POV. Ilythyrra Glynfina
Ik loop nu al zo'n 33 dagen achter Strider en de hobbits aan en ze hebben nog steeds niks door! Strider heeft wel een paar keer argwanend over zijn schouder heen gekeken, maar ik ben slim en loop dan ook niet recht achter ze. Ik heb nog steeds eten en drinken, ik ben best zuinig met mijn eten en drinken vergeleken met de hobbits. Ik kan het nog wel een week uithouden met het eten en drinken dat ik nu nog heb.
Strider en de hobbits pauzeren bij een oude ruïne en maken zichzelf klaar voor de nacht. "Ik ga de omgeving even verkennen, blijf hier totdat ik terug kom en doe niks doms!", hoor ik Strider zeggen en ik zie dat hij bij de hobbits weg loopt. Ik zit achter een rots verstopt en volg Strider met mijn ogen. Hij loopt weg van de ruïne, gelukkig niet mijn kant op! Als Strider uit mijn zichtveld loopt, kijk ik weer naar de hobbits. Ze zijn bezig met een vuurtje maken, vast omdat ze het koud hebben. Ik glimlach even, maar stop dan gelijk weer met glimlachen als het tot mij doordringt wat het betekent als ze een vuurtje maken op een openplek. Rooksignalen! De Zwarte Ruiters volgen ze nog steeds en weten nu dus precies waar ze zijn! Ik kijk om mij heen en zie een kiezelsteentje liggen. Ik pak het steentje op en gooi het steentje naar de hobbits. Ik raak Frodo, ik weet ondertussen de namen van alle hobbits. Hij kijkt verbaasd op, hij zit het verst weg van het vuur. Als hij het vuurtje ziet springt hij gelijk op en trapt het vuurtje uit. "Frodo! Wat doe je! We wilde net gaan eten!", zegt Merry. "Merry, dit geeft rooksignalen! Zo weten de Zwarte Ruiters gelijk waar we zijn!", zegt Frodo. Merry, Pippin en Sam slikken hoorbaar, waarschijnlijk omdat Frodo de Zwarte Ruiters zei.
Ik went mijn blik af van de hobbits en kijk achter mij. In de verte zie ik 7 zwarte stipjes snel dichterbij komen. De Zwarte Ruiters. Ik hoor het hoefgetrappel steeds luider worden, maar ik kan mezelf nu niet verraden door op te springen en naar de hobbits te roepen dat ze weg moeten gaan. Ik pak dit keer een hand vol met kiezelstenen en gooi ze zo goed mogelijk naar de hobbits toe. Ze steentjes raken de hobbits en ze kijken mijn kant uit, maar ik zit alweer achter de rots verstopt. "De Zwarte Ruiters, ze komen!", zegt Sam. "We moeten nu gaan!", vervolgt hij zijn zin. De hobbits rennen zo snel mogelijk weg, terwijl de Zwarte Ruiters steeds meer naderen.
De Zwarte Ruiters zijn nu bijna bij de steen waar ik verstopt zit. Ik maak mij zo klein mogelijk. De Zwarte Ruiters stoppen naast de steen waar ik mij verstopt heb en stappen van hun paarden af. Hebben ze mij gezien? Vijf Zwarte Ruiters lopen richting de ruïne, terwijl twee van hen blijven staan. Ik probeer zo stil mogelijk te zijn. Dan draait een van de Zwarte Ruiters zijn hoofd in mijn richting. Beide Zwarte Ruiters lopen mijn kant op. Ze hebben mij gezien. Ik heb nu twee opties. Of ik ren zo hard mogelijk weg en probeer ze af te schudden. Of ik pak mijn zwaard en verdedig mezelf. Ik sta op uit mijn schuilplek en trek mijn zwaard. De tweede optie word het!
