar mijn vader terug te gaan. Na een dag lopen kwam ik een groep orks tegen. Ik ben zo snel als ik kon, omgedraaid en mijn weg naar Rivendell hervat. Nu ben ik bijna bij Rivendell. Als het goed is zouden Strider en de 4 hobbits 2 of 3 dagen geleden zijn aangekomen in Rivendell.

Ik hoor in de verte al een paar elfen praten, wat betekent dat het nog maar 1 of 2 uur duurt voordat ik Rivendell bereik. Die gedachten spoort mij alleen maar meer aan om sneller te gaan lopen, wat snel veranderd in rennen. Ik ontwijk laag hangende takken en ren zo snel ik kan door. Ik stop abrupt met rennen als ik achter mij hoefgetrappel hoor. Ik ga van het pad af en druk mezelf tegen een boom aan. Niet veel later komt er een elf op een paard langs rijden. Hij rijd snel door. "HEY!", roep ik voordat ik het zelf door heb. Ik ga midden op het pad staan. De elf stopt en draait zijn hoofd mijn kant op. "Bent u op weg naar Rivendell?", vraag ik beleefd. "Ja, daar ben ik inderdaad naartoe onderweg", zegt de elf. "Ik wil niet onbeleefd zijn, maar ik ben al ongeveer 50 dagen aan het lopen om bij Rivendell aan te komen, zou ik misschien met u mee mogen rijden?", vraag ik zo beleefd mogelijk. Ik voel nu pas hoe moe ik eigenlijk wel niet ben. Ik zal je zeggen, te moe voor woorden! De elf kijkt mij even doordringend aan, alsof hij probeert in mijn ogen te zien of ik lieg of niet. "Kom maar achterop zitten", zeg hij dan. "Dank u", zeg ik en knik naar hem uit beleefdheid. Deze elf lijkt mij wel aardig. Ik stap achterop zijn paard en de elf spoort zijn paard aan. "Hoe heet u, als ik vragen mag?", vraag ik aan de elf. "Legolas en u?", vraagt de elf. "Ilythyrra", antwoord ik. De rest van de reis naar Rivendell zijn we stil.

De poorten van Rivendell staan open en aan iedere kant van de poort staat een wachter. We rijden de poorten door en stoppen bijna gelijk als we door de poorten heen zijn gereden. Ik stap af. Ik kijk om mij heen met openmond. Legolas is in de tussen tijd ook afgestapt. "Zo te zien ben je hier nog nooit geweest", zegt Legolas lachend. Ik knik als bevestiging. Ik verwacht dat Legolas door gaat vragen over waarom ik dan hier naartoe ben gegaan, maar dat doet hij niet. "Ik ga mijn paard naar de stallen brengen!", zegt Legolas en loopt dan weg. Ik kijk hem een na. Waar moet ik nu naartoe? Ik kijk om mij heen en besluit rechtdoor te lopen.

Ik kom uiteindelijk in de tuinen van Rivendell uit. Er stroomt een beekje doorheen en ik ga naast het beekje op de grond zitten. Ik rijk mijn hand uit naar het water en laat dan langzaam mijn hand door het water gaan. Er komt iemand naast mij zitten. Ik kijk op en zie een vrouw, niet oud ofzo, gewoon mijn leeftijd, denk ik. De vrouw heeft lang, bruin haar en helder blauwe ogen. De vrouw kijkt mij glimlachend aan. "Ik heb u hier nog nooit eerder gezien", zegt de vrouw dan. "Dat is waar, ik ben pas net aangekomen", zeg ik met een glimlach. De vrouw glimlacht terug, dan kijkt ze naar mijn zij waar een verband omheen zit met opgedroogd bloed. "U bent gewond! Ik breng u gelijk naar mijn vader, die kan u wel helpen!", zegt de vrouw. Ze helpt mij overeind en ik loop met haar mee. Ik vertrouw haar wel en als haar vader mij echt kan helpen, dan ga ik dus echt niet protesteren!

