The Secret Elf - LOTR

Hoofdstuk 7

POV. Ilythyrra Glynfina

We lopen Lothlórien binnen en Althidon wordt weggebracht, Lathlaeril gaat met hem mee. "Kom, je moeder wil je spreken", zegt Haldir. Ik zucht, maar knik dan toch. Ik loop achter Haldir aan. Ik kijk om mij heen, ik heb het hier toch wel gemist. "Ik ben blij dat je weer terug bent", fluistert Haldir. Ik zie dat hij glimlacht, ook al kijkt hij recht vooruit en loop ik schuin achter hem. "Ik heb het hier gemist en dat merk ik nu pas", zeg ik, ook met een glimlach. "Toch voelt het niet alsof ik thuis ben", zeg ik en mijn glimlach verdwijnt weer. Haldir stopt met lopen en draait zich om naar mij. "Je mist je vader?", zegt Haldir op een vraagtoon. Ik knik en merk niet dat er een traan over mijn wang rolt, totdat Haldir de traan wegveegt met zijn hand. "Ik zal ervoor zorgen dat jij en je vader ook herenigd zullen worden, je hebt mijn woord!", zegt Haldir en hij glimlacht naar mij. Ik glimlach terug naar hem. "Dankje Haldir", zeg ik en voor dat ik het weet geef ik Haldir een knuffel. Hij verstijfd even, maar slaat dan ook zijn armen om mij heen. We laten elkaar los en ik glimlach nog even naar Haldir. "Laten we verder lopen, je moeder wacht", zegt Haldir. Hij draait zich om en loopt alweer verder. Ik begin hem weer te volgen.

Na een tijdje lopen, stopt Haldir voor een grote deur. Hij doet de deur open en wenkt dat ik naar binnen moet gaan. "Succes", fluistert hij voordat ik naar binnen loop. Ik glimlach naar hem. "Bedankt", fluister ik terug. Dan loop ik naar binnen. "Ilythyrra", hoor ik iemand zeggen. Ik kijk om mij heen, maar zie niemand. Ik loop een stukje verder de kamer in en ik hoor dat Haldir achter mij de deur sluit. Dan komt mijn moeder te van achter een pilaar te voorschijn. "Moeder", zeg ik en buig voor haar. Ik kijk op naar mijn moeder. "Het is lang geleden dat ik je heb gezien. Ik was je ineens zomaar kwijt. Je was weg. Nu laat ik je niet zomaar meer gaan, dat je het weet", zegt mijn moeder. "Dat begrijp ik moeder", zeg ik en kijk naar mijn voeten. "Galadriel, is ze er al?", hoor ik mijn stiefvader vragen. Ik kijk weer op en zie hem dan te voorschijn komen. "Ja, ik ben er mijn heer", zeg ik en buig ook voor mijn stief vader. Ik zal hem nooit met vader aanspreken. Nooit. Heer Celeborn loopt naar mij toe. Als hij voor mij staat trekt hij mij in en knuffel. Ik verstijf en geef hem dan ook geen knuffel terug. "Ik heb je gemist Ilythyrra", zegt hij met een glimlach. Ik glimlach verbaast terug. Mijn moeder loopt naar mij toe. "Je zult het niet geloven, maar ook ik heb je gemist, mijn kind", zegt ze en ook zij geeft mij een knuffel. Ook haar knuffel ik niet terug. "Het is goed om je weer te zien", zegt Celeborn. "HALDIR!", roept mijn moeder en de deur achter mij gaat weer open. Op de een of andere manier durf ik mij niet om te draaien naar de deur. Ik vestig mijn blik op mijn schoenen. "Ja, vrouwe Galadriel?", vraagt Haldir. "Kunt u Ilythyrra naar haar oude kamer brengen?", vraagt mijn moeder. "Ja, dat zal ik doen vrouwe Galadriel", zegt Haldir. Mijn pols wordt vastgepakt en ik word meegetrokken de kamer uit.

