The Secret Elf - LOTR

Hoofdstuk 10

POV. Ilythyrra Glynfina

Ik hoor de orks steeds dichterbij komen, maar tussen de orks hun voetstappen door hoor ik ook anderen voetstappen. Ik begin te rennen en loop zowat Frodo omver. "Frodo, ga zo snel mogelijk terug naar de rivier! De orks kunnen hier elk moment aan komen! Alsjeblieft doe wat ik zeg, vertrouw mij!", zeg ik en duw Frodo in de richting van de rivier. Frodo kijkt mij een beetje verdwaasd aan, maar doet dan toch wat ik zeg. Als Frodo net achter een boom verdwijnt flitst de eerste pijl langs mijn hoofd in een boom. Ik stop mijn messen terug in mijn riem en pak mijn boog. Ik span er een pijl op en vuur die af op de dichtstbijzijnde ork. De ork valt dood neer op de grond. Tussen de bomen uit komt Boromir te voorschijn en begint met de orks te vechten. Ik stop mijn boog weer weg en pak mijn messen weer en ren nu ook op de orks af. Ik hak op de eerste ork in die ik tegen kom en hij valt dood neer op de grond.

De ene na de andere ork valt dood op de grond, maar er komen steeds meer orks. "BOROMIR! WE MOETEN TERUG! HET ZIJN ER TE VEEL!", roep ik naar Boromir die een stukje verderop staat. Hij kijkt even mijn kant op en knikt dan. We trekken beide terug, maar moeten wel nog steeds vechten. "HEY! HIERZO! HIERZO ORKS! HIERZO!", hoor ik ineens Merry en Pippin roepen. "Wat doen hun nou weer! Zijn ze gek geworden!", zeg ik tegen Boromir. Ik zie Merry en Pippin een eindje verderop op een steen staan. Maar dan zie ik in mijn ooghoek iets bewegen. Frodo. Hij rent snel weg, de kant in van de rivier. "Ze helpen Frodo", zeg ik tegen Boromir. "Dan gaan wij Merry en Pippin helpen! Ik zou het niet over mijn hart verkrijgen als er iets met die twee zou gebeuren!", zegt Boromir. Ik knik en we rennen de kant in waar Merry en Pippin net nog waren.

Merry en Pippin zijn ingesloten door een paar orks en er komen er steeds meer bij. Ik schiet een pijl door het hoofd van een ork die de aanval wil inzetten op Merry en Pippin. De ork zakt neer, Merry en Pippin kijken dankbaar mijn kant op. Ik berg mijn boog weer op mijn rug op en trek mijn messen. Ik neem een aanloop en spring naar Merry en Pippin toe, over het beekje dat tussen ons in ligt. Ik land in het midden van de orks, waar Merry en Pippin dus ook staan en begin met de orks te vechten. Ik hoor een hoorn, de hoorn van Gondor. Wat betekent dat Boromir om hulp vraagt. Ik kijk even naar Boromir en zie dat hij zijn hoorn weer opbergt en begint dan ook te vechten. Zo verdedigen we de twee hobbits. Hopelijk is het straks niet voor niks geweest!

Ik steek mijn messen in de borstkas van een ork die op mij af komt rennen. Ik zie langzaam het leven uit de ork zijn ogen wegvagen. Dan trek ik mijn messen uit zijn borstkas. Gelijk steek ik mijn messen weer in de borstkas van een andere ork, maar dit keer trek ik ze er gelijk weer uit, omdat er vanaf de andere kant een andere ork in de aanval gaat. Ik wil mijn messen in de ork zijn borstkas steken, maar de ork houd mij tegen met zijn eigen zwaard. De ork slaat een keer met zijn zwaard naar mij en ik houd hem tegen met mijn messen. Ik word vanaf achter door een andere ork vast gepakt. Er wordt een mes tegen mijn keel aangezet. Dan voel ik dat de ork zijn greep gelijk weer verzwakt en de ork achter mij zakt in elkaar. Ik steek zo snel als ik kan de ork voor mij neer en kijk naar waardoor de ork achter mij was geraakt. Er steekt een pijl uit het achterhoofd van de ork. Ik kijk op wanneer er weer een pijl langs mijn hoofd zoeft. Een stukje verderop zie ik Legolas staan. Ik kijk hem dankbaar aan. Dan draai ik mij weer om en vecht verder met de orks.

Ik sta weer zij aan zij met Boromir als er verschillende pijlen op ons worden afgevuurd. Ik kan moeilijk alle pijlen ontwijken, gelukkig is het wel gelukt. Ik kijk naar Boromir naast mij en schrik. Een pijl heeft hem in zijn buik geraakt. Hij kijkt mij aan op een manier alsof hij wil zeggen, vlucht! Een tweede pijl raakt zijn borstkas en ik hap naar adem. Boromir vecht door met twee pijlen in zijn borstkas geboord en ik vecht naast hem. Ik laat hem niet alleen, niet nu hij op het moment is dat hij waarschijnlijk zal sterven. Misschien is dit dan ook mijn dood, maar ik ben dan wel gestorven aan de zijde van een goede vriend, terwijl wij onze kleine hobbit vrienden beschermde tegen orks.