We lopen het paleis in, tot mijn verbazing. We lopen een paar gangen door en dan stopt de vrouw voor een grote deur. Ze klopt op de deur en doet dan de deur open en loopt de zaal binnen en maakt een gebaar dat ik moet blijven staan. "Vader, er is hier net iemand aangekomen die gewond is. Kunt u haar misschien helpen?", hoor ik de vrouw vragen. "Arwen, breng haar maar naar mij toe", hoor ik een man antwoorden. De vrouw, die dus Arwen heet komt de deuren weer door. "Kom", zegt ze met een glimlach. Ik loop met haar mee de zaal binnen. Ik kijk naar de personen die aan de grote tafel in het midden van de zaal zitten. Strider, Legolas, Gandalf de Grijze en heer Elrond zitten aan de tafel. Zou Arwen de dochter van heer Elrond zijn? Maar dan is ze een prinses, of hoe je dat ook wilt noemen. Prinses klinkt zo dom! Iedereen kijkt op van de tafel en kijken naar mij als ik achter Arwen aan naar binnen lopen. Heer Elrond wenkt mij. Ik loop naar hem toe en buig dan voor hem, maar grijp gelijk naar mijn zij als daar een stekende pijn doorheen gaat. Dat heb ik nu wel vaker gehad bij bepaalde bewegingen, maar bij buigen had ik het niet verwacht. Ik ga weer recht staan en probeer te glimlachen door de pijn heen. "Wat is er gebeurt?", vraagt heer Elrond bezorgd. "Ik ben een paar dagen geleden door de Zwarte Ruiters aangevallen", zeg ik en kijk dan naar de grond. Het is de waarheid, maar het klinkt zo dom! "Ik kom zo terug, ik ga haar even helpen", zegt heer Elrond. Hij staat op van zijn stoel en loopt naar mij toe. "Kom", zegt hij en hij loopt naar een andere deur toe, dan waar wij door naar binnen waren gekomen. Hij maakt de deur open en laat mij de kamer in gaan.

Elrond mompelt allemaal dingen terwijl hij een of andere kruiden op mijn zij neer legt. Ik heb geen flauw idee wat hij zegt, maar het zal wel. Na een tijdje is de wond zo goed als weg en doet hij geen pijn meer. "Ik heb een kamer voor je klaar laten maken, daar kun je slapen", zegt heer Elrond. "Dank u mij heer", zeg ik beleefd. Hij glimlacht even en haalt dan de kruiden weer van mijn zij af. Hij verbind mijn zij, zodat er niet weer iets mee kan gebeuren en dan is hij klaar.

Ik loop door de gangen van het paleis en kom uiteindelijk uit bij een groot balkon. Ik loop het balkon op en ga aan de rand staan. Het balkon kijkt uit over heel Rivendell. Het is echt zo mooi en een stuk groter dan je zou verwachten! Ik ga op de rand van het balkon zitten en laat de wind door mijn haren waaien. Dit voelt zo vertrouwd. Dit voelt als thuis, ook al ligt mijn echte thuis zo veel kilometers hier vandaan. Er komt een merel mijn kant in vliegen en hij gaat naast mij op de balkonrand zitten. Ik glimlach naar het vogeltje. Dit vogeltjes is vrij en kan overal gaan waar hij wil. In dat lijk ik heel veel op het vogeltje. Het vogeltje vliegt ineens heel snel weg en ik kijk naar achter en zie dat Legolas in de deuropening naar het balkon staat. Hij glimlacht naar mij en ik glimlach verlegen terug. Hij loopt naar mij toe en komt naast mij op de balkonrand zitten, waar net nog de merel zat. "Het is hier mooi, vind je ook niet?", vraagt Legolas terwijl hij over Rivendell heen kijkt. "Ja, heel mooi!", zeg ik terwijl ik weer van Legolas weg kijk. Ik voel dat Legolas weer naar mij kijkt. "Je was aangevallen door de Zwarte Ruiters, waarom?", vraagt Legolas. Ik kijk Legolas weer aan. "Ik zat voor ze verstopt, maar twee van de zeven ruiters zagen mij en kwamen naar mij toe. Ik kon weg rennen, maar dat heb ik niet gedaan, ik ging in de aanval. Ik weet ook niet waarom", antwoord ik. "Het was dapper van je om tegen ze te vechten, maar niet slim. Je had dood kunnen gaan!", zegt Legolas. "Ik was ook bijna dood, maar de Zwarte Ruiters werden afgeleid en toen was ik ineens niet langer belangrijk meer", zeg ik terwijl ik mijn schouders op haal. "Beloof mij dat je nooit meer zo dom zal doen!", zegt Legolas. "Waarom? Je kent mij niet eens!", zeg ik. "Ik wil niet dat er onnodig elven bloed wordt vergoten", antwoordt Legolas. Dan staat hij op en loopt het balkon af terug naar binnen.

