SAVE ME, HEAL ME, LOVE ME ; BY: GEMVILLA

chapter 5

Chapter 5

"AH!" Sigaw ni Liz.

"Liz anak," nag-aalalang katok ng kanyang ina.

Inaatake na naman siya ng kakaibang init sa katawan at hindi niya makita ang pampakalma na ibinigay sa kanya.

"'Ma, ang gamot ko!" palahaw niya.

Pilit niyang nilalabanan ang init na umuusbong sa kanyang katawan, pero hindi niya kaya. Parang may sariling isip ang mga kamay niya na kusang tinatanggal ang kanyang mga damit at hinihimas ang kanyang katawan.

She is crying. Nandidiri siya, pero hindi niya kayang pigilin ang sarili. Tuluyang natanggal ang kanyang saplot. And she starts to pleasure herself more while cyring. Hindi niya gusto itong ginagawa niya, pero hindi niya kayang magpigil. Pakiramdam niya ay sasabog siya kapag hindi niya mapagbigyan ang nais ng kanyang katawan.

Pumasok siya sa banyo at ini-lock ang pinto. She start to massage her breast and her gem, a moan escape her lips but her tears are continously pouring.

Nasa ganoon siyang estado nang biglang bumukas ang pintuan ng banyo. Napatingin siya roon, while still doing her thing. She can't stop.

"Liz!" bulalas ng bumukas ng pinto.

"I-ivan help me. Ayoko nito. Nakaka- nakakadiri," umiiyak na saad niya. Ang boses niya ay puno ng pagsusumamo at pagnanasa.

"Here, take this." Anito sabay lagay ng gamot sa kaniyang bibig.

Agad siyang niyakap ni Ivan nang mahigpit.

"Tahan na," anito.

Naramdaman niya na unti-unti siyang ginugupo ng antok.

"Salamat," mahinang bulong niya bago tuluyang mawalan ng malay.

NAALARMA si Ivan nang marinig ang sigaw ni Liz, sabay silang napasugod ng ina nito sa silid-tulugan nang dalaga. Ngunit naka-lock ang pinto, kaya kinailangan pang kunin ng ginang ang duplicate na susi sa lalagyan.

Nababahala siya, lalo na't narinig niyang hinahanap nito ang gamot.

"Tita ang gamot daw niya," aniya sa ginang nang makabalik ito.

Mabilis nilang binuksan ang pinto ng silid pero wala silang nakitang Liz. Namataan niyang nakakalat ang mga damit nito sa sahig, sa tantiya niya ay naghubad ang dalaga. Nakarinig siya ng ungol sa loob ng banyo.

"Iho, ito ang kaniyang gamot." Nagtaka siya nang i-abot sa kaniya ng ginang ang gamot. Pero hindi na siya nag-aksaya ng oras, agad niyang sinipa ang pinto ang banyo.

And there she is, pleasuring herself while crying. Lihim siyang napalunok ng mapagtantong wala itong suot na kahit ano. Nasasaktan siya sa nakikitang paghihirap ni Liz. Hinanap niya ang awa para dito pero wala siyang makapa, bagkos ay sakit ang kaniyang nararamdaman. Sakit dahil sa nakikitang pahihirap nito.

Agad niyang inilagay sa bibig nito ang gamot at walang babalang niyakap ito nang mahigpit. Dahilan para tanggalin nito ang mga kamay sa maselang parte ng katawan.

Maya-maya lang ay naramdaman niyang nawalan ito ng malay. Agad niyang inabot ang robang namataan niya sa towel rack at ibinalot sa katawan nito at pinangko palabas ng banyo. Dahan-dahan niya itong pinahiga sa kama.

"Iho," tawag sa kaniya ng ginang. Hindi niya napansin na naroon pa pala ito, bunsod ng pag-aalala sa dalaga ay nakalimutan niyang may iba pa palang tao sa silid bukod sa kanila ng dalaga.

"Tita, pasensiya na po. Hindi ko gustong busuhan siya. Sobrang nag-alala lang talaga ako sa kaniya," hinging paumanhin niya rito.

"Okey lang, iho," tipid na sagot nito, "salamat, dahil hindi mo siya hinusgahan."