Ik zet een paar passen achteruit en houd mijn zwaard in de aanslag. De Zwarte Ruiters trekken ook hun zwaarden en komen tegenover mij staan. De Zwarte Ruiters gaan in de aanval en ik verdedig mezelf, ze doden gaat toch niet, je kunt Zwarte Ruiters niet doden. Ik hoor de hobbits dingen naar elkaar roepen. De Zwarte Ruiters hebben ze dus ingehaald. Ik spring op de steen waar ik mij net nog achter verschool. De Zwarte Ruiters moeten nu naar boven slaan om mij te kunnen raken en dat is lastig. Ik blok alles makkelijk. Ik zie vanuit mijn ooghoek dat Strider uit het bos komt gerend. Hij kijkt mijn kant uit. De Zwarte Ruiters zien hun kans en een van hen steekt zijn zwaard in mijn zij. Hij haalt het zwaard weer uit mijn zij en ik zie dat er bloed aan zit. Wat best logisch is, want dat zwaard zat net nog in mijn zij. Ik houd nog een paar keer een aanval van hun zwaarden tegen en zak dan door mijn benen heen. Ik kijk naar de Zwarte Ruiters. Een van de twee houd zijn zwaard omhoog, om dadelijk een einde aan mijn leven te maken. Ik haal nog een keer heel diep adem en zucht dan. Dan sluit ik mijn ogen, maar de pijn komt niet. Er gebeurt niks. Ik open mijn ogen en kijk naar de Zwarte Ruiters. Ze kijken in de richting van de ruïne. Ik draai mijn hoofd ook die kant in. Ik zie dat Strider naar ons staat te kijken en aanstalten wilt maken om naar ons toe te komen. Hij zet de eerste paar stappen. "FRODO!", hoor ik Sam in paniek roepen. Dan staat Strider meteen stil. Hij kijkt mij nog een keer aan en rent dan naar de ruïne toe, waar Sam zijn geschreeuw vandaan kwam. Ik laat mijn ogen weer naar de Zwarte Ruiters gaan. De Zwarte Ruiters kijken nog even naar mij en lopen dan ook in de richting van de ruïne. Ik kijk de Zwarte Ruiters na.
Ik probeer op te staan, maar het lukt niet. Ik zak gelijk weer in elkaar. De steekwond in mijn zij is groot, maar gelukkig niet al te diep. Ik pak mijn tas die naast de steen staat waar ik nu langs zit. Ik haal er verband uit. Dat heb ik altijd bij mij, voor het geval dat er iets gebeurd. De paarden van de Zwarte Ruiters staan nog steeds een paar meter van mij vandaan, wat dus betekent dat de Zwarte Ruiters nog terug komen en dan wil ik hier weg zijn! Ik verbind de steekwond en pak mijn spullen weer bij elkaar. Ik hang mijn tas over mijn schouder. Ik leun tegen de steen aan en trek mij dan aan de steen omhoog. Ik blijf even staan, omdat het zicht begint te draaien. Ik blijf zo stil mogelijk staan en het draaien stopt weer. Ik zet de eerste paar passen, ik val niet, wat betekent dat ik weer kan lopen. Ik loop rustig naar het bos dat een paar meter verderop ligt.
Ik loop het bos in en blijf heel dicht aan de bosrand. Ik loop via de bosrand steeds verder naar de ruïne. Als ik tegenover de ruïne sta, zie ik dat een paar Zwarte Ruiters in brand staan. Dan verdwijnen de Zwarte Ruiters in het niets. Ik hap even naar adem, als ik zie dat Frodo op de grond ligt met een vreselijke steek wond. Hij is gestoken door een Morgul-Blade. Ik weet het zeker en Striders reactie bevestigd het. Strider tilt Frodo op. "We moeten zo snel mogelijk naar Rivendell zien te komen! Anders haalt Frodo het niet!", zegt Strider. De overgebleven drie hobbits, rennen naar de spullen die ze hadden achtergelaten en zadelen Bill zo snel mogelijk op en lopen dan met Bill naar Strider die Frodo nog steeds vast heeft. Strider legt Frodo op Bill zijn rug. Dan vertrekt het vijftal zo snel mogelijk verder de berg op. Moet ik ze volgen? Of zal ik terug gaan naar de Breeg? Of moet ik terug gaan naar mijn vader, misschien is dat wel het slimste. Maar is het slimste wel het beste? Die vraag blijft door mijn hoofd rond spoken als ik het vijftal langzaam uit mijn zichtveld zie verdwijnen.
________________________________
1281 woorden! Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk!
Ik upload weer volgende week maandag! :)
Xx Esmee
JE LEEST
The Secret Elf - LOTR
FanfictionIlythyrra Glynfina trekt al een paar jaar alleen door Middle-Earth. Als ze in het café de Steigerende Pony komt en ze een verdacht persoon ziet en vier hobbits, over wint haar nieuwsgierigheid en volgt ze het vijftal. Als ze al een hele tijd ongezie...