Ik blijf nog even op de balkonrand zitten, maar besluit dan toch weer terug het paleis in te gaan. Ik sta op van de balkonrand en loop het balkon af. Als ik naar binnen loop kom ik Frodo tegen. Hij kijkt mij blij aan en buigt voor mij, waarschijnlijk denkt hij dat ik belangrijk ben, aangezien hij voor mij buigt. Ik glimlach naar hem. "Je hoeft niet voor mij te buigen, Frodo", zeg ik zacht. Frodo kijkt mij een beetje verbaasd aan. Waarschijnlijk omdat ik zeg dat hij niet voor mij hoeft te buigen en omdat ik zijn naam weet. "Komt u mee naar het feestmaal?", vraagt Frodo dan al iets minder verbaasd. "Feestmaal?", vraag ik dit keer verbaasd. "Er is een feestmaal voorbereid voor al de reizigers die naar Rivendell zijn gekomen", zegt Arwen die aankomt lopen. Frodo kijkt met een glimlach naar Arwen. "Kom", zegt Arwen. Ik volg Frodo en Arwen naar een grote zaal, waar het al erg vol is. Frodo rent weg, naar zijn hobbit vrienden en Arwen gaat naast haar vader zitten. Ik zie ergens een leeg tafeltje. Toevallig! Ik loop naar het tafeltje toe en ga er zitten. Ik leg een klein beetje eten op mijn bord. Ik heb niet zo'n honger. Het is echt heel druk in de zaal, ik kan alle stemmen niet uit mijn hoofd krijgen. Ik heb al sinds mijn geboorten dat als het ergens heel erg druk is, ik de stemmen van iedereen in mijn hoofd begin te horen. Alles hoor ik dan even duidelijk en ik kan het niet buiten sluiten. Ik krijg er hoofdpijn van! Als ik niet snel uit deze drukte kom, val ik waarschijnlijk flauw. Ik sta heel snel op van mijn plek en probeer de uitgang van de zaal te vinden, wat amper gaat, want mijn beeld word al wazig. Dan zie ik een grote deur opening, precies dezelfde als waar ik doorheen ben gegaan. Ik loop zo snel mogelijk de deur door en blijf door de gang lopen waar ik in ben uitgekomen. De stemmen worden steeds zachter en ik begin mijn zicht weer steeds meer terug te krijgen. Als de laatste stemmen weg zijn, knijp ik mijn ogen even dicht en doe ze dan weer open. De hoofdpijn is weg en ik heb mijn zicht weer helemaal terug. Ik adem opgelucht in en uit en laat mij tegen de muur aan naar beneden zakken. Ik trek mijn knieën op en sla mijn armen om mijn knieën heen. Dan laat ik mijn hoofd op mijn knieën rusten en sluit ik mijn ogen. Zo blijf ik rustig zitten.

___________________________________

1920 woorden, hopelijk vinden jullie het een leuk hoofdstuk! Tot volgende week maandag! :)

Laat trouwens in de reacties weten wat je van dit boek vindt, ik zou het leuk vinden om dat te lezen :)

Xx Esmee

Ps. Sorry voor dat ik gisteren niet heb geupload, ik was het vergeten!