Een derde pijl doorboort Boromir zijn borstkas. Ik slaak een gil. Ik wil naar Boromir toe rennen, maar ik word vastgepakt door een van de orks. Er wordt een touw om mijn polsen gebonden. "LAAT MIJ GAAN, JIJ VIES MORMEL!", roep ik naar de ork en begin zo hard als ik kan tegen te stribbelen. Nu eindig ik waarschijnlijk als ork-eten en dat is wel het laatste wat ik wil! Langzaam verdwijnt Boromir uit mijn zichtveld. De tranen lopen nu over mijn wangen. "HELP! IEMAND! HELP!", roep ik hopend dat iemand van het reisgenootschap mij kan horen. Ik spits mijn oren als ik stemmen hoor, die niet van de orks zijn. "Boromir?", hoor ik Aragorn vragen. "Ze hebben Merry, Pippin en Ilythyrra meegenomen. Je moet ze helpen! Alsjeblieft!", hoor ik Boromir zeggen. Dan is het een tijdje stil. "Boromir, blijf bij me! Boromir!", hoor ik Aragorn wanhopig zeggen. "Hij is dood Aragorn, er kan niks aangedaan worden", hoor ik Legolas zijn zachte stem zeggen.

"LEGOLAS! ARAGORN! GIMLI! HELP!", roep ik zo hard mogelijk. Ze moeten mij toch kunnen horen. Er lopen nog steeds tranen over mijn wangen. "Als jij niet snel je kop houd, dan ben je nog lang niet jarig!", zegt en ork die achter mij loopt dreigend. "Dat ben ik toch al niet, dus ik waag het er maar op!", zeg ik uitdagend. "LEGOLAS!", roep ik nog een keer, hopend dat hij mij hoort. "ILYTHYRRA!", wordt er teruggeroepen. "LEGOLAS! HELP!", roep ik nog een keer. "Ik zei dat je je kop moest houden!", zegt de ork achter mij. "Jullie drie kom met mij mee!", vervolgt de ork zijn zin. Ik word uit de rij met orks geduwd. De orks beginnen in de richting van de rivier te lopen. Tenminste dat denk ik, aangezien we bergafwaarts lopen. We zijn bijna bij de rivier als er een pijl op de ork, die naast mij loopt, wordt afgevuurd. Hij raakt de ork en die valt dood neer. "Door lopen!", zegt de ork die mij vast houdt. Hij duwt mij richting de rivier. We zijn er nu bijna. Er wordt nog een pijl naar ons afgevuurd en deze raakt de ork aan de andere kant naast mij. Ook deze ork valt dood neer op de grond. Er zijn nu nog twee orks over.

De ork stopt voor de rivier. Ik kijk de rivier over en in de verte zie ik Frodo en Sam in een kano zitten. Er wordt nu ook touw om mijn benen vastgebonden. Ik kijk achterom, maar kijk in het lelijke gezicht van de ork die mij vast heeft. De ork die bezig is met de touwen nog strakker om mijn benen vast te maken wordt neergeschoten door een andere pijl. Dan zie ik dat er nog een pijl op ons afkomt vliegen. De ork die mij vast heeft draait ons om, zodat ik voor hem sta. Ik zie de pijl op mij afkomen. De pijl raakt mij in mijn schouder. De pijn is onbeschrijfelijk. Ik wil naar mijn schouder grijpen, maar dat kan ik niet, want ik word nog steeds vastgehouden door de ork en er zitten touwen om mijn polsen. Ik kijk naar de pijl in mijn schouder. Langzaam ontstaat er een rode bloed vlek om de pijl heen. Ik kijk weg van de pijl en kijk in het geschrokken gezicht van Legolas, die een eindje verderop staat met zijn boog in zijn handen. Ik kijk hem wazig aan. Er vormen zich weer nieuwe tranen in mijn ogen, maar dit keer van de pijn. Langzaam begeven mijn benen het en ik zak door mijn knieën. De ork heeft mij nog steeds vast. Hij trekt mij naar achter, waardoor ik tegen hem aanval. De ork zet nog een stap naar achter en er spettert water in mijn gezicht. De ork staat nu dus in het water. Dan voel ik dat ik word opgetild en niet veel later weer losgelaten. Dan voel ik ineens de kou van het water. Ik lig in het water, maar ik kan mij niet goed overeind houden. Ik kijk naar de pijl in mijn schouder en zie dat het water rood is gekleurd. Ik voel mijn ogen zwaar worden en mijn zicht word wazig. Ik kijk nog een keer naar de kant en zie dat de laatste ork neervalt. Dan zie ik Legolas. Hij roept dingen naar mij en komt het water in, maar ik hoor niet wat hij zegt. Dan zakken mijn ogen helemaal dicht en wordt alles zwart. 

____________________________________

1578 woorden! En ja, dit is een cliffhanger, denk ik. Sorry voor dat ik gisteren niet heb geüpdatet! Ik ben vandaag jarig en gisteren vierde ik dat en had ik geen tijd om te uploaden! Sorry nogmaals!

Volgende week is er weer een hoofdstuk, vanuit Legolas zijn POV!

So be ready!

Lots of love,

Esmee