Pas als Haldir de deur achter ons dicht heeft gedaan, durf ik weer adem te halen en mij te bewegen. "Ik kan hier waarschijnlijk voorlopig niet weg", zeg ik met een zucht. "Het komt wel goed", zegt Haldir. Ik kijk hem aan en hij glimlacht zwakjes naar mij. Ik probeer terug te glimlachen, maar het lukt niet. "Kom", zegt Haldir. Ik loop achter hem aan. De bekende gangen van Lothlórien in, de gangen die naar mijn oude kamer leiden. "Het is zo raar om hier weer te lopen. Alles is zo betekent, maar toch ook weer niet", zeg ik de stilte verbrekend. Haldir reageert niet op mijn uitspraak, terwijl hij dat meestal wel doet. "Haldir?", vraag ik, maar de elf reageert niet. Hij loopt gewoon door. Dan stopt hij voor een deur. Ik ga naast hem staan en lees de gouden letters die op de deur staan. Ilythyrra. Ik glimlach, mijn vader had mijn naam met gouden letters op de deur gezet. Haldir maakt de deur open en houdt hem voor mij open zodat ik naar binnen kan lopen. Ik loop naar binnen en merk dat Haldir de deur dicht wil doen. "Haldir?", vraag ik nog een keer en draai mij naar hem om. Haldir stopt met de deur dicht doen en kijkt mij afwachtend aan. "Bedankt", zeg ik. "Bedankt, voor het er altijd voor mij zijn! Bedankt, dat je altijd in mij bent blijven geloven! Ik vond dat ik het ooit moest zeggen", vervolg ik mijn zin. Haldir glimlacht naar mij. "Geen dank", zegt hij, waarna hij de deur sluit. Ik hoor dat hij weg loopt. Langzaam sterven zijn voetstappen weg. Ik draai mij weer om en kijk mijn oude kamer rond. Er is niks veranderd sinds de dag dat ik weg ging. Ik loop naar mijn kledingkast toe en doe die open. Ik pak een oud shirt uit de kast. Dit is nu allemaal veelte klein. Ik leg het shirt terug in de kast. Dan kijk ik naar mijn bed en zie er een witte lange jurk op liggen. Ik loop naar mijn bed toe en pak de jurk op. De jurk is heel mooi en gemaakt van een fijn soort stof, ik zou niet weten welk soort stof. Ik moet dit waarschijnlijk aan doen. Ik zie dat er ook nog een paar witte schoenen half onder het bed staan. Ik loop naar mijn eigen badkamer die aan mijn kamer grenst en kleed mij uit. Ik zet de douche aan en ga eronder staan.

Ik droog mezelf af en doe mijn ondergoed aan. Dan loop ik terug naar mijn kamer en pak de witte jurk weer van het bed af. Ik doe de jurk aan, maar ik krijg de rits niet helemaal dicht aan de achterkant. Heb ik dat weer. Er wordt op de deur geklopt. "Ilythyrra, vrouwe Galadriel en heer Celeborn verwachten je bij het eten", hoor ik Haldir zeggen. Ik denk even na of ik het zal vragen maar doe het dan toch. "Oké, maar uhm Haldir? Kun je mij misschien even helpen?", vraag ik. Haldir doet de deur open en komt mijn kamer in. Hij kijkt mij aan met grote ogen. "Uhm, kun je mij helpen met uhm, de sluiting van de jurk? Ik krijg hem niet helemaal dicht", zeg ik en moet blozen. Waarom moet ik nou weer blozen? Haldir knikt alleen en komt mijn kant dan op lopen. Ik draai mijn rug naar hem toe en haal mijn haar uit mijn nek, zodat hij de jurk helemaal dicht kan maken. Haldir legt een hand op mijn schouder en pakt met de andere hand de rits vast. Bij zijn aanraking ril ik even, maar het is geen slechte rilling. Wat gebeurt er toch? Haldir rits de jurk dicht en laat mij dan los. Ik laat mijn haar los en draai mij dan om naar Haldir. Haldir staat nog heel dichtbij, waardoor ik even naar adem hap. Dan glimlach ik naar hem. "Bedankt", zeg ik. Haldir knikt naar mij en draait zich dan om. Hij loopt naar de deur van mijn kamer. Voordat hij de deur uitloopt draait hij zich nog even om. "U ziet er trouwens beeldschoon uit, milady", zegt hij met een glimlach. Dan loopt hij mijn kamer uit en sluit hij de deur achter zich. Ik glimlach. Ik loop naar het kastje dat naast mijn bed staat en open de la. Net als hoe ik het heb achtergelaten,ligt daar de ketting met het zilveren steentje. De ketting was altijd te groot voor mij geweest toen ik klein was, maar nu zou hij perfect moeten passen. Ik pak de ketting op en maak het sluitinkje open. Dan maak ik het kettinkje onder mijn haar vast. Ik pak de witte schoenen onder mijn bed vandaan en doe ze aan. Dan ga ik voor de spiegel staan. Ik lijk nu heel erg veel op mijn moeder, alleen ik heb dan geen blond haar maar zwart haar. Ik kijk naar mijn helder blauwe ogen, net zoals ik altijd vroeger deed als ik in deze spiegel keek. Ik glimlach bij die gedachten. Dan loop ik naar de deur van mijn kamer. Ik maak de deur open en loop de gangen op. Nu ga ik op weg naar de eetzaal, want mijn moeder en Celeborn verwachten mij.

Na even lopen kom ik eindelijk aan bij de eetzaal. De deur is open en ik zie dat mijn moeder, Celeborn, Haldir en nog wat elfen aan de tafel zitten. Ik haal even diep adem en loop dan de eetzaal binnen. Haldir kijkt op en glimlacht naar mij, waardoor ik moet blozen. Waarom moet ik ineens blozen! Laat het stoppen! Alsjeblieft! Ik glimlach terug naar Haldir. Ik loop naar de tafel en ga naast Haldir zitten, aangezien daar nog plek is. Iedereen kijkt mij bewonderd aan. "Ilythyrra, je bent toch gekomen", zegt Celeborn blij. "Eet wat, mijn kind", zegt mijn moeder. Ik glimlach naar Celeborn, omdat hij zo blij is dat ik ben gekomen. Dan knik in naar mijn moeder en pak ik wat van het eten dat op tafel staat. Het gesprek dat eerst al aan de gang was gaat weer verder. Maar ik let niet echt op. Ik denk namelijk aan het reisgenootschap. Waar zouden zij zijn? Waar zouden ze naartoe gaan? Wat zouden zij nu aan het doen zijn? Haldir tikt mij aan en ik schrik op uit mijn gedachten. Ik kijk hem aan en hij glimlacht naar mij. Ik glimlach terug. "Gaat u mee naar buiten?", vraagt Haldir. "Als dat mag van mijn moeder", zeg ik en kijk naar mijn moeder. Ze glimlacht naar mij en knikt. Ik glimlach dankbaar terug en sta samen met Haldir op van de tafel. Dan lopen we de eetzaal uit en gaan we op weg naar buiten.

Ik zit samen met Haldir langs een kleine waterval. "Denk je dat ik met jou troepen mee het bos in zou mogen van mijn moeder?", vraag ik aan Haldir. Haldir kijkt mij aan en glimlacht. "Ik denk dat als je dat echt wil, ze je wel laat gaan", antwoordt hij. Ik glimlach terug naar Haldir. "Dan ga ik het denk ik nu vragen", zeg ik en sta op. Haldir pakt mijn armvast en trekt mij terug naar beneden. "Misschien moet je het morgen vragen", zegt hij. Ik kijk hem even verbaasd aan en knik dan.

Haldir en ik zitten nog een tijdje bij de waterval. "Ik denk dat ik maar eens naar binnen ga", zeg ik en sta op. Haldir knikt alleen maar naar mij en ik draai mij om en loop weg. Ik loop de gangen van het paleis door en kom dan uiteindelijk uit bij mijn kamer. Ik loop mijn kamer in en sluit de deur achter mij. Ik loop naar mijn bed toe en laat mij erop vallen. Dan val ik uiteindelijk in slaap.

_________________________________

1882 woorden! Hopelijk vinden jullie het een leuk hoofdstuk!

Willen jullie misschien reageren wat jullie tot nu toe van het verhaal vinden??? En misschien wie jullie met Ilythyrra shippen, dat zou leuk zijn :)

Dus bijvoorbeeld, vinden jullie Haldir en Ilythyrra bij elkaar passen? Of juist Legolas en Ilythyrra of Aragorn/Strider en Ilythyrra??? Dus reageer de ship die je het leukste vindt! :)

Tot volgende week maandag!

Xx Esmee